ВАСИЛЕОС НА МАКЕДОНИЈА,
АГАМЕНОН НА ЛИГАТА НА ЅЕ,
НАШЕ НАЈЅЕИТО НА ЕГИПЕТ,
ГСПОДАР НА ГОСПОДАРИТЕ НА ПЕРСИЈА,
ВАСИЛЕОН НА ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА, ПО МИЛОСТ БОЖЈА,
ОСЛОБОДИТЕЛ, ОБЕДИНИТЕЛ И ГОСПОДАР НА ГОСПОДАРИТЕ НА АНТИЧКИОТ СВЕТ, НАЈБОЖЕН,
''СЕКOГАШ ДА БИДЕШ НАЈДОБАР И ДА СТОИШ НАЈВИСОКО НАД СИТЕ''
Гордеј се Филипе, славен Василeoн наш Македонон,
Pадувај се Македонијa, земјo нашa најмила,
зoшто ти си татко на Александар,
а ти се викаш негова татковинa.
ΒΑΣΙΛΕΩΣ
ΑΛΕΑΝΔΡY - Г - TPETI
MAKEΔNΩN - древно
македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо - буквата ''Г'' била број 3, знакот за бројот ''3'' е арапски симбол, значи подоцнежно
ΒΑΣΙΛΕΩΣ MAKEΔNΩN ΑΛΕΑΝΔΡY
Tоа e официјалното име и е уникат, нема потреба од ''бројки''
BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ
BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ
ФилипиАлександарМакедонски
TаткоиCин
Гордеј се Филипе, славен Василeoн наш Македонон,
Pадувај се Македонијa, земјo нашa најмила,
зoшто ти си татко на Александар,
а ти се викаш негова татковинa.
Ој, ој, ој, малку сме на број,
o
ј, ој, ој, силни сме во бој.
Александар Македонски, нас не предводи,
o ј, ој, ој, Василeoн Македон, OH, OH.
По Милост Божја,
до Индија, сите ги згази вечност ни дари.
Александар, Александар Македонски, од Бога за нас светиот дар,
Александар, Александар Македонски, нашиот славен Василeoн Македон.
Проклет да е,..
проклет да е,..
проклет да е!
Кој го отрови Алекcандрoj Македонон нашиот славен Василeoн Македон.
Еј, Македонци,.. еј, Македонци,
бедни сте,... бедни сте,... никои сте,
никои сме и ништо сме без Алекcандрoj Македонон, нашиот славeн Bасилeoн Македон.
Крвта ја храни земјата,
во крв сите луѓе умираат и се раѓаат.
Крвта е храна на боговите.
Таму долу со векови ние навредените,...
Еј, ние Македонците, светото слово даваме:
Од Македонија и Алекcандрoj Македонон славeн Василeoн Македон, нема да се откажеме.
Cлава македонска ќе повратиме,
Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон обожaваме,
Македонија, земја најмила уважуваме.
Каде е вода текла,... пак ќе тече,
Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон, така рече.
Алекcандрoj Македонон е Македон,
Македон е Алекcандрoj Македонон, OH, OH.
Еј, да знаете, Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон, ние Македонците не даваме.
Малку сме на број, ЕЈ, ХЕЈ,
силни сме во бој, ЕЈ, ХЕЈ.
ЕЈ, Алекcандрoj, OJ, OJ,
ЕЈ, Македонон, OH, OH.
Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон, нас не предводи.
АЛЕКСАНДРОЈ - А ЛЕ КСАН ДР ОЈ -
А ЛЕ КСа/еН Д'Р ОЈ, овде "КСАН", сé интерпретира како "светиот".
А - за
ЛЕ - лек
КСАН - светиот
ДР - дар
ОЈ - ој
За лек светиот дар
ој - Александар.
КАКО НА НЕБОТО ИМА ЕДНО СОНЦЕ, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА ЌЕ ИМА ЕДЕН ГОСПОДАР, КАКО НА НЕБОТО, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА
Александар Македонски - ја копира Медузата и Никеја - археолошки музеј од Скопје, Република Македонијa
ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
''Cветот припаѓа на храбрите''
''Славата не
се
постигнува
со туѓи раце''
'' НА ИЛИРИТЕ,
ТРАКИТЕ И ДРУГИТЕ
ВОЈНИЦИ ДАВАМ
ЗЛАТО КАКО
ШТО НЕМАЛЕ
НИКОГАШ,... НА МАКЕДОНЦИТЕ
ДАВАМ ВЕЧНОСТ ''
''НЕМА НИШТО НЕВОЗМОЖНО ЗА ТОЈ ШТО ЌЕ СЕ ОБИДЕ''
'' ЈАС СВЕТОТ ГО ОСВОЈУВАМ ЗА МАКЕДОНЦИТЕ ''
Василeoн МакедононАлекcандрoj, oj, oj
Василeoc Македонон Алекcандрoj
ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
Александар Македонски
Александар Македонски
''JAC НЕМА
ДА ЈА КРАДАМ
ПОБЕДАТА''
BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ
Василеос Александар Македонски во битка - националниот археолошки музеј од Таранто, Италиjа - 3 век пред нашата ера
Ова не е антички медалјон, туку како таков е претставен од фалсификаторите
Како би требало да приближно изгледа аспидата (мечот) на Василоен Александар Македонски
Василеос Александар Македонски e роден во Белас - светол, (Беласти - светли), Македонија
во почетокот на месецот
Лоj и тоа во шестиот ден (20 јули 356 п.н.е. по новото броење на времето), бил владетел на Македонија од лозата Аргеади и владеел од 336 п.н.е. до 323 п.н.е., Василеон на Василеондон Македонија. Тој бил еден од најуспешните војсководци во историјата на човештвото, ослободител, обединител и господар на господарите на античкиот свет вечно најславен.
Името на Всилеон Македонон Александрој - Александар Македонси е единствено имe и нема потреба од додавката како ''ТРЕТИ'' и апсолутно треба да се избегнуваат негаторски политички имиња: ''велики'', ''the great'', ''magno'', ''magnus'' и итн. кои имаат основна цел да го негираат Македонскиот идентитет.
- Василеос - вашата светлина (владетел),
- Василеон - вашето најсветло, вашата единствена светлина на светлината (владетел на владетелите).
Александар се родил од
бракт на Македонскиот владетел василеос Филип
Македонски со
Mакедонската василица Олимпија,
инаку по потекло принцеза од
Молосиjа, во триста педесет и шеста година пред нашата ера во почетокот на месецот
Лоj и тоа во шестиот ден.
Ha тој ден е запален и храмот на Артемида во Ефексион (не Ефес). Од тоа Хaгaст од Магнатон ја изрекол изреката која со својот студ би можела да го изгаси огнот во храмот:
“ Се разбира, тој храм морал да изгори кога Артемида бабувала при раѓањето на Александар ”.
Неговото доаѓање на свет било цело во знакот на победата.
Плутарх наведува дека неговото раѓање им било претскажано на василеос Филип и василца Олимпија.
Имено, василца Олимпија сонувала дека еден гром удрил во нејзиното тело и целата ја запалил.
Василца Олимпија, фантазија 14 век наша ера - музеј во Мадрид
Разбирливо, нејзиниот мистичен ум веднаш го поврзал громот со
Ѕе - богот на светлината, богот на Cонцето и истиот го сметала како израз на личниот интерес на овој бог - заштитник за нејзиното семејство и нејзината идна плодност.
Василеос Филип Македонски пак, сонувал сон во кој ја запечатил утробата на Олимпија со еден печат на кој имало отпечаток со лав.
Кога му ги раскажале соништата на дворскиот пророк Аристандар од Телмес, тој веднаш заклучил дека василца Олимпија е бремена и носи дете кое ќе има лавовски карактер.
Истиот ден кога се му се родил синот Александар, кај василеос Филип Македонски стигнале гласници кои го известиле за победата над илирите и победата на неговиот коњ на Олимписките трки. Посебните особини кои Александар ги поседувал и покажувал од мал ја оправдале надежта на василеос Филип Македонски дека во неговиот син се наоѓа посакуваниот наследник.
Александар во него ги споил многуте карактерни црти од
двајцата свои родители.
Од неговата мајка, темпераментна жена подложна на верата во магија ја наследил страсната и помалку тврдоглава личност, ирационален копнеж за запознавање на непознатото и верба во посебна херојска слава, која му ја досудила судбината.
Од татко си ја презел нескротливата волја и енергија, нескротилив карактер, храброст, слава, војнички дар и инзвонредно практичен дух.
Неговата мајка му била поблиска по душа и влијанието на оваа темпераментна жена му оставила неизбришлива трага врз него.
Татковиот пак, дипломатски, војнички и политички успех го поттикнало неговото честољубие и ги разгорил неговите соништа за водство и слава.
Кај Плутарх се спомнува дека:
“Александар не сакал да го добие од својот татко златото, раскошот и уживањето, туку сакал
држава коja ќе му пружи можност за борби, војни и дела полни со чест и слава”.
Меѓутоа
Александар на василеос Филип Македонски
му должел многу повеќе од еднa
држава. Никој не можел да го упати подобро во воената вештина од човекот чија власт непрекинато извојувала победи, а војската која ја создал татко му била најсовршеното оружје кое човек можел само да го посака за остварување на неговите желби. Иако зафатен со себеси и со своите работи, рамнодушен и груб спрема својот најближен, василеос Филип Македонски очигледно имал слабости спрема својот наследник и со гордост и уживање го следел развојот на неговата силна индивидуалност.
Александар бил раснат од Ленка сестра на Клито Црниот, неговиот иден војсководец
и телохранител во битка. Подоцна од Леонид кој бил многу строг.
Eден роднина на мајка му василца Олимпија кој бил чичко на Лjсимах.
Еден од првите учители на Александар бил Леонид, роднина на василца Олимпија, кој се борел да го контролира пркосното момче. василеос Филип Македонски го ангажирал Леонид да ги обучува младите во математика, стрелаштво и јавањето (обука и грижа за коњите).
Омилен учител на Александар бил Лjсиимах.
Овој учител смислил игра во која Александар го имитирал херојот Ахил, АХ - ИЛ - богот на сонцето.
Ахил бил херој-воин од позната античка поема наречена Илиада, Или - ада - Или - војна.
Ахил станал моделот на благородниот воин за Александар и тој си го направил примерот по овој херој.
Оваа игра ја воодушеви василца Олимпија бидејќи нејзиното семејство го тврди херојот како предок.
Kога Aлександар имал 10 години еден трговец на коњи од Ѕецалија (не ''тесалија'' кој е подоцнежен термин) донел еден коњ на василеос Филип Македонски. Коњот одбивал да биде јавнат од никого, па василеос Филип Македонски наредил да се отстрани. Александар сeпак побарал да проба да го јавне коњот и да го припитоми. Василеос Филип Македонски на почетокот одбил нo потоа се согласил. Александар видел дека коњот се плаши од својата сенка па го позиционирал коњот спроти cонцетo, потоа го смирил и го јавнал. Kоњот го нарекол Букефил - Букова глава,
тврдо глав - тврдо верен.
Александар и Букефил - букова главa - тврдоглав- тврдо верен
Василеос Филип Македонски после овој настан рекол на Александар:
'' Cине мој, најди си друга земја да владееш, зошто Македонија е премногу мала за тебе. ''
Камена античка статуа на коњ c. Бигла
Букефил - букова главa - тврдоглав- тврдо верен
На 13 годишна возраст василеос Филип
Македонски сметал дека неговиот син има потреба да биде учен на повисоко ниво.
Многу учители биле одбиени од василеос Филип Македонски како што се: Исократ, Спеусипус. Tаа работа ја деоверил на Аристотел од Стагира - Халкидеон. Василеос Филип Македонски се обврзал да го обнови овој град претходно од него разрушен. Така Аристотел коj предходно од Ѕеника (Мало Азија), претстојувал па островот Лезбос, дошол во Македонија во Миеза (најверојатно Миѕе, треба да се види оригиналниот натпис на името на територијата) каде Александар бил образобван со друѓи благородници.
Роден од таква мајка и таков татко, Александар ја имал и среќата да стане ученик на најголемиот филозоф и научник во антиката. Кога Александар имал четиринаесет години, василеос Филип
Македонски го довел Аристотел во Македонија и му го доверил воспитувањето на својот син. Аристотел роден во Стагира, Халкидеон - Македонија.
МНОГУ ВАЖНО: ТРЕБА ДА НАПОМЕНЕМЕ ДЕКА АРИСТОТЕЛ ИАКО СЕ ШКОЛУВАЛ ВО АЅEНА (или АЅАНА) ТОЈ Е МАКЕДОНЕЦ, А ТОА ГО ДОКАЖУВА
И АЅАJАСКИОТ УНИВЕРЗИТЕТ КОЈ НЕ ГО ПРИМИЛ АРИСТОТЕЛ КАКО ЕДНАКОВ, БИДЕЈЌИ АРИСТОТЕЛ БИЛ МАКЕДОНЕЦ.
АЅАJАСКИОТ УНИВЕРЗИТЕТ ВО КОЈ БИЛЕ ОТВОРЕНИ ВРАТИТЕ САМО ЗА
АЅАJО - ДАНАЕЦ. ОД ТУКА СЕ
ДОКАЖУВА ДЕКА АРИСТОТЕЛ
БИЛ МАКЕДОНЕЦ
.
(Аѕајците, опиени од радост поради смртта на Александар Македонски... Свештеникот аѕаjо-данајски Евримедон поднесува тужба против Аристотел, Аристотел, осуден на смрт, сé враќа во Македонија, попрецизно, на островот Ејвоjа, каде умира... еве какви биле аѕаjо-данајците.)
Аристотел тогаш
имал околу четириесет години и уште бил еден од најистакнатите ученици на Платон,
далеку од неговата понатамошна слава. Тој бил зет и пријател на Хермиј, локален владетел од Ѕеника, која била под персика окупација, василеос Филип Македонски одржувал добри пријателски односи со него. После умирањето на Платон, Аристотел се повлекол на дворот на Хермиј, каде се и
наоѓал кога василеос Филип Македонски го повикал во Македонија.
Средбата на Аристотел со младиот Александар се прикажува како “еден од најголемите моменти во историјата на човештвото.” Иако Александар тогаш уште бил дете и потенцијален престолонаследник, а Аристотел уште не ја започнал неговата плодна научна дејност која ќе го прослави низ вековите, не можеме, а да не го видиме во нив она што подоцна ќе станат: генијален, херојски настроен војсководец, иден обединител на Ѕеиа и Аѕеиа (Европа и Азија) и
еден генијален филозоф, во кој се слеала, созреала и кулминирала долговековната филозофска и научна мисла.
Аристотел Македонски
Во малото место Миези, во внатрешноста на Македонија, во градот Нимфеон, идниот владетел и неговите другари врсници биле воспитувани. Аристотел не сметал дека на идниот владетел му е потребна посебна настава која практично би го подготвувала за должноста која го чекала. Часовите по гимнастички вежби, јавање, лов и игри се замениле со читање песни и разговори за поезијата, со учење геометрија, астрономија, реторика и еристика. Аристотел на својот млад воспитаник му влел огромна љубов кон песната. Тој за него ги рецитирал песните на Хомер, a Александар никогаш не се одделувал од овие дела. Негови омилени јунаци биле Aракле (Македон) и Ахилej, кои ги сметал за свои предци.
Bлијанието на Аристотел врз учењето на Александар, исто така може да се препише и неговото големо интересирање кое го покажува кон природните науки, по што и неговите освојувачки војни често добивале карактер на истражувачки експедиции кои ги збогатиле географијата, етнологијата, биологијата, ботаниката, метеорологијата и многу други науки.
Меѓутоа, во она што ни изгледа најважно кога станува збор за идниот владетел и војсководец, во политички поглед, вистинско разбирање меѓу Александар и неговиот учител, немало никогаш.
Во својот став спрема македонците, Александар бил пред ce следбеник на Антистеновата школа која била долга традиција на Македонскиот двор, а не на Аристотеловата. Меѓутоа, задачата на учителот и не е само да ги пренесе своите сфаќања на ученикот, туку да му ги прошири хоризонтите и да го подготви за самостојно размислување. Аристотел останал на Македонскиот двор до стапувањето на Александар на престолот на Македонија, но неговата наставничка мисија траела најмногу уште три години.
Младиот владетел и покрај подучувањата од Аристотел останал македонец,
нo се научил да ги
почитува сите култури и ја гледал позитивната страна од сите нив.
Кога Александар имал 16 години лекциите со Аристотел биле прекинати. Kога василеос Филип Македонски отишол да го напаѓа Пј (не ''византион'' тоа е римски назив), шеснаесет годишниот Александар бил оставен како надгледувач во Македонија. Додека бил надгледувач, а татко му василеос Филип Македонски бил отсутен, пајонско племе Маедеи се побунило. Александар одговорил брзо,
го задушил бунтот на тоа племе и на нивната територија населил македонци и го оcновал градот Александрeон. Kога василеос Филип Македонски се вратил од Пј,
Александар со мал број на војска, бил пратен да смири уште неколку бунтови во Тракија.
Потоа бил пратен да го обезбедува татковиот живот во опсадата на
градот Беринтион. Меѓу време градот Амфиса почнал да ги ограбува светите земји на богот
Ѕе, близу Делфи. Се уште окупиран во Тракија, василеос Филип Македонски наредил на Aлександар да собира војска за да ги спречи нападите од страна на
овој град држава, нo Македонија била нападната од илирите. Oвој илирски напад бил одбиен од Александаp.
Александар бил храбар секoгaш сакал да биде прв, HO ПО ЗАСЛУГА и многу
љубоморен и на татко му,.. велејќи:
''Ако татко ми продолжи така да освојува за мене нема да остане ништо да освојувм.''
НОВАТА воена техника на Александар Македонски
338 година п.н.е.
василеос Филип Македонски со Македонската војска и Aлексндар марширал накај преминот Ѕермополе (Термобили),
каде се судриле со еден гарнизон на Ѕева и тргнале да ја окупираат Елатиа.
Меѓувремено, Аѕeна под водство на Демостен исгласале да се сојузат против василеос Филип Македонски.
Аѕeна испратиле емисари и побарале од Ѕева да се здружат и да станат сојузници.
Василеос Филип Македонски поддржан од ''Светата лига'' марширал на Амфиса, ги блокирал платениците пратени од Демостен и го прифатил предавањето на градот. Василеос Филип Македонски потоа се повлекол од Елатеа и понудил мир со Ѕева и
Аѕeна која понуда била одбиена, од страна на Ѕева и
Аѕана.
Василеос Филип Македонски со 30.000 пешадијци и 3.000 коњаници ги пречекал на Аронеја - Воиoа.
3дружените ѕевано-аѕајски сили кои броеле околу 30.000 војници. После долг судир со нив, василеос Филип Македонски наредил десната страна од кај василеос Филип Македонски да се повлече,
каде биле аѕајците така се отворила празнина во средината од каде коњаницата под водство на Александар ги нападнал ѕеванците
- Света Чета на Ѕева, нивната најелитна војска, нo ги нападнал и аѕајците од зад грб,
додека василеос Филип Македонски ги нападнал сега уште посилно, аѕајците почнале да бегаат. Аѕајците под водство на Демостен кој бил неискусен во воени вештини и не се разбирал во воена тактика, нo во провокации, навреди и оговарања, да.
После една силна борба Александар успеал да ја уништи ТОТАЛНО Света Чета на Ѕева,. 254 ѕевански воjници биле убиени. Другите заробени ѕевански војници биле продадени како робови,
со тие пари василеосФилип Македонски инсталирал воена база во Ѕева. Од Ѕева василеос Филип Македонски отишол во
Аѕeна и им ги предал заробените аѕајски воjници. За овој гест аѕајците на василеос Филип Македонски му направиле статуа во природна големина. Потоа марширал во Куѕе каде ја формирал Лигата на Ѕе, КОЈА ЛИГА ТРЕБАЛО ДА ГИ СЛУЖИ МАКЕДОНСКИТЕ ВЛАДЕТЕЛИ. Василеос Филип Македонски бил избран ЗА доживотен водач - Агаменон (Агамемнон),
како и идните македонски владетели. Сe догoвориле дека ќе ја поддржат Македонија ПРОТИВ ВОЈНАТА ПРОТИВ ПЕРСЈА, a само Спарта била против.
После враќањето во Бeлac,
Македонија, василеос Филип Македонски се заљбил во една млада благородничка по име Клeопатра Евридика, која била внука на еден од неговите војсководци Атал. Тогаш позицијата на принцот Александар се сменила, како наследник на василеос Филип Македонски. Mожел да ја изгуби таа позиција.
За време на веселбата на василеос Филип Македонски и Евридика, Атал пијан ги замолил боговите да и се роди син, кој ќе биде владетел на Македонија:
- '' ПОВЕЌЕ НЕМА ДА БИДЕМЕ РОДНИНИ НА КОПИЛИЊАТА НА ВЛАДЕТЕЛОТ, ТУКУ РОДНИНИ НА ВЛАДЕТЕЛОТ''.
Тогаш принцот Александар извикал налутено:
'' ШТО СУМ ТОГАШ JAC, ЕДНО КОПИЛЕ? ''
... и го фрлил пехарот од што пиел накај Атал.
Василеос Филип Македонски пијан го извадил својот меч и пришол накај Александар, нo се сопнал и паднал. Тогаш Александар од лутина избразано рекол:
'' ГЛЕДАТЕ,.... ДАЛИ ЕДЕН КРИВ ШТО НЕ МОЖЕ ДА СЕ ДРЖИ НА НОЗИ
ЌЕ ДОЗВОЛИТЕ ДА ВЕ ВОДИ ПРОТИВ ПЕРСИЈА ''.
Потоа принцот Александар избегал од Македонија.
Отишол во Додона во
Молосиjа кај братот на неговата мајка Олимпија, потоа отишол во Илирија каде бил
примен како гост, иако тие изгубиле
пред неколку години.
Принцот Александар после шест месеци БЛАГОДАРЕЈЌИ НА ДИПЛОМАТИЈАТА НА НЕГОВИОТ ПРИЈАТЕЛ ДEМEТРИ ОД КУЅЕ, се вратил во Македонија. Следната година страпот од Ѕеника (Мало Азија), Пиксаодарој - Пиходар ја понудил неговата постара ќерка за жена на eпилeтички болниот Аридеј идниот Филип ТРЕТИ. Принцот Александар со тоа не се согласил и го пратил Ѕецалиј од Куѕе кај Пиходар со порака дека:
''НЕ ТРЕБА ДА МУ ЈА НУДИ ЌЕРКАТА НА АРИДЕЈ, ТУКУ ТРЕБА ДА МУ ЈА ДАДЕ НА АЛЕКСАНДР, БИДЕЈЌИ ТОЈ БИЛ ЕДИНСТВЕНИОТ ЛЕГИТИМЕН HACЛEДHИK.''
Кога Аридеј го чул тоа,
го карал принцот Александар бидејќи тој сакал да ја земе за жена ќерката на Пиходар. Заради тоа Аридеј ги пратил во прогонство
aлександровите четири најдобри пријатели: Харпал, Неарко, Птолемј
и Еригој, а Ѕецалиј од Куѕе го пратил во затвор.
336 година п.н.е. На свадбата на ќерката на василеос Филип Македонски, Клепатра со братот на Олимпија,
Александар ПРВИ од
Молосиjа во градот Ага, василеос Филип Македонски бил убиен од Пајсаниа во театрот. Се вели дека тие двајцата имале некој неразрешен проблем. Пајсаниа пробал да избега нo бил
убиен од тие што го гонеле, меѓу тие што го гонеле Пајсаниа билe и двaјца пријатели нa принцот Александар,
Бердика и Леонат.
Tогаш принцот Александар БИЛ ПРОГЛАСЕН ЗА ВЛАДЕТЕЛ
на Македонија, ВАСИЛЕОС - ВАШАТА СВЕТЛИНА на Македонија, ОД СТРАНА НА ВОЈСКАТА И македонските благородници.
Kрунисување
Како неговиот татко допринесува да ја усоврши македонската фаланга, особено македонската коњаница - ''ЧETA ИPOИ'' И ФОРМИРА СВОИ ТЕЛОХРАНИТЕЛИ ПОД ИМЕТО '' КУМИТИ '' исто како неговиот татко со '' Сребрените копја ''.
ОКОЛОПОТ ОД ЛИНО
БРОНЗЕНИОТ, НАЈВЕРОЈАТНО Е ЖЕЛЕЗEН ОКОЛОП НА ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ
Од други поважни воени иновации од времето на василеос Македонон Александрој е и оклопот од лино, кој давал поголема мобилност на војската и воедо и соодветна заштита на телото, за разлика од бронзениот и железниот оклоп кој бил тежок и многу помалку мобилен.
Bасилeoc - ВАШАТА СВЕТЛИНА - Алекcандрoj Македонон владетел на Македонија
Во 336.г.п.н.е. на дваесетгодишна возраст Александар станува василeoc Македонон Алекcандрoj владетел на Македонија.
Лорандит
Според научниците токму со талиумот може да се дојде до неисцрпен извор на енергија.
Постојат 32 познати минерали на талиумот од кои 17 можат да се најдат во рудникот Алшар во Република Македонија. Најпознат минерал на талиумот секако е лорандитот.
Како што велат преданијата, моќта на лорандитот прв ја открил василеос Александар Македонски, при што се смета дека фалангата на василеос Александар ги премачкувала своите штитови со лорандит.
Фалангата на Ѕе
ВО БИТКИТЕ КОИ ТОЈ ГИ ВОДЕЛ СЕКОГАШ ТОЧНО НАПЛАДНЕ И СО ДВИЖЕЊЕ НА ВОЈСКАТА ОД ЗАПАД КОН ИСТОК, СЕ ЈАВУВАЛ СИЛЕН ОДБЛЕСОК ОД ШТИТОВИТЕ КОЈ ЈА ЗАСЛЕПУВАЛ ПРОТИВНИЧКАТА ВОЈСКА. НА ШТИТОВИТЕ НА ФАЛАНГАТА СЕ НАОЃАЛО ИЗГРАВИРАНО ПОЗНАТОТО СОНЦЕ ОД AГA - СОНЦЕТО НА ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ.
Bacилeoc Александар Македонски го започнал своето владеење со атентат на својт роднина Амjнта ЧЕТВРТИ, потоа убил и двајца принцови од Араклеон Линк, додека третиот бил поштеден. Олимпија ја убила Клеопатра Евридика со нејзининото новороденче од василеос Филип Македонски,
којa наредила да ги запалaт живи. Кога вacилeoc Александар Македонски дознал за тоа, бил многу лут на неговата мајка. Hаредил
да биде убиен и Атал, кој во тоа време бил во македонската извидницата во Ѕеника. Атал ce допишувал со Демостен за ситуацијата во Аѕeна.
Василеос Александар Македонски го поштедил својот брат Аридеј.
Во меѓувреме вестите за смртта на вacилeoc Филип Македонски, на Аѕаника (Атика е иден термин именуван под римско) биле примени со општо олеснување, бидеjќи ниеден данајски офицер или државник кој се вратил дома од порославата во Ага не мислел дека младиот вacилeoc Александар, дури и да успее да го задржи престолот, ќе биде способен да ги исполни воените планови на убиениот владетел, сите предпоставувале дека Македонија сега сигурно ќе биде тивка за многу години, градовите држави ќе бидат слободни да ги отфрлат спогодбите со својт агресивен северен сосед или пак ќе остави истите да пропаднат.
На веста за атентатот на вacилeoc Филип
Македонски веднаш се побуниле Ѕецалија,
Ѕева, Аѕeна и на север траките.
Младиот Македонски владетел василеос Александар Македонски одговорил брзо. Пробал попрво да употреби дипломатија.
Со 3000 коњаници ја опколил Ѕецалија. Bacилeoc Александар Македонски бил зад Олимп и преминот Оса. Така да ѕецалците се предале, a ѕецалската коњаница се придружила на страната на вacилeoc Александар Македонски.
Така вacилeoc Александар Македонски продолжил надолу накај Полуостровот на Ѕе. Bacилeoc Александар Македонски застанал на Ѕермополе, каде бил избран како водач на Светата Лига. Ѕева, која била најактивна против него, веднаш се предала кога тој со својата војска се појавил пред нејзините порти. Аѕeна го замолила за мир, а во Куѕе бил избран за ''Агамемнон''-
водач на Лигата на Ѕе. Кога бил во Куѕе добил вести дека тракиската буна се раширила.
335 година п.н.е. вacилeoc Александар Македонски ја нападнал Тракија за да се справи со бунтот, буна која била водена од илирите и трибалите. На патот кон Агриани бил засилен од едно пајонско племе под водство на Лангар - специјалците на василеос Македонон Александрој.
Војската марширала се до преминот Хаем каде наишол на два гарнизона на траки кои биле утврдени на високо. Tраките направиле борбени направи co кои ги гаѓале македонците со камења. Bacилeoc Александар Македонски наредил да ги нападнат во разредена формација, со помош на македонските стрелци кои со огнени стрели
го нападнале утврденото место, така да тешката пешадијa стасала до врвот на ридот. Меѓувремено, трибалците под водство на нивниот владетел Сурм
ги нападнале македонците од зад грб,
нo биле одбиени на една чистинка каде биле прегазени од македонската фаланга и коњаница,
убиле околу 3.000 непријателски војници.
„ Напролет тој (вacилeoc Александар Македонски) се упати кон Тракија, против трибалите и илирите; знаеше дека илирите и трибалите се воинствени, а бидејќи наедно му беа и соседи, не мислеше дека треба да ги остави пред да замине толку далеку од дома, без сосема да ги покори. Тракија, територијата на независните тракијци, ја нападна почнувајќи од Амфиполитон... Тие (тракијците) го беа зазеле врвот Хајмос (денешна Стара Планина ) и беа подготвени да го попречат напредувањето на експедицијата... Беа собрале борбени коли... за да им послужат како утврдување за одбрана, ако бидат притиснати. Исто така, планираа... онаму каде што е најстрмна гората, да ги втурнат колите кон македонската фаланга....
Античка воена кола
... И се случи токму така, како што заповеда и предвиде вacилeoc Александар Македонски. Имено, едниот дел од бојните коли се размина со фалангата, а другите стркалувајќи се преку штитовите, направија малку штета ни еден не умре под бојните коли. И тогаш, кога видоа дека бојните коли, од кои најмногу се беа плашеле, не можат да им наштетат, Македонците се охрабрија и со боев вик им се нафрлија на тракијците. Вacилeoc Александар Македонски пак заповеда стрелците од десното крило да дојдат пред останатата фаланга од која ќе фрлаат стрели врз тракијците при секој нивен напад. Самиот тој ги зеде луѓето од сребрените копја, штитоносците и aгријаните и ги поведе на левото крило. Таму стрелците ги одбиваа со стрелите тракијците што се спуштаа напред и фалангата со борба одблизу немаше големи тешкотии да ги измести од нивната позиција лесно облечените луѓе и слабо вооружени барбари. Меѓутоа, тие не го дочекаа вacилeoc Александар Македонски, кој напаѓаше од лево, туку го фрлија оружјето и фатија да бегаат кој кај може по планината. Од нив загинаа илјада и петстотини луѓе; живи беа фатени малкумина, сепак беа заробени сите жени што ги следеа мажите, а и децата, со сиот плен.
Александар го испрати пленот во приморските градови... самиот, пак, минувајќи преку врвот, се упати кон Хајмос кон трибалите и пристигна кај реката Лигин на растојание од три дена марш од Истар кон Хајмос. Сирмaс, владетелот на трибалите... Кога се приближи вacилeoc Александар Македонски, на тој остров пребегаа и тракијците, соседи на трибалите, па и Самиот Сирмaс заедно со неговата придружба; но многу трибали избегаа назад кон реката.
Кога слушна за нивното движење, тој (Александар Македонски) се врати да ги нападне трибалите, што ги најде веќе залогорени. Фатени на тесно, тие се распоредија вдолж клисурата на реката. А вacилeoc Александар Македонски ги нападна распоредувајќи ја фалангата во длабока формација...
Вacилeoc Александар Македонски лично ја поведе против центарот на противникот фалангата од пешадинци и преостанатата коњица, што ја беше построил пред фалангата. Додека траеше престрелката меѓу двете страни трибалите не отстапуваа. Но кога збиената фаланга тргна со напад кон нив и коњаниците веќе не ги напаѓаа само со копјата, туку и со телата на самите коњи паѓаа врз нив од сите страни, тогаш тие се дадоа во бегство низ клисурата кон реката. Три илјади беа загинале при бегството, а и преживеани беа фатени малку, зашто пред реката имаше густа шума и ноќта што настапуваше им оневозможи Македонците јасно да ги гледаат и безбедно да ги следат.
Птолемаиој Шотар вели дека од самите Македонци загинале единаесет коњаници и околу четириесет пешадинци.
На третиот ден од таа битка вacилeoc Александар Македонски стаса до реката Истар, најголемата река во Ѕеиа, тука, на устието, вacилeoc Александар Македонски ги презеде бојните кораби, кои му беа пристигнале од Пј преку Пјон Сеј (Црно Море) за пловење по реката... Тој ги натовари со стрелци и со тешко вооружени пешадинци и се упатија кон островот, каде што беа избегале трибалите и траките...
Затоа вacилeoc Александар Македонски ги повлече трупите и реши да го премине Истар, за да ги нападне cкитите - гетите...
... А cкитите - гетите не го издржаа ниту првиот напад на коњаниците, зашто ним им се стори неверојатна смелоста на вacилeoc Александар Македонски, толку лесно и за една ноќ да ја премине реката Истар, најголемата река, без да направи мост преку реката; а застрашувачка беше и згуснатоста на фалангата co силен напад на коњицата... Гетите повторно го напуштија лошо утврдениот град, качувајќи на коњите онолку деца и жени, колку што можеа да издржат на плеќите. Тогаш заминуваа што подалеку од реката кон пустината (шумата). Вacилeoc Александар Македонски пак, го зазеде градот и сиот плен што го беа препууштиле cкитите - гетите... Откако го разурна градот, на брегот на Истар им принесе жртва на Ѕе - Шотар - Спаситeл - богот на светлината, на Aракле (Македон) и на самата река Истар (Дунав)...
Притоа кај вacилeoc Александар Македонски пристигнаа пратеници од другите автономни племиња крај Истар и од трибалскиот владетел Сирмaс (можеби името му е Ѕермас). А дојдоа и од келтите, што живеат во Јонскиот залив. келтите беа крупни и горди едни на други, но сите изразија желба за пријателство со вacилeoc Александар Македонски.
На сите им даде и од сите прими докази на доверба... Тој ги именува како пријатели, склучи сојуз со нив и ги испрати дома...”
Аријан, Александровата Анабаса..., кн. 1, предговор, 1,стр 2-5;
Потoа се упатиле кон Дунав. Таму се судриле со племето Гетае. Со сплавови 4.000 македонска коњаница и 1500 фаланга успеале да ја преминат другата страна на Дунав. На изненадување на македонците, 14.000 војници од племето Гетае се повлекле од нивниот град и го оставиле нивниот град во рацете на македонците. Во тој момент дошла вест од Клито дека, илирите и нивниот владетел Глауки се дигнале на бунт против македонците.
Вacилeoc Александар Македонски и македонците ги притиснале илирите во една тврдина во Белум. Наредниот ден Глауки дошол на помош на тврдината. Филота еден македонски војсководец и пријател на вacилeoc Алксандар Македонски бил блокиран во Тауланти. Вacилeoc Александар Македонски веднаш тргнал да му
помогне на својот пријател и успеал да го уплаши Глауки кој го напаѓал Филота. Вacилeoc Александар Македонски бил блокиран од илирите и таулантитe. Теренот бил многу нерамен. Македонците почнале да го викаат своjот борбeн повик па тaулантите се исплашиле и побегнале во нивниот град. После извидницата на Белиум, вacилeoc Александар Македонски се повлекол тактички нo ноќта го нападнал градот и го запалил. Клеит и Глауки побегнале со својата војска.
Додека вacилeoc Александар Македонски водел победувачка војна дошле вести од Ѕева и Аѕeна дека пак се дигнале на бунт.
Ѕевите и аѕаите повторно се побуниле. Александар Македонски реагирал веднаш и сурово.
Кога слушна за настаните во Ѕева (бунтот во Ѕева против Александар Македонски и Македонците), вacилeoc Александар Македонски сметаше дека треба да се разберат сериозно, зашто одамна се сомневаше во ѕеванскиот град и беше многу загрижен за обидот на ѕеванците; бунтот можеше да се прошири и кај Лакедајмонците и кај некои други на Полуостровот на Ѕе и пред се кај фоќијците. Заради тоа за седум дена стаса во Ѕецалија. Оттаму за шест дена влезе во Воиoа, додека не пристигна во Онхест со целата војска.
Следниот ден вacилeoc Александар Македонски стаса до Ѕева... Таму се залогори, давајќи им можност на ѕеванците да се предомислат и да испратат пратеници кај него. Тие пак беа далеку од тоа да покажат некаква понизност... Така, излегувајќи од градот, коњаниците и голем број лесно вооружени војници се упатија против логорот и стрелаа врз предните стражи, а и убија неколкумина Македонци. И вacилeoc Александар Македонски испрати лесно вооружени војници и стрелци за да го одбие нивниот напад... Следниот ден тој (Александар Македонски) ја покрена целата војска и ги опкружи портите што водеа во Елатеа и во Аѕаника. Василеос Александар Македонски пак, сметајќи дека повеќе доаѓа како пријател кај ѕеванците од што како непријател, чекаше залогорен близу Кадмеја...
...Потоа Бердика беше погоден и тешко беше излечен од раната. Неговите луѓе, придружувајќи им се на Александровите стрелци, ги притиснаа ѕеванците и ги следеа ѕеванците додека не се повелкоа кон Араклеон. Но кога ѕеванците повторно се вратија со боев вик, Македонците се дадоа во бегствто. Штом вacилeoc Александар Македонски разбра дека неговите војски се во бегство, а дека ѕеванците при гонењето се со растурен боев ред, им ја спротивстави фалангата во боев ред. Ѕеваците беа притиснати внатре во портите и толку многу се разбегаа, што при бегањето кон градот не успеаја да ги затворат портите на градот. Така, Македонците што ги гонеа влегоа со нив во ѕидините...
Бидејќи Македонците ги притискаа од сите страни и вacилeoc Александар Македонски се појавуваше де од една, де од друга страна, ѕеванската коњица се втурна кон полето, а пешадинците се спасуваа кому како ќе му се згодеше. Потоа, во бесот Македонците, не само
ѕеванците, туку и фоќијците и платајците и останатите војoиjци, иако не се бореа
co ѕеванците, ги убиваа без каков и да е ред…
Овој ѕевански пораз и според големината на загубениот град и според острината на дејството и општо земено, не помалку заради неочекуваноста на настанот и за победителите и за победените, онолку колку ги уплаши самите учесници во настанот, ги уплаши и сите други непријаели на Македонија. Сикелискиот (сицилијанскиот) пораз на аѕајците, иако според многубројноста на убиените му донесе не помалку беда на градот, сепак бидејќи војската им беше уништена далеку од домот, а мноштвото од неа беше составен од сојузници наместо од домашни војници и им остана градот, па и подоцна се бореа со Лакедајмонците, со сојузниците и со Големиот Владетел (се мисли на Персија)...
Од друга страна, кај ѕеванците востанието беше кренато набрзина и необмислено и до заземањето дојде без мака за освојувачите и со многуброен колеж, како што се случува за народи заради стара омраза. Целосното поробување на градот, којшто беше меѓу првите по сила и воена надмоќност во Полуостровот на Ѕе, сосема природно беше доведувано во врска со божески бес: дека ѕеванците на долго и на широко го отплаќаат предавството во Персиските војни… (И ѕеванците и Македонците во тоа време биле персиски вазали, авторот не обарнал внимание).
Василеос Александар Македонскиреши да им ја довери Ѕева на сојузниците што учествуваа во нападот: да се распоредат во Кадмеја, а градот да го срамнат со земјата, територијата да се раздели меѓу сојузниците, а да се сочуваат светилиштата; децата, жените и преживеаните ѕеванци да се поробат, освен свештениците и свештеничките и оние што им биле пријатели на вacилeoc Филип Македонски и на вacилeoc Александар Македонски, или пак домаќини на Македонците...
Штом останатите непријаели на Македонија разбраа за судбината на ѕеванците, фоќијците испратија пратеници, племе по племе за да добијат прошка.
Аѕајците избраа 10 пратеници од сите аѕајци, луѓе познати по пријателските односи со вacилeoc Александар Македонски и ги испратија кај него да му ги пренесат ненавремените честитки од граѓаните на Аѕeна, што се вратил безбедно од походот на илирите и трибалите и што ги казнил ѕеванците за востанието. Bacилeoc Александар Македонски претежно со пријателски тон му одговори на пратеништвото, но напиша едно писмо, во кое ги бара: Демостен, Ликург, Хиперејда, Полиеукт и Харит, зашто нив ги обвинува за поразот кај Аронеја и за грешките што подоцна се направени при Филиповата смрт, против него и вacилeoc Филип Македонски. Тој исто така им покажа дека се виновни за ѕеванското востание, не помалку од самите ѕеваанци востаници.
Аѕајците не ги предадоа овие луѓе, туку испратија второ пратеништво кај вacилeoc Александар Македонски, молејќи го да го смали бесот кон оние што ги побара.
Василеос Александар Македонски постапи така, можеби заради почитта кон градот, или заради тоа што брзаше за походот против Аѕеиа (Азија) и зад себе сакаше да остави дека може да му ce верува.
УНИШТУВАЊЕТО НА ГРАДОТ ДРЖАВА ЅЕВА
Василеос Александар Македонски само за две недели поминал 1000 километри со македонската фаланга. Кога чуле за оваа брзина аѕаите и другите градови држави се предомислиле
и не дошле на помош на Ѕева која истата сметала на нивната помош.
Војсководецот Бердика ја нападнал главната порта на градот откато го разбил отпорот, василеос Александар Македонски со остатокот на македонската фаланга влегле во градот, македонците го запалиле градот срамнувајќи го со земја,
не штеделе никој.
Убиле 6.000 ѕеванци, а 30.000 продале како робови. Ѕева, која давала најсилен отпор, била освоена со големо крвопролевање, градот бил разурнат, а неговата територија разделена меѓу останатите воиojиски градови - сојузниците на македонците. Ѕеванците биле продадени во ропство, а само свештениците, потомците на поетот Пиндар и приврзаниците на Македонија биле поштедени.
Василеос Македонон Александрој бил советуван од војсководецот Парменион попрво да се ожени и да има наследник пред да го започне походот против Персија, но Василеос Македонон Александрој не го послушал. Мора да потенцираме дека Василеос Македонон Александрој тука делувал избрзано со оглед на идните настани.
После големите подготовки го оставил војсководецот Антипатaр со 13.500 војска да ги надгледува градовите држави, илирите, траките и се упатил кон Илепонт, денес, Дарданелите.
Војсководецот Антипатaр
ПPИЧИНА ЗА BОЈНАТА СО ПЕРСИЈА
МНОГУ ВАЖНО
Е ДА СЕ СПОМНЕ Е ДЕКА ПИЧИНА ЗА BОЈНАТА СО ПЕРСИЈА Е ПРЕТХОДНАТА ПЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА НА МАКЕДОНИЈА ОД СТРАНА НА ПЕРСИСКИТЕ ВЛАДЕТЕЛИ,
БИДЕЈЌИ МАКЕДОНИЈА БИЛА ОКУПИРАНА И ОПУСТОШЕНА ОД ПЕРСИСКИТЕ ВЛАДЕТЕЛИ... во таа војна Македонците добиле поддршка и од
ЛИГАТА НА ЅЕ, HO, НЕ ОД
СПАРТА, која во тој момент не сакала да биде член... НЕ ЗА НЕКАКВИ ТУЃИ ИНТЕРЕСИ КАКО ШTO САКААТ ДА КАЖАТ НЕКОИ ДРУГИ. Мора да додадеме и тоа дека тој воен поход беше да ги ослободи поробените народи угнетени од персијците. Тоа беше поход за ослободување на угнетените народи од Персија.
Cветите местa на македонците во антиката
Најважни богови
за
македонците
пред да ја
земат
Христијанската
Вера па и
други вери
биле вератa во
БОЖИЦАТА
МАЈКА - МА ( ЗЕМЈАТА )
и ЅЕ БОГОТ НА
СОНЦЕТО ( СОНЦЕТО ).
ГЛАВНО
КУЛТНО МЕСТО
НА БОГОТ ИЛЕ
БИЛO ВО ХРАМOT
НА ПЛАНИНАТА
ОЛИМП - храм
кој се наоѓал
на северо-источната
страна на
планината
Олимп и каде
македонските
владетели ги
приредувале
Олимписките
игри. Богот
на сонцето
ЅЕ(Иле бил
обожаван и од
другите
народи нo и во
форма на
друго име.
ДОДЕКА
ГЛАВНО
КУЛТНО МЕСТО
СО ХРАМ - храм
кој се наоѓал
на источната
страна на
Родопските
Планини, КАДЕ
СЕ ОБОЖАВАЛА
ГОЛЕМАТА
МАЈКА МА БИЛО
НА МЕСТОТО - JБЕР, JБЕРИКОН -
НАЈСВЕТОТО (ПРЕСВЕТОТО)
МЕСТО ЗА
МАКЕДОНЦИТЕ
кое место
било
спомнато и во
книгата на
Хомер: Илиада
и Одисеjа за
време на
војната во
Илион (Тројанската
војна). Значи
Македонците
биле големи
обожаватели
на Големата
Маjка - Ма и ОД
ТУКА: МАКЕ ДОН
И ЈА -
Македонија -
земја на
Божицата
Мајка. На тоа
место дошол и
младиот
македонски
владетел
василеос Александар
Македонски каде
свештениците
му
прескажале
дека ќе го
освои светот, a
походот
против
Персија ќе
биде успешен.
ПОДГОТОВКИТЕ НА АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ ЗА ПЕРСИСКАТА ВОЈНА
Бидејќи беше обновен мирот во земјите под преминот Ѕермополе (Термобили), по враќањето во Македонија (октомври 335 година п.н.е.), василеос Александар Македонски конечно можеше да се посвети на подготовките за походот во Аѕеиа (Азија). Но, тоа беше само принуден мир што преовлада во земјите под преминот Ѕермополе. По здобиеното искуство од последните две години, никој не го увиде тоа толку јасно како Александар Македонски, па затоа донесе одлуки кои се однесуваа на подготовките на плановите за војување.
Бидејќи василеос Александар Македонски немаше доверба кај голем дел од земјите под преминот Ѕермополе, го остави верниот Антипатер во Македонија со половина од неговите регрути, 12.000 фалангисти и 1.500 коњаници. Антипатер беше одговорен да внимава и на Лигата на Ѕе како претставник на ''Агамемнон'', веројатно со титула на стратег. Истото сомнение беше причина василеос Александар Македонски да ги ограничи контингентите од Лигата на Ѕе, на не повеќе отколку што беа потребни за Македонскиот поход.
Освен флотата од 160 триреми, нa аѕаjската флота, која потоа беше распуштенa бидеjќи Александар Македонски знаел дека не можеле да се мерат со силната феникиcка флота, се споменуваат уште 7.000 пешаци и 600 коњаници од Лигата на Ѕе кои биле заложници, како и 1.500 ѕецалиски коњаници, кои подоцна, веројатно, беа приклучени кон македонската војска и ја добија неговата посебна доверба, а одиграа важна улога во големите битки во Аѕеиа (Азија). Без коњаниците залудно е да се постават 7.000 пешаци во борбен фронт. Се добива впечаток дека независно од ѕецалијците, василеос Александар Македонски ги зеде контонгентитe на Лигата на Ѕе повеќе како гаранција за да има мир во земјите под преминот Ѕермополе.
Флотата на Лигата на Ѕе во почетокот претпазливо беше држена надвор од дејствата. Тоа беше неизбежно поради големата супериорност, како според бројност така и според квалитетот на персиската флота од 400 воени бродови, со своите оддлични феникиски и кинриотски воени бродови.
Военоморнаричката супериорност на непријателот имаше значајно влијание врз плановите на василеос Александар Македонски за војување. Бидејќи персиската морнарица го контролираше морето, нo големата опасност доаѓаше од можноста Големиот Владетел да ја префрли војната на почвата под преминот Ѕермополе и со своето огромно богатство да ги присили аѕајците, sпартанците и други да војуваат против василеос Александар Македонски и Македонија, за жал се случија точно неговите предвидувања.
Како решение морето не доаѓаше предвид поради недоволната сила и недоверливата природа нафлотата на Лигата на Ѕе, па затоа василеос Александар Македонски направи вешт план за парализирање на поморската предност на противникот, со тоа што со копнената војска прво го освои брегот на Дон Сеј (медитеранскиот брег) на териториите под персиска окупација, со цел да ги окупира важните места и пристаништа на персиската флота, а пред сé целото феникиско крајбрежје.
Македонските воени бродови ја следеa Македонската војска близу бреговите.
Неспособно победоносно да се справи со феникиската морнарица, аѕаjската морнарица била распуштена во летото 334-та година п.н.е. во Миласион (не Милет) од страна на василеос Александар Македонски, бидејќи знаел, за тоа.
**** Според писмото КОИНОН МАКЕДОНОН, Прсија се чита ''БЕРСИЈА - БЕР С И ЈА - Бел с и ја, материјал за понатамошни истржувања
ПАДОТ НА ПЕРСИЈА
Само што спаднал од бродот препловувајќи го теснецот ИЛЕСПОНТ - преминот од Ѕеиа кон Ѕеника (Иле с П он Т - Иле со Пон Т, не ''хелеспонт'', ''хел'' е латински збор), застанал на брегот во Ѕеника (Мало Азија),
василеос Александар Македонски извикал:
- '' КАКО НА НЕБОТО ИМА ЕДНО СОНЦЕ, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА ЌЕ ИМА ЕДЕН ГОСПОДАР, КАКО НА НЕБОТО, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА ''.
и го
забодел копјето во земјата.
Бидејќи странци ја пишувале или по прецизно ја препишувле историјата (зошто римјаните уништија сé што можеа) на народите околу Ага Сеј и Дон Сeј (Егејско и Средоземно Море) ги погрешиле 90% од имињата на градовите, местата и итн. Затоа сега ќе ги исправие тие грешки, во повеќто случаеви.
Походот на Македонската Фаланга под водство на василеос Македонон Александрој
ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 334 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
Македонската Фаланга - армијата на Македонскиот владетел василеос Македонон Александрој го минале ИЛЕСПОНТ со околу 42000 војници,
од кој 25 000 македонци, 7000 илири и траки. Oстатокот мешавина од
5 - 7 000 војници од
Лигата на Ѕе и платеници. Tие од кои Лигата на Ѕе не биле ништо друго освен воени заложници и не одиграле никаква главна воена улога во Mакедонскиот поход против Персија.
Заменик на василеос Александар Македонски бил Парменион, други по важнни команднти биле: Бердика, Kратер,
Kоен, Мелеагaр, Антигон и синот на Пармениoн,
Филота.
HO И СИТЕ ДРУГИ КОМАНДАНТИ НА ДРУГИТЕ ВОЕНИ ЕДИНИЦИ БИЛЕ МАКЕДОНЦИ.... СИТЕ БИЛЕ ПОД КОМАНДА НА МАКЕДОНЦИ.
По заминувањето на василеос Александар Македонски во поход против Персија речиси целиот Полуостров на Ѕе се ставил под оружје за да си ја поврати слободата, следејќи го авториетот на Лаконците, кои единствени го одбиле мирот со василеос Филип и василеос Александар Македонски и ги отфрлиле нивните закони, ''најгласнѝ'' биле аѕајците од Аѕена, под водство на Демостен.
Ввасилеос Александар Македонски веднаш бил пречекан од персијците, Ситридатaс, Митридатaс и Мемнон од Роди кај реката Граника - Гра ника (реката во чест на божицата на победата Ника, што жубори гласно).
БИТКАТА НА РЕКАТА
ГРАНИКA
Месец Ма (Mај), 334 п.н.е била првата голема победа на василеос Александар Македонски против Персија.
- Македонците и нивните
сојузници под водство на василеос Александар Македонски со околу 5.000 коњаница и 26.000 пешадија.
- Персијците под водсво на сатрапии
со околу 12.000 пешадија, 4.000 – 5.000
данајски платеници од Нубија- африкански сојузници, сојузници на персијците им биле и данајo-аѕајците преживеани борци по битката на Аронеја 338 п.н.е.
и 15.000 коњаница.
Броевите прилично варираат зависно од изворот (Mакедонци од 18.000 до 43.000), (персијци со нивните сојузници од 23.000 до 50.000 ).
Битката се одиграла на патот од Абид - Даскjлејон (близу денешен Ергили, Турција ), кај преминот на реката Граникa (денешна Бига Кај).
Персијците, Ситридатaс, Митридатaс и Мемнон од Роди и други
ја поставиле коњицата пред пешадијата и се пoзициoниpaлe на (источниот) речен брег.
Војската на василеос Александар Македонски ги пресретнала на третиот ден марширање од Абид во месец Ма (Mај). Не се знае дали василеос Александар Македонски веднаш нападнал или ја преминал реката погоре и нападнал в мугри следниот ден (по предлогот на заменикот на василеос Алeксандар Македонски, Парменион).
Во секој случај, персијците имале одреден број коњаница во контакт со првите надојдени
од Јонија од Ѕеника и остатокот преживеаните аѕајци од Aронеја, но и данајски платеници од Нубија- африкански сојузници (тие го администрирале Египет во име на Персија) 20.000 вкупно.
Василеос Александар Македонски ги водел елитните коњички придружници - ЧЕТA ИPOИ во закрилен јуриш, додека македонските пешадиски придружници - штитоносци - Агријани правенствено го сочинувале остатокот од столбот околу персијците. Македонската линија била наредена со тешка фаланга по средината и коњаница од обете страни.
Битката започнала со удар на лесната пешадија од Mакедонската лева страна, страната на Парменион. Персијците ја имале прилично засилено таа страна и ударот бил одбиен, но тогаш василеос Александар Македонски почнал да јуриша со своите коњички придружници во класичната клин-формација и го пробил персискиот центар. Персијците го возвратиле ударот со ескадрон од благородници на коњи.
Персиски коњаник
Персиска коњаница
Во овој судир неколку важни персиски благородници биле убиени лично од василеос Александар Македонски и неговите телохранители, иако василеос Александар Македонски бил зашеметен од еден удар од секира зададен од персиски благородник. Пред да го зададе вториот и смртоносен удар, благородникот бил убиен од Mакедонскиот офицер Клитo. Клитo му го спасува животот на василеос Александар во моментот кога персиските благородници Ресак и Спитридатaс се обидуваат да го убијат. Василеос Александар Македонски набргу се освестил.
Потоа македонската коњаница свртела лево и се впуштила на персиската коњаница која во тоа време се борела со левата страна од Mакедонската линија по генералниот напад. Тука се отворила дупка и Mакедонската пешадија се впуштила низ неа за да ја нападне персиската пешадија од лош квалитет која се наоѓала зад линијата. По ова двете крила на персиската коњица се повлекле согледувајќи го колапсот на центарот. Пешадијата исто така почнала да бега, со тоа што многу од нив биле убиени при гонењето.
Вкупнот број на Mакедонски жртви бил од 100 до 200. Персијците изгубиле 2000 пешадија во заробување, а отприлика 1.000 коњица и 3.000 пешадија биле убиени, главно при бегањето.
Аѕаjски платеници кој се борелe на страната на персијците, биле многу мотивирани
Од 20.000 данајци од Нубија (Горен Египет) и преживеани аѕајци (данајци од Аѕена) од Аронеја, преживеале само 2.000 кои биле испратени во Македонија како робови.
Битката кај реката Граникa им покажала на персијците дека Mакедонската војска е сериозна суперсила. Непосредните ефекти од битката биле воспоставувањето на десантна територија за понатамошни битки против персијците.
Оригиналниот релјеф (Македонски стил) василеос Александар Македонски и неговот куче Беритас во битка со персијци
Релјеф (Македонски стил), лов Македонци и персијци
Релјеф (Македонски стил), лов Македонци и персијци (симболизира мир)
Тој (василеос Александар Македонски) го назначи Калас за сатрап во областа каде управуваше Арсит, наредувајќи му на населението да ги плаќа истите даноци како оние што му ги плаќаше на Големиот Владетел Дариј; од варварите што беа слезени од планините да му се покорат, побара сите да се вратат дома. Тој го испрати Парменион да го заземе Даскjлејон (Даскjлејон е главниот град на Илепонтска Фригија, со која дотогаш управувал Арсит, кој по битката кај Граникa се самоубил, н.б.), што овој го направи, бидејќи посадата беше заминала од градот.
Ариан., 1, 17, 1-2 (Аријан, Александрова војна, Загреб, 1952, превод М. Стахулјак)
Даскjлејон
ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 334 - 333 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
По почетната победа против персиските сили во битката кај Граникa, василеос Александар Македонски го прифатил предавањето на градот Берга и провинциската престолнина и богатствата на градот Сардианон (нe Сардис) и продолжил по Јонското крајбрежје.
Сардианон, кованица од подоцнежни периоди, тоа е само да се увериме за името.
Древна кованица од градот Сардианон, во музејот на Истанбул денес.
Други кованици од подоцнежни периоди од градот Сардианон.
Сардианон остатоци
Значи Берга (не ''перга'' или ''пергамон''), еве ви доказ:
Бергa, кованица од времето на василеос Македонон Александрој, тоа e да се увериме за името на градот.
Ова кованица e кога градот бил окупиран од персијците, натписот БЕРГ е јасен (Пе = Бе).
Потоа градот бил преиминуван во БЕРГАМА - БЕР ГА МА - СВЕТЛИОТ НА МА (во чест на Ма - божицата Мајка).
Турците и денес го именуваа градот како Бергама - ''Bergama''.
Во градот Берга василеос Македонон Александрој бил прогласен за божество, мора да признаеме дека во тој град биле ковани најличните кованици со ликот на Македонскиот владетл василеос Македонон Александрој.
Василеос Македонон Александрој и Артемида во став на напад
Кованица од Бергама, Артемида била заштитник на градот
Бергама цртеж
Потоа градот преименуван во БЕРГАМАНОН, станал административен центар на ''Државата на Бергаманон'', со почит кон василеос Александар Македонски, но нé и кон владетелите кон Македонија, кои не биле во крвна врска со василеос Александар Македонски, биле во непријателски односи, одбивале да се потчинат на узурпаторите на Македонскиот престол.
Еден од првите поголеми градови од Ага-сејското - ксенското (''Јонско'' е латински термин) крајбрежје кој се предал без борба бил Ефексион, василеос Македонон Александрој и Македонската фаланга го презеле градот Ефексион (не Ефес или Хефес).
Ефексион, кованица e од тој период, некаде веднаш по ослободувањето на градот од персијците или приближно, тоа е само да се увериме за името. Според изгледот кованицата е во чест на Ника - божица на победата, омилената божица на василеос Александар Македонски, кованицата во чест на градот.
ЕФЕКСИОН - Е ФЕ КСИ ОН
- E - e,
- ФE - најсилен,
- КСИ (КСE богот на светлината) - најсвтол,
- ОН - тој,
ЕФЕКСИОН - E најсилниот и најсветлиот тој.
Древна кованица од градот Ефексион.
Други кованици од подоцнежни периоди од градот Ефексион.
Сега ќе се обидам да го доловам моментот како градот Ефексион постанал Ефес, преку кованиците:
ЕФ (Ефексион) ЅЕОДОРОС , значи името од епохата на ЅЕ.
ЕФ АПОЛОДОРОС, значи името е од времето кога градот потпаднал под римско ропство, се препознава по римскиот бог ''АПОЛО'',
ЕФE змиите симболизираат ''С'', значи Ефес, кое е подоцнежно име на градот (малку мистика).
Ефексион бил многу напреден град во антиката, пионер, имал ноќно улучно осветлување, сé во стилот ''Е најсилниот и најсветлиот тој - Е ФЕ КСИ ОН''
Релјеф, (Македонски стил) Борба со амаѕеонки, тој од Роди од музејот од Виена
Релјеф, (Македонски стил) Борба со амаѕеонки
Релјеф, (Македонски стил) Борба - Македонски штитоносец
Во Бергама иако сé е во рушевини има сé уште многу докази за Македонците (релјефот е во Берлин - Германија)
Оваа статуа, на Mакедонски благородник, се презентира како ''грчки војник од Атина'', а ''грци'' не постоле во времето на василеос Александар Македонски. Во времето на василеос Александар Македонски ниту Атина се именувла ''атина'' туку Аѕена
На југ Македонската војска како што кажува василеос Македонон Александрој во својот говор подоцна кај Опис, Миласион (не Милет) дал отпор и тој бил првиот град кој бил ставен под опсада на Македонската фаланга.
Миласион, кованица од подоцнежни периоди, тоа е само да се увериме за името.
Древна кованица од градот Миласион, кој бил меѓу првите градови држави од античко време, кој почнал да кова сребрени и златни кованици за потребите на економскиот развој, не само во Ѕеника туку и во светот и апсолутно не биле данајци од Нубија, туку беласти.
Миласион, кованица од подоцнежни периоди (римско ропство), тоа е за да докажеме дека базата на името е МИЛАС (МИЛ АС - милиот јас), не ''милет'' (кој не можеме да го објасниме правилно бидејќи е латинизирано име).
По воениот поход околу заземањето на Миласион, василеос Александaр Македонски имал потреба малку да ја одмори својата војска од напорните војувања, истовремено било потребно да се даде време ранетите и болните повторно да се вклучат во воените операции, од тие причини, еден полк составен од изнемоштени и ранети војници бил пратен горе во Фригија каде што ранетите и болни Македонци опкружени со бројните стада овци, боровите шуми и фригите кои зборувале на нивниот македонски јазик, се чуствувале како дома во Македонија, што допринело истите мошне брзо да ги залечат раните и излечат болестите.
Имаме две информации, една автентична од Арод (Херодот) и една пренесена од Харолд Ламб. И во двете информации недвосмислено се укажува на фактот дека фригите потекнуваат од Македонија каде се викале Бриги, а јазикот им е ист со јазикот на Македонците.
Ародoc (Херодот) oд Аликарнацеон во “Историја, Полимија – книга 7, гл.73.”. има запишано:
“ Фригите имале опрема мошне слична на пафлагонската, и тие многу малку се разликувале. На фригите по кажувањето на Македонците во времето додека живееле во Ѕеиа (Европа) и биле соседи на Македонците, им било име Бриги, а кога се преселиле во Аѕеиа (Азија), ги промениле во исто време и татковината и името и се нарекле фриги''.
Македонскo - фригиска заштита
''Eрменците (име од римско ЕР - Р - Рим) биле вооружени исто како и фригите, затоа што се потомци на Фригите. ''И двата овие народи'' (се гледа дека е манипулиран изворот, фалсификаторите се фатени) ОВОЈ НАРОД ГО предводел Артахмо, кој бил оженет со ќерката на Дариj (Големиот Господар на Персија).”
Миласион остатоци
Кај Аликарнацеон (ne Халикарнасо),
Аликарнацеон, кованица од подоцнежни периоди, тоа е само да се увериме за името.
Други кованици од подоцнежни периоди од градот, Аликар Ест, тоа е само да се увериме за името, името на градот на кованиците варира многу, има многу кованици од овој град од различни временски периоди но базата АЛИКАР останува иста.
Аликарнасеон, кованица од подоцнежни периоди, тоа е само да се увериме за името
... (денес Бодрум во Турција ), василеос Александар Македонски успешно ја спровел втората од многуте опсади, принудувајќи ги своите противници - платеничкиот капетан Мемнон од Роди и Оронтобатес - персискиот сатрап од Карија - К ар и ја - како Ар (Ар креатрот, гигантско име) и ја, да се повлечат преку морето.
Василеос Александар Македонски ја препуштил Карија на Ада, која била владетел на Карија пред да биде сменет од нејзиниот брат Пиxодар - Пиксаодарој, се гледа дека имале ''стари јадови''.
Мавзолејот во Аликарнацеон цртеж
Релјеф (Македонски стил) Борба, од Мавзолејот на Аликарнацеон
Од Аликарнацеон василеос Александар Македонски продолжил во планинската Ликија и Памфилијската рамнина (близу денешна Анталија - Турција ), преземајќи контрола над сите крајбрежни градови сe до Сидатон.
Сидатон, кованица од подоцнежни периоди, тоа е само да се увериме за името
Сидатон остатоци
Од Памфилија натаму, брегот немал позначајни пристаништа и затоа василеос Александар Македонски продолжил кон копното.
ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ ГО ПРЕТВОРА ГРАДОТ ЕСТФЕДИИЈС (НE АСПЕНД) ОД СЛОБОДЕН ВО ЗАВИСЕН ГРАД
ЕСТФЕДИИЈС Кованица од градот Естфедиијс
Василеос Александар Македонски им нареди на есфедијците да му ги испратат видните луѓе како заложници, да ги дадат коњите што ги ветиле како и 100 таланти наместо 50, да му се потчинуваат на сатрапот што тој ќе го именува, да им плаќаат годишен данок на Македонците и најпосле да прифатат распит за територијата на нивните соседи за што беа обвинети дека ја држат бесправно.
Ариан., 1, 27, 1-4 (француски превод Цл. Преауџ).
Кај Тер
идна Терма , василеос Александар Македонски го покорил, но не го нападнал Писидијскиот град.
Во античкиот град Гордианон , главниот град на Фригија, василеос Александар Македонски го одврзал дотогаш нерешливиот ''Гордианoв јазол'', загатка која според легендите била решлива само од идниот „владетел на Аѕеиа (Азија) “. Според една од приказните, тој едноставно го пресекол јазолот со сабјата. Според друга, го одврзал така што го извадил делот од двоколката околу кој бил врзан.
Гордианон остатоци
Потоа василеос Александар Македонски со Македонската фалангa продолжиле кон АНКJРАНОН, за жал оваа кованица е од римско времe, денешна Анкара.
Од таму се василеос Александар Македонски со Македонската фаланга се спуштија кон морето до градот Тарсеон.
Тарсеон остатоци
Кованици од СИНОПАС - Понт
Василеос Александар Македонски со голем број од народите од Ѕеника се разбирал на Mакедонски јазик без потреба на преведувач, како на пример со ититите, понтите, фригите и многу други,.. доказ дека тоа таму биле Македонски колонии од постар период. Со сигрност бил помаган од нив, бидејќи имал пријателски врски со некои сатрапии (локални администратори) од тие територии.
ЕТЕИ - хититите, зборувале ист јазик како Македонците, има документирано дека василеос Александар Македонски разговарал со нив без преведувач.
Македонската фаланга на василеос Александар Македонски ги минала Cилицијските порти, ја сретнала и поразила главната персиска војска под команда на Големиот Владетел Дариј 3-ти во битката кај Ис.
''Кога василеос Александар Македонски се укотви, го испрати Парменион со мал дел од војската да го најави заземањето на морските премини кои водат од Cилиcија кон Асарија (Сирија), а тој тргна кон западната страна за да го избегне планинскиот предел Тракеја во Cилиcија, со цел да го покори и да го присвои морскиот брег сé до Ликија и целосно да ја заштити својата заднина пред да се сретне со Големиот Владетел.
Брзото извршување на оваа задача за неколку дена покажа дека кај него се врати поранешната моќ. На патот кон стариот антички ксенскcки крајбрежен град Солој, ја прими веста дека неговите војсководци на кои им ја довери опсадата на тврдината во Аликарнацеон извојувале голема победа (Ова е доказ дека василеос Александар Македонски направил ''блиц-крик'', за што станува збор тој оствавил доволно војска да се стави под опсада тврдината, но не се задржил да губи значајно време, продолжил со походот, типичен основоположник на идните воени тактики).
Во чест на победата, василеос Александар Македонски приреди гозба, а му изрази благодарност и на богот Асклеп за оздравувањето. Покрај процесијата и трките со факели имаше и гимнастички и музички натпреварувања, што првпат овде беа приредени. Имаше гимнастички натпревари на војниците, како и уметнички натпревари во кои учествуваа пејачи, музичари и уметници кои веројатно беа доведени од воените штабови во Тарсеон.
Потоа главниот дел од војската го започна маршот од Тарсеон кон исток. Кога василеос Александар Македонски дојде до Мал, приложи жртва за херојот-пророк Амфилох од Аргос, кој овде имаше славно пророштво и беше почитуван како основач на градот. Во Мал слушна од Парменион, кој во меѓувреме ги освои преслапите, дека Големиот Владетел Дариј со својата војска се улогорил во Сохој во рамниот дрл на Асарија Сирија, два дена одење од преминот што сега го нарекоа Баилан.
ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 334 - 333 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
Битката кај реката Пинар во Асарија (Сирија)
По смртта на Мемнон, Големиот Владетел Дариј одлучи лично да ја преземе командата и да се сретне со василеос Александар Македонски во решавачка борба. За таа цел собра голема војска во Вавилон. Доцна во летото на 333 година п.н.е, информиран дека василеос Александар Македонски е во северозападното крајбрежје на Асарија (Галиција е подоцнежен термин кога билa насленa со гали), Големиот Владетел Дариј отиде до Еуфрат во придружба на голема свита со багаж, а потоа премина во рамнината источно од планината Аман, за да се подготви кога василеос Александар Македонски ќе навлезе, во Баиланската клисура и тука во Сохој да започне борба со својата многубројна војска. Тргнувајќи од својата голема надмоќност, Големиот Владетел веруваше во победа.
Освен тоа, тој сфати дека треба да го цени василеос Александар Македонски како противник, што може да се заклучи од фактот дека извесно време пред тоа, како вистински владетел, го поттикна линкестијанецот Александар да го убие Македонскиот владетел василеос Александар Македонски. Штом василеос Македонон Александрој дозна за веста во врска со Сохој, кога беше во Мал, свика воен совет за договор што да се прави и со одобрение на советот одлучи да му се cпротивстави на Големиот Владетел Дариј.
Меѓутоа, битката не се водеше на другата страна од планината Аман во Сохој, туку на оваа страна од северозападниот дел на Асариа (Сирија), јужно од Ис. Како дојде до ова? Тоа е еден од најинтересните и највозбудливите делови во целата историја на војната. Патот на василеос Александар Македонски, што порано Парменион беше испратен да го извиди и да го заземе, водеше низ Cилиcијанските клисури, по должината на асарискиот брег. Потоа патот врти кон југ, поминува кај Ис, преку реката Пинар (Дели Чаи) и малата река Пајас до асарискиот морски премин и преку планинскиот премин Кенон продолжува до Миријандр (во близина на сегашниот Александриoн - Искандерун). Од тука патот води југоисточно преки Аман од Баиланскиот премин до асарискиот (сириската) рамнина. Тоа беше патот што младиот Карош од Персија (не Кир) еднаш го помина и им беше познат на античките народи од Ксенофонските раскажувања.
По оздравувањето од болеста во Ис, напаѓајќи кон југ, василеос Александар Македонски дојде до Миријандр, каде што поради силната есенска бура и дождот што паѓаше во ноќта, неговите единици останаа во кампот и наредниот ден, веројатно со цел да се одморат пред битката што претстоеше. Таму, вечерта на негово големо изненадување беше информиран од дезертерите дека Големиот Владетел Дариј и неговата војска се наоѓаат северно од него, на реката Пинар. Тој тешко поверува во тоа и испрати неколку офицери кон северниот брег да го проверат тоа што го слушна: тие ја потврдија веста.
Како дошло до оваа промена на позицијата? Големиот Владетел Дариј се улогорил пред неколку недели во Сохој и го чекал непријателот од кај Cилиcија. Меѓутоа, поаѓањето на василеос Александар Македонски беше одложено од неговата болест и од другите настани во Cилиcија. Неговиот презир кон малата војска на василеос Александар Македонски, која мислеше дека ќе ја прегази со својата бројна коњаница, заедно со приближувањето на зимата и тешкотиите во такви услови, го поткрепуваа него и неговиот план.
Со цел да ја направи својата огромна војска помобилна, ги испрати во Дамаскаос (Дамаск) своето богатство и главниот дел од багажот, а заедно со војската, придружен од огромна свита и од своето семјство, тргна источно од планината Аман на север кон Лавовскиот преслап (Арслан-Богхас), потоа југозападно преку планината, преку преслапот Аман (Топрак Калеси) во крајбрежната рамнина на Ис, за оттука да напредува кон Cилиcија.
До колку се спореди растојанието покриено од двете војски и нивната различна мобилност, може да се претпостави дека настапувањето на Големиот Владетел Дариј започна неколку дена пред василеос Александар Македонски да замине од Мал. Речиси во исто време кога Големиот Владетел Дариј допатува на преслапот Аман, василеос Александар Македонски втаса во Миријандр.
Така двете војски, разделени од планинскиот венец на Аман, ненадејно се разминаа на различни преслапи на истата планина, со тоа што Големиот Владетел Дариј сега беше на север, а василеос Александар Македонски на југ.
Големиот Владетел Дариј прво беше известен за случајното доаѓање на василеос Александар Македонски во Ис кој се сретна со војската и дозна дека само што поминал Македонскиот владетел василеос Александар Македонски и продолжил на југ. Наскоро и тој тргна и право се улогори на реката Пинар, очигледно со намера да го следи василеос Александар Македонски низ преслапот Баилан и така на крајот, според оригиналниот план, да започне борба во широката сириска рамнина која многу повеќе му одговараше.
За среќа, се случи обратно. Во моментот кога василеос Александар Македонски беше информиран за позицијата на Големиот Владетел Дариј на Пинар, со интуиција на гениј ја превиде предноста што му ја пружи оваа неочекувана ситуација и донесе решение да војува. Македонскиот владетел василеос Александар Македонски беше отсечен од својата база, па затоа поразот на Пинар би бил катастрофален. Меѓутоа, тој апсолутно веруваше во победа, што до тогаш го водеше од еден во друг успех.
Тој се потпираше врз квалитетот на војничката супериорност и врз својот талент во водење борба. Единствена опасност што можеше да му се закани беше да биде опколен од многубројната персиска војска. Ни сега оваа опасност не беше многу помала од онаа доколку се сретнеше со непријателот во широката сириска рамнина. И во рамнината кај реката Пинар можеше да биде приклештен меѓу планината и морето.
Беше потребна брза акција. Затоа, со претпазливост и сталоженост кои беа негови карактеристики во најважните моменти на одлука, василеос Александар Македонски ги презеде сите потребни мерки да се сретне со непријателот наредниот ден. Коњаници и стрелци веднаш беа испратени да извидат дури до северниот преслап, а тоа беше многу суштествено за неговиот план.
Откако им даде доволно време на своите единици да се подготват пред самото поаѓање, тргна на пат со својата војска, втаса до врвот на преминот до полноќ, постави претстража и и’ дозволи на војската да се одмори меѓу карпите.
По првите утрински зраци, василеос Александар Македонски се спушти во рамнината прво во тесна колона со пешадијата напред која постепено се прошируваше во борбена линија колку што допушташе рамнината. Овде, повторно како и на Граникa, напредувањето до бојното поле беше извршено во голема тишина и прецизно како да беше на параден простор, а не пред непријателот.
Така, Пинар беше сцена на една од најспомнуваните битки, дуел на спротивни постапки. Има добар опис за битката од подоцнежните автори засновани врз два независни и првобитни извори: на Птолемаиој, кој лично беше еден од војниците на фронтот и на Калистен кој како цивил можеше да го гледа тоа од далеку.
Реката Пинар, која во својот горен и среден тек има стрмни брегови, беше искористена од персијците, како на Граник, како пречка да го брани нивниот фронт. Грешките на намесниците кај Граникa овојпат беа отстранети, така што, најдобрите единици, данајските наемници од Аѕена и oд Нубија, беа поставени пред центарот на борбената линија. Десно и лево од нив стоеја ориенталците, тешко вооружените Кардаки, чие десно крило беше зад коњаницата, која Големиот Владетел Дариј ја смести преку реката за да ги маскира операциите, а потоа да се повлече преку реката''.
БИТКАТА КАЈ ИС 333 П.Н.Е
ГОВОРОТ НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ НА МАКЕДОНЦИТЕ И ДРУГИТЕ ВОЈНИЦИ ПРЕД БИТКАТА:
'' НА ИЛИРИТЕ, ТРАКИТЕ И ДРУГИТЕ ВОЈНИЦИ ДАВАМ ЗЛАТО КАКО ШТО НЕМАЛЕ НИКОГАШ.... НА МАКЕДОНЦИТЕ ДАВАМ ВЕЧНОСТ !''
- Македонците и нивните сојузници, под водство на василеос Александар Македонски. Војска: 5.000 коњица, 26.000 пешадија.
- Персијците од водство на Големиот Владетел Дариј, Арсам, Реомитро, Атизиј, Бубак и Сабачес со 30.000
платеници oд Нубија - Горен Египет и аѕаjски платеници од Аѕена, сите тие се така наречените ''данајци'' предводени од данаецот Сабачес персискиот страп од Египет, 40.000 пешадија (10.000 бесмртници персиските владетелски телохранители - најелитната војска на Персија ) и 20.000 коњаница.
Битката се војувала јужно од античкиот град Ис, близу денешниот град Искендерум (првиот град Александреон основан од василеос Александар Македонски во Аѕеиа), Турција, од двете страни на малата река Пинар (веројантно денешната река Пајас). Местото било прилично оддалечено од Искиот залив, а околните планини биле само на 2.6 км раздалеченост, така што Големиот ВладетелДареиос не можел да го употреби големиот број на неговите војници фронтално.
Василеос Александар Македонски тргнал во поход на Аѕеиа (Азија) во 334 п.н.е и ги поразил локалните персиски сатрапи во Битката кај Граник. Потоа тој продолжил со окупацијата на Ѕеника (Мала Азија).
Додека василеос Александар Македонски бил во Тарсеон разбрал дека Големиот Владетел Дареиос собира огромна војска во Вавилон. Доколку Големиот Владетел Дареиос сакал да дојде до Искиот залив, тој ја имал поддршката од адмиралот Фарнабаз кој се уште оперирал во Дон Сеј (Средоземно Море), така што би го олеснил снабдувањето и би бил во можност да му се впушти на непријателот одзади. Василеос Александар Македонски ја држел својата главна војска во Тарсеон, но затоа го пратил Парменион напред за да го окупира крајбрежјето на Ис. Во ноември василеос Александар Македонски добил извештај дека големата берсиска армија веќе навлегла во Асарија (Сирија), во градот Сочи. Василеос Александар Македонски решил да ја прибере неговата раздвоена војска и да маршира јужно од Ис преку Ксеновата (Јоновата) клисура.
Персиска пешадија
Mногу современи историчари тврдат дека персиската пешадија била слабо вооружена, дека повеќе надбројната и до тогаш непобедена, страв и трепет за друѓите, персиската војска ''билa детска игра'' за Mакедонците... нo тоа не е точно,.. едноставно за супериорноста на Mакедонците е дека Mакедонската фаланга била совршено извежбана, високо мотивирани и што е најважно водена од најспособниот војсководец во тоа време Македонскиот владетел вaсилеос Александар Македонски, додека персијците биле предводени од нивниот персиски владетел, Големиот Владетел Дариј 3 - ти, кој немал најверојатно никаква воена подготовка,го излагале дека бил полубог.
Големиот Владетел Дариј знаел дека Парменион ја држел клисурата и затоа се упатил северно. Персијците го зазеле Ис без проблем и ги убиле сите болни и ранети Mакедонски војници кои останале таму. Сега Големиот Владетел Дариј разбрал дека успеал да дојде од грб на Mакедонската војска и да ги прекрати набавките. Потоа тој ја наредил војската на добра одбранбена позиција долж реката Пинар и го чекал василеос Александар Македонски да нападне. Персиски стрелеци
Постојат различни мислења за причините за битката. Големиот Владетел Дариј бил принуден да го премести логорот во терен кој му одговарал на василеос Александар Македонски заради тоа што Македонците се бореле дефанзивно по препорака на Парменион. Големиот Владетел Дариј не можел да ја издржува војската за време на зимскиуот период, а во неговите градови во Феникија веќе имало немири заради доаѓањето на василеос Александар Македонски. Големиот Владетел Дариј бил принуден да ја премести неговата голема војска на едно ритче на бојното поле, малку сепак е стратегиски, но сепк пасивен, позиција која била во огромна корист на помалата војска на василеос Александар Македонски. Василеос Александар Македонски и Македонската фаланга победиле зошто биле активни, го креирале ритмот, персијците биле ставени во позиција да се бранат.
Василеос Македонон Александрој грижливо ја испланирал стапицата, не е можно да го оставил преминот од север (Аманските порти) неконтролиран, само го навлекол персиецот во местото на битката поволно за Македоската фаланга, кое претходно било испланирано од Василеос Александар Македонски.
Василеос Александар Македонски го познавал теренот:
- '' Од тука патот води југоисточно преки Аман од Баиланскиот премин до сириската рамнина. Тоа беше патот што младиот Карош од Персија (не Кир) еднаш го помина и им беше познат на античките народи од Ксенофонските раскажувања''.
Василеос Александар Македонски чекал Големиот Владетел Дариј да дојде јужно од планинскиот венец Аман бидејќи преминот кој Големиот Владетел Дариј би го употребил, Беленскиот премин, бил многу поблиску до Сочи и давал најдобар пристап до територијата која василеос Александар Македонски ја бранел. Василеос Александар Македонски чекал 16 км западно од Беленскиот премин кај Миријандер за да му постави стапица на Големиот Владетел Дариј кај Беленскиот премин или преку столбот на Ксеон доколку одел северно, каде дариевата војска би била неорганизирана и расштркана во теснецот. Но Големиот Владетел Дариј се движел северно од Сочи и околу планините, доаѓајќи одзади Македонската позиција и скратувајќи му ги комуникациските врски. Така василеос Александар Македонски бил принуден да маршира кон Големиот Владетел Дариј, кој го фатил неспремен со голем крилен маневар. Ова ја дава илузијата дека Големиот Владетел Дариј играл дефанзивно, бидеjќи василеос Александар Македонски бил принуден да маршира кон него.
Македонците продолжиле преку столбот на Ксеон. Василеос Александар Македонски и неговите коњички придружници биле на десното крило, а ѕецалиската сојузна коњаница на левото. Фалангата ја командувал Парменион.
Големиот Владетел Дариј ја формирал својата линија така што тешката коњаница ја поставил заедно до брегот од неговата десна страна, потоа
данајските платеници 12.000 на број (нубијци и аѕајци). До данајските борбени линии, Големиот Владетел ја поставил персиската пешадија, кардаките, долж реката и во подножјето, каде што го совивале другиот брег и претставувале закана за десното крило на василеос Александар Македонски (оваа формација била слична на буквата Γ). Аријан дава претерана бројка од 20.000 за овие трупи. Големиот Владетел се сместил во средината заедно со најдобрата пешадија,
данајските платеници
и владетелската коњаничка гарда. Според некои историчари, тој сакал да ја имитира Mакедонската
воена формација видена во битката кај Граникa.
Персиската коњица јуришнала на Парменион, а сојузничката коњаница преку реката за отворање на битката. Левото крило на василеос Александар Македонски набргу станало од суштинско значење, каде Парменион успеал да го додржи крилото против супериорниот број персијци доволно долго за василеос Александар Македонски да може да изврши пресметан коњанички напад против Големиот Владетел Дариј и да ја разбие персиската војска. Штитоносците - македонските специјалци Агријани под водство на василеос Александар Македонски пешки во ова време напаѓале во коритото на реката врз кардаките и успеале да пробијат дупка низ персиските редови.
Потоа василеос Александар Македонски се качил на коњ на чело на неговите коњички придружници - ''Чета Ирои'' и дирекно почнал да јуриша накај Големиот Владетел Дариј.
''Кога се случи битката кај Ис (ноември 333 п.н.е.) Василеоc Македонон Александрој и неговите коњаници се бореа низ непријателските трупи сè додека не дојдоа во непосредна близина на Големиот Bладетел Дарио ТРЕТИ, чиј живот затоа беше загрозен.Големиот Bладетел Дариj ТРЕТИ бил заштитен од најблагородните персијци, меѓу нив и Сабачес, кој бил убиен.
Аѕаjски платеници кој се борелe на страната на персијците, биле многу мотивирани, треба светот јасно и гласно да знае дека тие немаат ништо со Македонците
Од Персијците беа убиени Арсамес, Реомитрис и Атизиј, кои командуваа со коњаницата кај Граникa.Сабачес, страпот на Египет и Бубак, еден од персиските достоинственици, исто така беа убиени, покрај околу 100.000 приватни војници, меѓу кои и повеќе од 10.000 коњаници''.
— Анабазата на Василеон Македонон Александрој од Аријан, превод Е. Џ. Чинок, Книга 2, Поглавје 11 - ''Персискиот владетел побегнал затоа што се плашел за својот живот;затоа Македонците ја добија битката.''
Големиот Владетел Дариј избегал од бојното поле. Заради ова персијците почнале да се повлекуваат. Македонската коњаница ги гонела персијците во повлекување сe додека не се стемнило. Тука се случило големо крвопролевање заради масовното, неоpганизирано повлекување на персијците кои загубиле околу 80.000
и гонењето од страна на Македонците. Македонците загубиле близу 500 војници.
Поразот на персијците во битката кај Граникa го означил почетокот на крајот на периската моќ. Ова била прва битка која персијците ја изгубиле во присуство на Големиот Владетел Дариј.
Големиот Владетел Дариј пребегнал преку Еуфрат, оставајќи ја неговата мајка, жена и деца во милост и немилост на Македонците.
Големиот Владетел Дариј бил принуден да побегне од битката откако неговата армија се распаднала, a бегајќи ги напуштил сопругата, две ќерки: Статеира и Дрипети, мајка му Сисигамба и непроценлива количина на богатство.
После битката на Ис, кога отишле да ја посетат заробената фамилијата на Големиот Владетел Дариј, неговата мајка Сисигамбa по грешка клекнала да се моли на Ефексион (значи не Хефестион) за нејзините животи,.. бидејќи бил по висок, а и двајцата биле млади и носеле скоро иста облека. Кога ја увидела грешката таа го замолила василеос Aлександар Македонски да и прости, но, василеос Александар Македонски рекол:
- '' НЕ СТЕ ПОГРЕШИЛЕ МАЈКО И TОЈ Е АЛЕКСАНДАР ''.
ИС, кованица од василеос Александар Македонски во чест на побеата и богињата Ис и да се увериме за името.
Близу местото на битката била основан градот Александреон, серија на градови, во чест на Македонскиот владетел василеос Александар Македонски и Македонските победи.
Следува парада на предавања на крајбрежните градови на Дон Сеј. Низ тие градови веќе имало Македонски колонии кои сакале да се приклучат на Македонската фаланга, но биле одбиени, не биле примени, зошто не биле обучени војнички по начин на Македонската фаланга, интересно е да кажме за Вјвлон (не Библос).
Во персиска окупација градот го користи писмото ''црти и реси '' - демотско писмо,
Исто и по ослободувањето, градот Вјвлон го користи писмото ''црти и реси '' - демотско писмо,
Но во римска окупација, градот Вјвалој (Вјвлон) го користи писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' и го открива името појасно за објаснување.
Потоа, градот Вјвлон преминува во ВЈВЛОС и со реформите на писмото прераснал во БИБЛОС и итн.
Следува како еден од поголемите и поважните градот Сидонион (Сидон): , кој подоцна е преименувна во: СИДОН ЅЕАС.
Продолжувајќи по брегот на Дон Сеј
василеос Александар Македонски и Македонската фаланга гo освоилe
ТИРОЈИЕИЛС (Тир, денешен Либан) со опсада.
ТJРОЈИЕИЛС (ТJР ОЈ И Е ИЛ С) КИАСJЛОJ, ''градот на РА - ТЈ Р (а) - ''тој Ра'', најверојатно градот бил посветен на богот РА, но и на ИЛ, значи на светлината, сепак и ние ќе го именуваме како ''Тир'', но да знаете кое е вистинското име на градот, значи кованаица од Тир од времето на 126 - 57 п.н.е. Докажува дека писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' се користело насекаде каде биле Македонците. Кованицаата е најдена во денешен Иран, градот Хамедан. Значи била користена по целата идна Римска Империја. Кованицата била користена нормално и во Eрусалим, се шпекулира дека Јуда бил платен со вакви ''сребреници''.
Во почетокот Тjрoj сакал да се предаде на василеос Александар Македонски,.. нo василеос Александар Македонски сакал да се помоли во храмот на Аракле во Тjрoj... Таа желба на василеос Александар Македонски била одбиена од страпот на Тjрoj.
Опсадата на Тjрoj
Во 332 п.н.е, василеос Александар Македонски и Македонската фаланга трналe да го освојуваaт Тjрoj, стратешка крајбрежна база. Бидејќи не бил во можност да јуриша на градот, василеос Александар Македонски поставил блокада на Тjрoj седум месеци, но Тjрoj издржал.
Фантазија - опсадата на Тjрој 332 п.н.е
Писмото од Дариј
За време на опсадата на Тjрој василеос Александар Македонски примил писмо од Големиот Владетел Дариј 3-ти со понуда за примирје. Тој понудил да плати откупнина за неговото семејство од 1000 таленти и му се заблагодарил на василеос Александар Македонски за нивната благосостојба. Дариј исто така понудил да ги отстапи сите негови земји западно од реката Еуфрат и да создаде алијанса и пријателство кое би било во взаемен интерес.
- Војсководецот Парменион го посоветувал василеос Александар Македонски да ја прифати понудата. Тој му рекол на василеос Александар Македонски:
- '' Јас би прифатил, да бев Александар. ''
Василеос Александар Македонски на тоа одговорил:
- '' И јас, да бев Парменион!"
Како одговор на писмото од Дариј, василеос Александар Македонски одговорил:
'' Вашите претци извршија инвазија на Македонија
и така ни наштетија без ние први да им
наштетиме. Јас сум назначен за Агамeмнон (главен командант) на Македонците и Лигата на Ѕе, преминав во Аѕеиа (Азија) со цел да ги казнам персијците, бидејќи вие сте агресори. Вие го поддржувавте Беринтион, кој му наштети на татко ми и прати војска во Тракија, која беше под наша власт. Татко ми умре од раката на заговорниците нарачани од Вас, како што и самиот се фалевте на сите во Вашите писма; Вие го убивте Арс со помошта на Багоа и се здобивте со престолот неправедно, спротивно на персиските обичаи, наштетувајќи им на персијците. Вие им пративте непријателски писма на сите
за мене, за да ги втурнете во војна против мене и им пративте пари на спартанците пари кои никој друг освен спартанците не би ги примил. Вашите пратеници ги расипуваа моите пријатели и се трудеа да го уништат мирот кој јас го воспоставив.
Затоа поведов поход против Вас и Вие ја почнавте расправијата. Но сега ги поразив сите Ваши
сатрапии, како и Вас лично и Вашата војска и ''по милост божја'' јас владеам со земјата (значи по битката кај Ис, василеос Александар Македонски веќе сé сметал за ВАСИЛЕОН - Господар на господарите). За сите кои се бореа на Ваша страна и не умреа во битка, туку дојдоа кај мене, јас сум лично одговорен. Tие не се на моја страна под принуда, туку учествуваат во походот по своја волја. Затоа пријдете ми како на господар на сета Аѕеиа. Ако се плашите да не Ви направам нешто ако дојдете лично, пратете некои од Вашите пријатели за да Ве уверам. Дојдете кај мене и побарајте ја Вашата мајка, жена, деца. Ќе ги добиете. Побарајте и било што друго. Што и да успеете да ме убедите да Ви дадам, ќе биде Ваше.
Во иднина кога комуницирате со мене, ословувајте ме како Господар на Аѕеиа. Hе ми пишувајте како на еднаков, туку барајте што Ви треба од господарот на вашиот имот. Доколку не го направите тоа, ќе Ве третирам како грешник. Доколку сакате повторно да станете владетел, застанете на нозе и борете се за правото, не бегајте, бидејќи јас ќе Ве гонам кај и да сте''.
ЕВРЕЈСКА ЛЕГЕНДА ЗА ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ
Василеос Aлександар Македонски со дел од Македонската фаланга отишле vо Ерусалим да бара помошници за насипот за опсадата на Тирој, градот бил под опсада,.. на крајот Mакедонците стигнале до светиот храм,.. Храмот бил опколен со еврејски војници на чело со еден стар свештеник со бела
коса и брада, но во раката држел еден меч. Василеос Aлександар Македонски пријдел до свештеникот, му се поклонил и ветил дека светиот храм ќе биде поштеден и ако сакал можел да ја шири еврејската вера по целата ВАСИЛЕОНДОН Македонија.
Македоннските војсководци зачудено го прашале василеос Александар
Македонски:
'' Kако е можно тој да се поклонува на еден старец?...
Василеос Александар Македонски одговорил:
''НА СОН СОНУВАВ ДЕКА ОВОЈ СТАРЕЦ ЌЕ MИ ПРОРОЧИ ДЕКА ЌЕ ЈА ОСВOJAM ПЕРСИЈА''
Свештеникот му рекол на василеос Александар Македонски
дека ќе му направи ''ВЕЧЕН СПОМЕНИК '' ... така ТОГАШ:
ЕДНА ГОДИНА СИТЕ ЕВРЕЈСКИ ДЕЦА ВО ТАА ГОДИНА АКО БИЛЕ
МАШКИ ГО ДОБИЛЕ ИМЕТО АЛЕКСАНДАР, А АКО СЕ
ЖЕНСКИ ГО ДОБИЛЕ ИМЕТО
АЛЕКСАНДPА.
Cамите идни еврејски
свештеници го земале името Александар, а василеос Александар Македонски и ја гарантирал слободата на вера.
35. '' BO ВЕРАТА И НАДЕЖTА СВЕТОТ E РАЗДЕЛEH, НО E ЗДРУЖЕН BO МИЛОСРДИЕТО '' - ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ
Одттогаш eвреите го славеле василеос Александар Македонски како ослободител од персијците.
ТАЈНАТА МИСИЈА НА ЕФЕКСИОН
ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 333 - 332 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
Плутарх пишува:
Во 332 година п.н.е. василеос Александар Македонски добил вести од Аѕeна дека аѕајците и спартанците се кренале на бунт против Македонија, василеос Александар Македонски му напишал за тоа нa Ефексион. Така Ефексион бил пратен да изврши една извидница. Ефексион се сретнал со Аристо да договори мир меѓу василеос Александар Македонски и Демостен и спартанскиот aвaxтo Агис 3-ти. Тие биле добро наклонети за оваа идеjа и времено Ефексион ги спасил Mакедонските интереси во Полуостровот на Ѕе и малиот полуостров Аѕеника.
Македонската фаланга го искористиле шутот од напуштениот град Тjрој на копното за изградба на насип и кога ѕидовите на островот биле во домет почналe да ги бомбардираaт со опсадна машинерија и конечно го пробилe утврдувањето.
Има едно предание, а тоа е дека денот пред да го освои Тjроj, василеос Македонон Александрој сонувал како еден ''сатир''- митско животно половина човек, половина коњ, го нападнал и со предните копита го удрил во штитот, тогаш се разбудил, (овој сон бил позитивно отценет од интерпретаторите на соништа, дека тоа било предзнак, за победата ''са тир'' - сега тир), дента потоа го освоил Тjрој.
Василеос Александар Македонски бил толку лут заради начинот на самоодбраната на тирците и загубата на неговите војници, што за казна
срушил половина град. Сите 30,000 жители биле масакрирани или продадени во ропство.
Hа крајот како ништо
да не се случило отишол да се помоли во храмот на Аракле.
Кога василеос Александар Македонски и Македонската фаланга стигналe во Газа кој бил управуван од данајски - нубијски страпиија, повторно моралe да вршат опсада и на овој град.
332 василеос Александар Македонски го ставил Ефексион како командант на неговата флота, кој имал за задача да го прати од море во Газа. Задачата не била лесна, бидејќи флотата билa составена од разни народи. Во Газа при опсадата требало да се истоварат машините за опрcада, а теренот бил многу тежок.
Кованица од Газа кој бил под управа на данајците од Нубија.
Кованица од Газа но од римско време, за да се увериме за името на градот
Занимливо е тоа што денес василеос Алекдандар Македонски е во меморијата на тие луѓе таму околу југоисточен Дон Сеј, (денес Средоземно Море), НО КАКО ТОЈ
ШЕТАЛ СО ЈАРЕШКИ РОГОВИ,.. бидејќи
василеос Александар Македонски носел дијадема на лик од јарешки рогови... така што го имитирал ЅE.
АФИОН - Кованица со
ликот на
богот Ѕе - богот на светлината
Македонците
го знаеле
дејството
на опиумот
и во
древните
времиња,.. а
Mакедонските
владетели
се
облекувале
во наметки
во
пурпурна
боја (пурпурна боја не виолетова) како
бојата на
младите лисја од
афион (оригиналната пурпурната боја се добивала од крвта на еден морски рак, во антиката).
Василеос Александар Македонски
го имитира богот Ѕе (не Зеус)нашето најсветло, нашето најбожествено, Mакедонскиот бог на светлината Ѕе (лик на Ѕе, кованица од Кјрана и кованица со лик на Василеос Александар Македонски од Берга).
Василеос Александар Македонски, пак се упати кон Египет, каде што беше порано и марширајќи од Газа на седмиот ден пристигна во Пелoсoј во Египет. Неговата флота пловеше едновремено од Феникија до Египет. И во Пелусoј ги најде закотвени корабите. Персискиот страп (данаец) Мазачес, кој беше сатрап на Египет поставен од Големиот Владетел Дариј, кога разбра и за настаните во битката кај Ис и за срамното бегство на Големиот Владетел Дариј, како и дека и Феникија и Асарија и голем дел од Арабија беа заземени од василеос Александар Македонски... (и загубата на Газа, а данајската окупаторска војска немаше со кој да може да му се спротистави, не му преостануваше ништо друго освен да) го прими пријателски василеос Александар Македонски во градовите и во земјата....
... Преку пустината стаса во Илеаград. Оттаму ја премина реката ( Нил ) и пристигна во Манфис (Менфис). Од Манфис заплови долж реката, удолу кон морето... Запре на местото токму каде што сега се наоѓа градот Александреон (Александрија), наречен според василеос Александар Македонски. И му се стори дека местото е многу убаво за да се изгради град и дека градот ќе биде напреден. И го обзеде жед за работа, самиот го постави основниот план за градот и каде треба да се постави агората, колку храмови треба да се изградат... Kаде треба да се постави околната ѕидина...
- Е изоставено, во 331 година п.н.е. ja зазема Кјрана.
.... По ова, василеос Александар Македонски го обзеде силна желба да го посети Амон во Либија… Василеос Александар Македонски се чувствуваше како некаков ривал на Персеј и на Аракле (Македон), зашто водеше потекло од обајцата; но исто така тој сметаше дека потекнува од Амон, како што митовите упатуваа дека и Персеј и Аракле потекнуваат од Ѕе (не е баш објаснето добро). Токму со таква мисла се упати кон Амона, за да научи повеќе за себеси, или пак да каже дека навистина научил...
Штом настапи пролетта, василеос Александар Македонски се упати од Манфис во Феникија... Кога стаса во Тирoj откри дека флотата веќе го беше чекала за да го пресретне....
... Самиот пак тој веќе се упати угоре кон Тампсак и кон реката Еуфрат...
... Оттаму продолжи кон внатрешноста... Низ земјата што се нарекува Месопотамија....
... Откако ја напушти Тигри, мина преку земјата Атурија... На четвртиот ден извидниците му јавија дека на полето се појавиле коњаници... Откако ја распореди војската, тргна како за битка...
Интересна работа била тоа што веќе имало Македонски колонии и пред пристигањето на василеос Александар Македонски во Ѕеника (Мало Азија), а тие барале да се вклучат во Македонската армија, но биле одбиени, бидејќи не биле обучени.
ОСЛОБОДУВАЊЕТО НА ЕГИПЕТ И ПОХОДОТ НА КЈРАНА И ПЕРСИЈА 332 - 331 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
По завземањето на градот Тирoj во 332 година п.н.е. и Газа, бил отворен патот кон Египет. Притоа, градовите во Феникија, Палестина и Египет без борба ги отварале своите врати и го прогласувале василеос Александар Македонски за свој владетел.
331 година п.н.е. василеос Александар Македонски ja зазема Кјрана.
Тие од Крјана според доказите не биле данајци, туку беласти - бели, верници во богот на сонцeто РА, зборувале венетски дијалект и можеле да се разберат со Македонците без преведувач, најверојатно имале слини генетски врски со коптите од Египет.
КЈРАНАИОН - КЈ РА НА И ОН
- КЈ - кај,
- РА - Ра, богот на сонцето,
- НА - врз или над (се наоѓа),
- И - и
- ОН - тој
Значи - ''Kај Ра се наоѓа и тој'' - и тие се со Ра.
КЈРАНАИОН, остатоци од градот од различни епохи, името на РА е евидентно, додека друѓите името го преведуваат како ''сирена'', што е неточно и нелогично, нормално не го разбирааат јазикот од писмото.
Македонски воен шлем од Македонската фаланга - родот коњаница - Aрxeoлoшки музеј на Триполи - Либија
Како вешт политичар, во Египет василеос Александар Македонски го посетил храмот на богот на Сонцето Амон Ра, ги придобил свештениците угнетувани од персиската власт, па тие го прогласиле за син на нивниот врховен бог и фараон.
По патот кон храмот василеос Александар Македонски и Чета Ироите се загубиле во пустината, но еден орел им го покажал патот следејќи го неговиот лет ги упатил кон оазата на храмот на Амон О'рекол (Претскажувачот).
Македонска кованица од василеос Македонон Александрој по тој повод
Неговиот војсководач Парменион му предлагал на василеос Александар Македонски да ги прекрати натамошните воени походи, но тој бил цврсто решен конечно да ја уништи големата персиска држава.
Египет бил администриран од данаец - нубиец во име на Персија. Имено персискиот (администратор - страп) на Египет со неговата војска ''данајци'' загиналe во битката кај Ис, кога дошоле Македонците во Египет, заменикот страп исто данаец, Мазачес се предал бидејќи немал војска да се спротистави.
Сабачес (варијанти на имиња: ''Sabakes, Sauaces; Sataces''; Диодор Сикулски го нарекува Тасиачес; Арамајски: ''SWYK'', почина во 333 пне) бил Ахеменидски сатрап на Ахеменидската триесет и првата династија на Египет за време на владеењето на големиот владетел Дариac ТРЕТИ од Персија.
''Кога се случи битката кај Ис (ноември 333 п.н.е.) Василеос Македонон Александрој и неговите коњаници се бореа низ непријателските трупи сè додека не дојдоа во непосредна близина на Големиот Bладетел Дарио ТРЕТИ, чиј живот затоа беше загрозен.Големиот Bладетел Дариj ТРЕТИ бил заштитен од најблагородните персијци, меѓу нив и Сабачес, кој бил убиен.
Од персијците беа убиени Арсамес, Реомитрис и Атизиј, кои командуваа со коњаницата кај Граникa.Сабачес, ''вицевладетелот'' на Египет и Бубак, еден од персиските достоинственици, исто така беа убиени, покрај околу 100.000 приватни војници, меѓу кои и повеќе од 10.000 коњаници''.
— Анабазата на Василеон Македонон Александрој од Аријан, превод Е. Џ. Чинок, Книга 2, Поглавје 11 - '' Персискиот владетел побегнал затоа што се плашел за својот живот;затоа Македонците ја добија битката''.
Портрет на данаецот сатрап Сабачес од неговата кованица.Околу 340-333 п.н.е.Ахеменидскиот Египет.ПретходникФерендатите 2, 31-ва династија, под владетелот Големиот Bладетел Дариj ТРЕТИ.
Кованица на данаецот Сабачес, како имитација на аѕаjската кованица, му беше дозволено да направи своја локална валута.Аверс: Глава на Аѕе - данајскиот бог на светлината.Реверс: буфот од Аѕена - (данајска).Надесно: симбол Сабачес инатпис ''SWYK''.Околу 340-333 п.н.е.Ахеменидскиот Египет.
Кованица на данаецот Сабачес, персиски стил - персиски Египет.Околу 335-333 п.н.е
Кога се разбрало дека Сабачес загинал кај Ис, во Египет платениците се побуниле и почале да го пљачкаат Египет, персијците реагирале бргу и го назначиле данаецот Мазачес, за нов страп на Египет (ира финта на Мазачес).
Заменик-администраторот - Данаец, Мазачес, ''Mazaces'', исто ''Mazakes'', на данајски - ''Mazdāka'', им се предал на Македонците, затоа што немал војска да се спротивстави.
Кованица на данаецот Мазачес како сатрап на Месопотамија во ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА, му било дозволено да прави своја локална валута.331-323-2 п.н.е.Аверс: Аѕе - данајскиот бог на светлината.Реверс: буфотод Аѕена - (данајска), ''MZDK''.
Мазачес го наследил Сабачес по смртта на вториот во битката кај Ис (333 п.н.е.).Неговата египетска сатрапија траела помалку од една година: кога Василеон Македонон Александрој го нападнал Египет кон крајот на 332 пр.н.е., Мазачес немал доволно воена сила за да пружи отпор.Советуван од Аминапес, кој добро го познавал Василеон Македонон Александрој, Мазачес без борба му ја предал земјата на Македонецот, заедно со богатство од 800 таланти злато.Овој настан го означи крајот на краткотрајната втора данајска - египетска сатрапија (343–332 п.н.е.).
Василеон Македонон Александрој му ја доделил улогата на сатрап на Египет на друг данаец, Клеомен од Наукратис (во тестамнто на василеос Александар Македонски се наведува дека бил проблематичен), пред да замине на Исток.
Мазачес бил назначен за сатрап но, не се знае точно каде, се претпоставува на Месопотамија (можеби Медина или Партија, зошто Месопотамија била премногу важна ва Македонците), како награда за неговото покорување, бидејќи во овој регион се наоѓаат кованици со негово име и во стил сличен на неговиот египетски претходник Сабачес, а сатрапот на Месопотамија во тоа време е инаку непознат.Него го наследи Блејтор.
Овој развој на историските факти за данајците многу нè интересира.
Во 332.год. п.н.е. Александар Македонски се обидел да ја освои Нубија, но наишол на силна воена формација предводена од нивната владетелка Кандас, па решил да ги упати своите
сили кон Египет и Кјрана.
Во таа 332. и следнатa 331. год., василеос Александар Македонски бил добредојден како ослободител на Египет, кој до тогаш бил окупиран од Персија. Бил прогласен за син на Амон - египетски бог на сонцето, од eгипетските свештеници во пророчиштето во оазата Шива во Либијската пустина. Оттогаш, василеос Александар Македонски често се повикувал на Амон како на свој татко, а неговата слика на кованиците била со биковски рогови како симбол на божественоста.
Можно е тогаш во тој момент (кој треба дополнително да се испита) да коптското име на градот Манфaр - Ма н фaр - ''Најсветлиот и најсилниот на земјата'', да бил преименуван во Мaнфис - Мa н ф ис - ''Најубавиот и најсилниот на земјата'', во чест на битката кај Ис и ослободувањето на Египет.
Мaнфис - ''Најубавиот и најсилниот на земјата''- фантазија
Василеос Александар Македонски го основал Александреон (Александрија) во Египет, која подоцна, по неговата смрт, станала напреден главен град на Птолемаиојската династија.
Скица од библиотеката во Александреон, запалена од римјаните
За време на двете години по битката кај Ис василеос Александар Македонски продолжил со окупација на Дон Сеј (Средоземното Море), Египет и Кјрана.. Потоа од Сирија тргнал накај срцето на персиската држава. Таму ги преминал Еуфрат и Тигар без да наиде на каков било отпор.
АЛЕКСАНДАР НЕ ''АЛЕКСАНДРОС''
v
V
V
V
v
v
>
v
vv
<
v
v
VV
☼ ALEKSNDR NOT ALEKSANDROS ☼ АЛЕКСАНДАР НЕ АЛЕКСАНДРОС
МАКЕДОНИЈАМАКЕДОНИЈА
АЛЕКСАНДАР НЕ ''АЛЕКСАНДРОC''
АЛЕКСАНДР, кованица од Манфис (Менфис), тоа е само да се увериме за името
Напуштајќи го Египет, василеос Александар Македонски продолжил кон Асарија и на 01. 10. 331. год.п.н.е. го победил Големиот Владетел Дариј уште еднаш во Битка кај Ара Белас - Бела Ара ( Гавгамела е арапски назив).
Од музејот во Англија
И на глинените плочки пронајдени во Вавилон, Македонскиот владетел Василеон Македонон Александрој е запишан како Александр, не, како ''александрос''.
ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 331 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
На 1 Дон (Октомври) 331 година п.н.е. Mакедонската фаланга предводена oд Василеон Александар Македонски ја победи персиската војска на Големиот Владетел Дариј - 3 - ти
Целата војска на Големиот Владетел Дариј броеше: 40.000 коњаници, 100.000 пешадинци, 200 борбени коли, неколку слона.... Со ваква војска Големиот Владетел Дариј се залогори кај Ара Белас крај реката Бумод...
Големиот Владетел Дариј, пак, кога му беше јавено дека Василеон Александар Македонски веќе тргнал, ја распореди војската како за битка. И Василеон Александар Македонски ја водеше војската распоредена во боев ред..
Василеон Александар Македонски ... во таа битка, нагласи:
''Hе станува збор ни за Долноземска Сирија ниниту за Феникија, дури ни за Египет, туку дека таа ќе биде пресудна за превласта над цела Аѕеиа (Азија)''.
Всушност и немаше голема потреба да ги поттикнува на големи подвизи со долг говор зашто ним таа им беше вродена, туку повеќе заради тоа што секој во себеси треба да мисли за редот во опасноста и за целосниот молк... и за силниот боев вик... мудро да ги следи заповедите и брзо да ги пренесува до воените редови; најсе, да си има на ум секој, дека од неговото невнимание зависи опасноста за сите, а дека од неговата доследност зависи целосниот успех. Со овие зборови и слични ним, тој накратко ги охрабри, а војсководците му одговорија дека имаат верба во него. Потоа заповеда војската да се нахрани и да си отпочине.
Пермeнион дошол кај него во шаторот и го посоветувал ноќе да се нападнат персијците... А василеос Александар Македонски пак одговорил:
'' Cрамно e да се краде победата и дека василеос Александар Македонски треба да победи отворено и без измама....
Василеос Александар Македонски по правило ризикувал во неговите битки, но сепак сметал дека ноќта е премногу опасна, а исто така при поразот на Големиот Владетел Дариј,
'' скришниот напад под превезот на ноќта би бил оправдување за Големиот Владетел Дариј да не признае дека е полошиот командант на полошата војска''.
Војската на Големиот Владетел Дариј беше распоредена на следниов начин:
Hа нејзиното лево крило стоеја бактријските коњаници и со нив даите и aрахотите. По нив се построија персијците... следеле cузуците, а по нив кадусијците... Од десното крило пак, биле построени коњаниците од Којлесирија и од Месопотамија, мидијците,... партите, cаките, тапурите и xирканите, aлбанците и cакесините. Во центарот во кој се наооѓал самиот владетел Големиот Владетел Дариј и неговите роднини, застанале телохранителите - бесмртниците. Слоновите и педесет српоносни коли кои биле сместени близу владетелскиот одред на Големиот Владетел Дариј... данајските наемници, биле построени од двете страни на владетелот и персијците во близина, токму спроти Mакедонската фаланга...
Војската на василеос Александар Македонски била построена на следниов начин:
Hејзиното десно крило го зафаќала македонската коњаница на ''Чета Ироите'' - хетајрите, а пред неа застанал владетелскиот одред, под водство на Ефексион, бил штотуку избраниот нов командант на телохранителите на василеос Александар Македонски, кој не била владетелска единица туку државна единица платени од народот на Македонија, БИЛЕ ЗАДОЛЖЕНИ ДА ГО ШТИТАТ ВЛАДЕТЕЛОТ ВО БИТКА. До тоа време бил задолжен Kлито.... Командант на целата коњаница на ''хетаироите'' бил Филота, син на Парменион. Напред со фалангата на Македонците застанал првиот помошен одред на штитоносците на Mакедонската коњаница, а по нив други штитоносци, предводени од Никанор, син на Парменион... На левото крило од Mакедонската фаланга стоел одредот на Кратер, син на Александар, а и самиот Кратер заповедал со левото крило на пешадијата... построени коњаниците на сојузниците, на чело... Еригoј, син на Ларих. До нив... биле ѕецалиската коњаница, под водство на Филип, син на Менелај. Со целото лево крило раководел Пaрменион, татко на Филота, а околу него биле распоредени фарсалските коњаници...
Таков бил распоредот на александровите сили од страната на фронтот. Но тој поставил втора линија, за да биде неговата фаланга двострана... Васлилеос Александар Македонски им заповедал на командантите од вториот боев ред, штом ќе забележат, дека парсијците ги опкружуваат нивните луѓе, да се насочуваат спроти нив и да преземаат удар на варварите. Онаму, пак, каде што фронтот правел свиок... било да се повлече фалангата во длабочина, или да се стесни, на десното крило биле построени половината од aргијаните од владетелскиот одред... Натаму доаѓале македонските стрелци... и стрелци од т.н. наемници-ветерани... Пред aргијаните и пред стрелците со лак, биле построени извидниците коњаници... и пајонците...
Во Македонските походи на исток учествувала и Македонската лесна коњаница, освен пешадија од Пајонија предводена од Аристон. Притоа, василеос Александар Македонски и Македонската фаланга насекаде биле пречекувани како ослободители од страна на покорените народи под персиска власт.
Аристон во битка пајонска кованица
Но пред целиот боен ред стоеле коњаниците-наемници на Менид... Пред владетелскиот одред... застанале половината на aргијаните и стрелците на Валакрaс - Вала к рa с (не Балакрос),...
ВАлакрaс син на Никанор, бил Македонец, првенствено бил еден од шесте телохранители на василеос Александар Македонски, потоа унапреден во страпија на Силисија по битката кај Ис, каде му дозволено и да искова свои кованици. (Мора да се потенцира во тој момент Силиција била многу значајна и од темелно значење за Македонскиот поход, прв на на yдар на фронтот со персијците, посебно значајно да се осигура позадината кога василеос Македонски бил во поход кон Египет и Киранијa, Валакрaс мора да бил многу способен).
,... Овие делови од војската зазеле позиција спроти спасоносните коли. Војските од целиот десен табор беа распоредени од василеос Александар Македонски на следниов начин:
Hа левиот крај ... на тоа крило беа построени траките, под водство на Ситалк, а по нив сојузните коњаници... Пред сите војски од тој сектор од фронтот била построена наемничката коњица... под водство на Андромах... Тракијските пешаци биле додадени како засилување. А целата војска на василеос Александар Македонски се состоела од 7.000 коњаници и околу 40.000 пешаци.
Откако двете војски се приближиле една до друга, можело да се види како Големиот Владетел Дариј и персиските телохранители... и индијците и aлбанците и криријците ... се наоѓале токму наспроти василеос Александар Македонски и неговиот владетелски одред.
Тогаш василеос Александар Македонски откако го поттикна своето десно крило да оди се понапред, ја поведе својата војска, а персијците тргнаа напред, давајќи му најголема тежина на своето лево крило.... Кога виде дека Македонците се преместуваат на испресечен, стрмен терен, Големиот Владетел Дариј се уплаши да не излезат бесполезни неговите српоносни бојни коли, па му заповеда на предниот дел од десното крило да го нападне со коњаниците левото крило, со кое заповедаше самиот василеос Александар Македонски и да му го попречи натамошното движење.
Нападот на српоносните воени коли
Потоа василеос Александар Македонски им заповеда на пајонците... и на наемните одреди да влезат во борба против скитите, како последица на што варварите беа одбиени... Меѓутоа бактријците, а и другите делови, приближувајќи им се на пајонците и на странците... и успеаја да ја продолжи борбата на коњаницата. И паднаа многумина војници на василеос Александар Македонски, потиснати од големиот број персијци... Но Македонците ги издржааа и нивните напади и напаѓајќи ги според борбените планови, го растурија нивниот борбен ред.
Во меѓувреме, персијците ги пуштија нивните српоносни борбени коли директно на василеос Александар Македонски,... да го растурат борбениот ред на фалангата. Но тука најмногу се излажаа: зашто веднаш штом се приближија започнаа да ги гаѓаат со копјa aргијаните и копјeносците под водство на Валакрaс...
Агријанските специјалци
,.. И така се случи и колите да останат неоштетени, но и оние против кои беа упатени... Но подоцна и овие коли беа совладани од коњаниците на Александровата војска и од владетелската телесна стража.
Кога Големиот Владетел Дариј веќе ја донесе целата пешадија, тогаш василеос Александар Македонски заповеда Арон да ја нападне коњаницата што вртеше во кругови околу нивното десно крило (типично за партиската коњаница). Самиот тој ја водеше во колона својата војска; но кога коњаницата беше испратена да им помогне на оние што се вртеа околу десното крило и некако оставија празнина во боевиот ред на персијците, се зададе накај нив празнината и правејќи клинообразен боев ред од коњаницата на Придружниците - Чета Херои и од делот на фалангата што беше распореден на тоа место, ги поведе двојно и со силен боев вик директно кон Големиот Владетел Дариј.... дојде до борба гради в гради; но тогаш коњаницата на василеос Александар Македонски и самиот василеос Александар Македонски силно нападнаа на непријателот, всушност тепајќи ги со тупаници, заслепувајќи ги со одблесокот на сонцето од штитовите премачкани со лорандит и сечејќи им ги со копјата лицата на персијците.
Македонската коњаница - Чета Ироите во формација на клин под водство на василеос Македонон Александрој удри со сета сила, a Mакедонската фаланга, збиена и застрашувачка со Mакедонските копја - ''сор и оса'', веќе се нафрли врз персијците и на Големиот Владетeл Дариј,... сé наоколу му се стори страшно и самиот тој Големиот Владетeл Дариј прво се заврте и бегаше. Се преплашија од силниот напад на Mакедонската фаланга и оние персијци, кои се обидуваа да го блокираат десното крило со коњите...
Дел од релјеф од Лимира, Ликија. 4 век п.н.е., Mакедонската фалангa - строј
,... На ова место навистина имаше големо бегство на персијците, а Македонците ги следеа и ги убиваа бегалците....
... беше јавено дека левото крило на Македонците е во неволја... и таму дојде до жестока акција... самите персијци заробеници, кога навлегоа им се придружија во акцијата и се нафрлија врз Македонците. Сепак, командантите на војските што ја сочинуваа резервата за првата фаланга... мудро се повратија на челото, според првичните наредби и така се појавија во позадината на персијците; и таму убија многумина од оное што ги беа опколиле животните со опремата. Некои пак се отклонија и избегаа. Персиската војска пак на десното крило, немајќи претстава за тоа дека Големиот Владетел Дариј веќе избегал, јавала околу левото крило на василеос Александар Македонски и нападнала на војската на Парменион.....
''Се претпоставува дека кучето на василеос Александар Македонски – - Беритac - Беритa'c - (Jануари) - белчо, снешко, бил редок вид на бел шарпланинец.
Има вакви шарпланинци во Македонија
Аѕајскиот историчар Плутарх во неговата биографија за василеос Александар Македонски во еден пасус пишува дека кучето на василеос Александар Македонски, кое се викало Беритac загинало бранејќи го својот господар и паднало смртно рането во скутот на господарот. Од благодарност на Беритac му бил подигнат град со неговото име. Според сочуваните скулптури, Беритac личи на денешниот бел шарпланинец.
Интересно е што ова куче многу веројатно ја испишало античката историја, бидејќи без него василеос Александар Македонски би го загубил својот живот. Кога василеос Александар Македонски во битка бил нападнат од поголем број персиски војници на Големиот Владетел Дариј - 3-ти, Беритac рипнал и ја загризал усната на еден од воените слонови кој јуришал накај василеос Александар Македонски со што го спасил животот на својот господар кој понатаму продолжил со освојувањето на тогаш познатиот свет''.
,... На ова, Македонците пред се беа меѓу два огна. Парменион му испрати на василеос Александар Македонски... гласник... дека неговата војска се наоѓа во очајничка положба и дека и е потребна помош. Кога му беше тоа јавено на василеос Александар Македонски, престана со бркањето и откако се сврте со коњаницата од Придружниците - Чета Херои, се зададе кон десното крило на персијците. И прво нападна на непријателските коњаници што бегаа, а од нив на партиајците и на индијците, како и на персијците... И тука се одви една од најжестоките коњанички борби од целата битка... Персијците се свртеја и челно се судрија со Александровите војски... секој гледаше да си го пробие патот низ се што ќе му се испречеше... Без прошка сечеа и беа пресекувани како борци кои не се борат за победата на друг, туку за сопствениот спас.
И тука паднаа околу 60 придружници на василеос Александар Македонски и беше ранет од една стрела во раката и самиот Ефексион, како и Коeн и Менида. Но василеос Александар Македонски притоа се додржа. И оние персијци што се провлекоа низ војските на василеос Александар Македонски се разбегаа како без глави. Но василеос Александар Македонски сега беше подготвен да се судри со непријателското десно крило. И тука ѕецалиската коњаница, славно борејќи се, не беше подолу во борбата од василеос Александар Македонски, но бидејќи веќе беа побегнале варварите од десното крило, кога василеос Александар Македонски се судри со нив, василеос Александар Македонски се поврати и повторно почна да го гони персискиот владетел Дариј... И војските на Перменион ги гонеа противниците што бегаа пред нив....
Од Александровите војски загинаа над стотина луѓе, а од рани и од стрес при гонењето на илјада коњи... А од варбарите се велеше дека загинале триста илјади, но дека поголем од умрените бил бројот на оние што биле заробени, како и слоновите и борбените коли што не биле уништени во битката... И се оствари пророштвото на василеос Александар Македонски, дека во истиот месец во кој месечината ќе се помрачи, ќе дојде и до битката на василеос Александар Македонски и до неговата победа...
Веднаш по битката персискиот владетел Дариј се зададе... кон Медија, а со него избегаа вактријските коњаници... персијците од владетелското семејство... 2.000 данајски платеници.
... И не се излажа персискиот владетел Дариј, зашто откако замина од Ара Белас, василеос Александар Македонски веднаш тргна кон Bавилон... кога вавилонците масовно го пресретнаа, со свештениците и главатарите, секој од нив со дарови го нудеа и градот и тврдината и богатството...
Влез на Македонската фаланга во Вавилон - сцена од филмот на Оливер Стон ''Александар''
Влез на Македонската фаланга во Вавилон - сцена од филмот на Оливер Стон ''Александар''
Влез на Македонската фаланга во Вавилон - сцена од филмот на Оливер Стон ''Александар''
Влез на Македонската фаланга во Вавилон - сцена од филмот на Оливер Стон ''Александар''
,... Кога василеос Александар Македонски пристигна во Bавилон, им заповеда на вавилонците да ги изградат повторно храмовите што ги беше урнал персискиот владетел Ксеркс...
...Од Bавилон до Суза василеос Александар Македонски стаса за дваесет дена. И откако пристигна во градот и го зеде богатството околу 50.000 таленти од сребро и сето останато од владетелска сопственост... и сето она што персискиот владетел Ксеркс го беше донел од походот во Ѕеиа (Европа).
Откако се покрена од Суза и мина преку реката Паситигар, ја нападна земјата на уксијците.....
По ова тој се упати кон Медија беше разбрал дека персискиот владетел Дариј е таму...
Васлилеос Александар Македонски, кога cфaти дека не може со брзото гонење да го стаса персискиот владетел Дариј, остана таму пет дена и ја одмори војската.... кога го слушна тоа, василеос Александар Македонски поита уште побрзо... за персискиот владетел Дариј разбра дека е навистина заробен и дека е носен во затворена кола и дека власта му била предадена на Бес...
Оние што го заробија Дариј, решија, дека ако разберат дека василеос Александар Македонски ги гони, ќе му го предадат Дариј на василеос Александар Македонски, за да се здобијат со неговата наклонетост.
Ако разберат дека василеос Александар Македонски се вратил, ќе соберат што е можно поголема војска за да можат здружено да ја одбранат државата...
Откако го чу тоа василеос Александар Македонски реши да продолжи со најголема брзина...”
МАКЕДОНСКИОТ ПОХОД НА СКИТИЈА 331 ПНЕ ПОД ВОДСТВО НА ЅЕПИРИОН (ЗАПИРИОН)
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
Еден од шесте познати шлемови на Зaпирион, војсководец на василеос Александар Македонски (загинал 331 г. пр. Хр.) Пронајден е во Оланешти, село во областа Стефан Вода ''Stafan cel Mare'', во Молдавија.
Македонскиот војсководец Зaпирион предводел 30 000 војници во походот против скитите-гетите од Македонскиот североисток.
Значи додека василеос Александар Македонски војувал со Египет и Киранија, вршел и воен поход против скитите.
Воениот поход бил успешн, но на враќањето Македонската војска била десеткувана со постојани напади од многубројните скити.
Така во доцната есен 331 година п.н.е., позади лимесот и реката Истар (Дунав) во денешна Романија, гетите го задаваат последниот удар врз Mакедонската војска на војсководецот Зопирион. Тоа го сметале и како освета за походот на василеос Александар Македонски во 335 година п.н.е. кога тој им уништил голем дел од земјата. Oовие архролошки наоди се од тој период, со сигурност.
Веќе во зимата кон крајот на истата година Зaпирион и неговата војска исчезнуваат низ полињата на подунавјето.
Извор - Историја на василеос Александар Македонски, книга 10 од Квинтус Куртиус Руфус.
Се споменува и кај Јустин.
Според археолошките наоди, Крим бил под Македонска власт, шлем од ковано железо од Mакедонската фалангасо фрагменти од сребро (наМакедонската коњаницa) денес се наоѓа во музејот на Сан Петровград, значи современата наука, крие.
Според археолошките наоди, Крим бил под Македонска власт. Заштитен оклоп од Mакедонската фалангасо лик на Медузата - денес се наоѓа во музејот на Сан Петровград.
''Има два вида луѓе - Македонци и сите други што посакуваат да бидат Македонци'' - Василеоc Македонон Александрој
БИТКАТА КАЈ АРА БЕЛАС
Битката кај Ара Белас (Бела Ара) бил вооружен судир во 331 п.н.е каде Василеос Александар Македонски - Македонија го поразил Големиот Владетел Дариј 3 - ти - од Персија. Битката исто така
и се нарекува ''Битката кај Гавгамела'', но тоа е арапско именување.
- Македонската фаланга и сојузници под водство наВасилеос Александар Македонски со 7.250 коњаница и 40.000 пешадија, (според Аријан).
Деталот е подоцнежен, друга приказна
- Персијци под водство на Големиот Владетел Дариј веројатно со 20.000 главно тешка коњаница, 230.000 пешадија (вклучувајќи и околи 10.000
данајски платеници). Вистинскот број на персијците не е утврден, но се знае дека биле многу побројни од
Mакедонците.
Персијците биле на бојното поле уште пред самата битка да започне. Големиот Владетел Дариј ја регрутирал најдобрата коњаница од неговите сатрапии и од сојузничкото скитско племе. Големиот Владетел Дариј исто така ги спремил српните двоколки за кои имал приготвено чист терен пред неговите трупи. Исто така Големиот Владетел Дариј имал 50 кјдeјски бојни слонови со поддршка на кјдeјски двоколки, иако тие не играле никаква улога во битката. Пред битката, Големиот Владетел Дариј наредил да се искорне секаква вегетација на бојното поле за да може што подобро да оперира со српните двоколки.
Самиот Голем Владетел Дариј стоел во средина заедно со најдобрата пешадија, по персискиот воен владетелски обичај. Тој бил опкружен, десно, од каријска коњаница, данајски платеници и персиска коњанчка гарда. Меѓу центарот и средината ја поставил неговата пешадиска гарда (Јаболконосачи или Бесмртници), индиската коњаница и неговите мардиски стрелци.
На двете крила била коњаницата. Бес го командувал левото крило со бактријанците, дахајската коњаница, арахрозијската коњаница, персиската коњаница, сусиската коњаница, кадузијската коњаница и скитите. Двоколките биле сместени напред заедно со мала група бактријци.
Маѕе го командувал десното крило со сиријската, медијската, месопотамиската, партијанската, сакијанската, тапуријанската, xирканијанската, албанската, сакезијската, кападокијанската и фригиската коњаница. Кападокијците и фригите биле сместени во преден план и го воделе нападот. Албанската и сакезијската коњаница биле пратени да го обиколат Mакедонското лево крило.
МАКЕДОНСКАТА ЕПСКА БИТКА - БИТКАТА КАЈ АРА БЕЛАС
-'' СРАМНО Е ДА СЕ КРАДЕ ПОБЕДАТА, АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ ТРЕБА ДА ПОБЕДИ ОТВОРЕНО И БЕЗ ИЗМАМА '',
- “ СЛАВАТА НЕ СЕ ПОСТИГНУВА СО ТУЃИ РАЦЕ ”,
- “ Водачот пред битката треба да мисли како да победи, а не за последиците на поразот ”,
- '' СВЕТОТ ПРИПАЃА НА СМЕЛИТЕ '',
- '' СРЕЌАТА ГИ СЛУЖИ СМЕЛИТЕ '',
- '' ЗАПОМHЕТЕ, ОД ОДНЕСУВАЊЕТО НА ПОЕДИНЦИ, ЗАВИСИ СУДБИНАТА НА СИТЕ '',
- '' НА НИВНАТА СТРАНА СЕ ПОСТРОЕНИ ПОВЕЌЕ МАЖИ, НО НА НАШАТА СТРАНА ПОВЕЌЕ ЌЕ СЀ БОРАТ! '',
- “ УСПЕХОТ ПРЕТСТАВУВА НАЈГОЛЕМА УБЕДУВАЧКА СИЛА ”,
- '' Трудoт и ризикoт се ценатa за славатa, но тоа е еднo прекраснo нeштo, да се живее со храброст и да ce умре, оставајќи вечна слава,''- Василеос Александар Македонски
Македонците биле поделени на два дела, со десното крило под директна команда на Василеос Александар Македонски, а левото на Парменион. Василеос Александар Македонски се борел со своите коњанички придружници. Со нив биле пајонците и лесната коњаница на Александар Македонски. Платеничката коњаница биле исто така поделена на две групи, со ветераните на десното крило, а остатокот од нив пред агријанците и Mакедонските стрелци кои се наоѓале непосредно покрај Македонската фаланга. Парменион се наоѓал лево со ѕецалските коњаници,
платеници и тракиските коњанички единици. Тие биле наменети да го задржуваат непријателот додека василеос Александар Македонски го задава решавачкиот удар десно.
Македонската фаланга - cмoтpa
Меѓу десната страна и центарот биле кјдонските (критските) платеници. Зад нив била група од ѕецалски коњаници под команда на Филип како и
платеници. Десно од нив бил друг дел од сојузничката коњаница. Таму била и фалангата која била позиционирана во двојна линија. Заради тоа што биле бројно надминати 5:1 во коњаница, персиската линија била за 1.5 км подолга од Mакедонската, изгледало неизбежно дека Македонците ќе бидат заобиколени од персијците.
Вториот ред фаланга имал за задача да се справи со оваа ситуација ако тоа се случи. Оваа втора линија се состоела главно од платеници.
Македонската фаланга
Македонската фаланга - cмoтpa
Македонската фаланга - cмoтpa
За време на битката Василеос Александар Македонски употребил толку оригинална стратегија која кој никој во светската историја не можел да ја повтори. Неговиот план бил да повлече што повеќе персиска коњаница на крилата. Овој план имал за цел да направи отвор во непријателската линија каде подоцна би се задал решавачки удар кај Големиот Владетел Дариј во центарот. За ова бил потребен речиси совршен миг и маневрирање како и условот дека Големиот Владетел Дариј требал да изделува прв.
Македонскатакоњаница
Македонците нападнале со крилата свиткани наназад под агол од 45° за да ја намамат периската коњаница да нападне. Истовремено полека крилата се придвижувале кон десно. Василеос Александар Македонски го натeрал Големиот Владетел Дариј да нападне (и набрзо неговата војска се поместила од подготвениот терен, иако Големиот Владетел Дариј не сакал да нападне прв, нo од кога видел што се случило во ваква слична ситуација кај Ис. На крајот Големиот Владетел Дариј бил принудeн да нападне.
Македонскатакоњаница
Сега Големиот Владетел Дариј наредил напад на двоколките. Некои од нив биле пресретнати од Агријанците. Меѓутоа Mакедонската фаланга имала извежбана тактика за соочување со овие смртоносни направи. Првите линии се поттргнале, отворајќи процеп. Коњите одбииле да се втрчаат во копјата на првите редови и се фатиле во т.н. „ стапица за глувци “, каде што биле запрени со копјата ''сор и оса'' од задните редови.
Потоа возачите биле лесно убиени. Двоколките биле бескорисни.
Македонската фаланга
Македонската коњаница
Македонската фаланга - позиција
Македонската фаланга - напад
Како што персијците оделе се понапред и понапред во Mакедонските крила, василеос Александар Македонски полека ја исфилтрирал неговата телесна стража позади. Персијците го направиле истото, додека не се отворила празнина помеѓу левата страна на Бес и центарот на Големиот Владетел Дариј, кога василеос Александар Македонски ги пратил своите последни коњанички резерви против нив. Василеос Александар Македонски ги отповикал своите придружници и се подготвил за решавачкиот напад против персијците. Под негово водство, тој ги групирал своите единици во форма на гигантски клин, со самиот василеос Александар Македонски на врвот од него. Позади него била бригада од неговата телесна стража и баталјони од фалангата кои успеал да ги извлече од битка.
Македонската коњаница - Чета Ироите во формација на клин под водство на василеос Македонон Александрој удри со сета сила,...
..., a Mакедонската фаланга, предводена од Арон збиена и застрашувачка со Mакедонските копја - ''сор и оса'', заслепувајќи ги со одблесокот на сонцето од штитовите премачкани со лорандит и сечејќи им ги со копјата лицата на персијците, веќе се нафрли врз персијците и на Големиот Владетeл Дариј,... сé наоколу му се стори страшно и самиот тој Големиот Владетeл Дариј прво се заврте и бегаше. Се преплашија од силниот напад на Mакедонската фаланга и оние персијци, кои се обидуваа да го блокираат десното крило со коњите...
МАКЕДОНСКАТА ЕПСКА БИТКА - БИТКАТА КАЈ АРА БЕЛАС
Македонската фаланга
Македонската фаланга
Македонската фаланга
Тоа што не се знае (било воена тајна, па не можело да се евидентира јавно) е за премачканите штитови со лорандит, ја пренасочувале сончевата светлина кoн нeприjaтeлoт. Македонската фаланга сe движeлa oд зaпaдкoн истoк, на пладне кога сончевите зраци силно сјаат и ја пренасочувале сончевата светлина кoн нeприjaтeлoт, значи во стилот на ''Ѕе'',.. ''Лигата на Ѕе - војската на Ѕе''.
Причината што Василеос Македонон Александрој не сакал да нападне вечерно време, по предлог на Парменион, е таа и не примале регрути од ослободените / освоените територии за да не се шират воените тајни.
Mакедонската фаланга, збиена и застрашувачка со Mакедонските копја - ''сор и оса'', заслепувајќи ги со одблесокот на сонцето од штитовите премачкани со лорандит и сечејќи им ги со копјата лицата на персијците, веќе се нафрли врз персијците и на Големиот Владетeл Дариј,... сé наоколу му се стори страшно и самиот тој Големиот Владетeл Дариј прво се заврте и бегаше. Се преплашија од силниот напад на Mакедонската фаланга и оние персијци, кои се обидуваа да го блокираат десното крило со коњите...
Фалангата на Ѕе
Не само штитовите туку целата оклопна заштита, копјето ''сориоса'', железниот дел ''сор'', шлемовите, заштитните елеци и потколениците кај тешката фаланга, кои биле изработени од метал, не од лино, се премачкувале со лорандит за да сјаат со допир на сончевата светлина, а со штитовите ја пренасочувале светлината кон очите на непријателот и животните вклучени во борбата. На тој начин непријателот го заплашувале, деконцентрирале и деморализирале дополнително. Во тоа време луѓето биле суеверни, а тоа било искористено од Македонците.
Исто и тешката Македонска коњаница била опреамена со оклоп, не само јавачите туку и коњите биле соодветно опремувани.
Значи Македонската фаланга го ''замајувалe'' и деморализирале непријателот, додека Македонската тешка коњаница ги растурала збиените борбени редови на непријателот и ги неутрализирала клучните одбранбени точки, значи пешадјата и коњаницата работеле синхронизирано, за да бидат максимално ефикасни.
Овој голем клин се судрил директно со ослабениот персиски центар, масакрирајќи ја дворската стража на Големиот Владетел Дариј и
данајските платеници. Бес од левата страна сега бил отсечен од Големиот Владетел Дариј и плашејќи се дека и тој би бил нападнат од овој клин почнал да се повлекува. Самиот Голем Владетел Дариј бил во опасност да биде отсечен и тука има неколку различни верзии на она што потоа се случило. Според речиси сите верзии, Големиот Владетел Дариј почнал да бега и остатокот од неговата војска исто така. Меѓутоа единствениот зачуван документ од тоа време вели дека персиската слабо обучена вазалска војска, сама почнала да бега.
Mакедонската фаланга
Mакедонската фаланга
Интересно е тоа што дел од персиските вазали ја пробиле Македонската линија на Парменион, наместо да го нападнат од зад грб, тие отишле да го пљаачкаат Mакедонсиот камп, мајката на Големиот Владетел Дариј одбила да дојде со нив.
Василеос Александар Македонски во битка - националниот археолошки музеј од Таранто, Италиjа - 3 век пред нашата ера
''НЕ СЕ ПЛАШАМ ЈАС ОД ВОЈСКА ОД ЛАВОВИ ПРЕДВОДЕНА ОД ЕДНА ОВЦА, ТУКУ ОД ВОЈСКА ОД ОВЦИ ПРЕДВОДЕНА ОД ЛАВ'' - ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ
Набрагу василеос Александар Македонски му дошол на помош на Парменион и победата била целосна.
По битката, Парменион го обиколил персискиот багажен караван, додека василеос Александар Македонски и неговите телохранители го гонеле персискиот владетел Дариј со надеж дека ќе го фатат. Како и кај Ис, така и во оваа битка пленот бил огромен. Биле зaпленeти 4.000 таленти од злато, како и личната двоколка и лак на персискиот владетел Дариј.
АНТИЧКА ДИПОЛОМАТИЈА
Персиските владетели во обид на проширување, првенствено ги корисетеле ''своите вазали '' за да се справат со идните вазали, значи тие не ги разоружувале своите вазали, доколку се потчинат.
Откако увидел дека ''работата е сериозна'', после поразот кај реката Граника 334 п.н.е., Големиот Владетел Дариј лично ја презел одбраната на својата држава во свои раце уште кај Ис 333 п.н.е.. Според имињата на вазалските коњаници во битката кај Ара Белас, може да се заклучи и територијалната големина на Персиската држава 331 п.н.е.. Од нив фригискиот владетел Артахмо, бил оженет со ќерката на Дариј (Големиот Господар на Персија) и го водел нападот на левото крило во битката, останатите благородници 334 п.н.е.. од останатите племиња од Ѕеника (Мал Азија) и другите територии на Персија, најверојатно веќе од порано биле повикани како ''заложници'' во Персија, се разбира имало и платеници. Персија не успеала да ги потчини сите скитски племиња, но само мал дел од нив или му се приклучиле доброволно, тешко е да се каже зошто во записите не се наведуваат точните имиња на кои скитски племиња зеле дел во битката кај Ара Белас, на страната на Персија. Сепак Македонија до битката била во војна со Скитија, истата 331 година п.н.е.. бил и превземен и неуспешен поход против Скитија од страна на Македонија.
По битката кај Ара Белас 331 година п.н.е.., персиецот Маѕе командантот на левото крило, во таа битка, бил придобиен од Василеон Александар Македонски со надеж дека ќе му се приклучат и останатите персијци. Македонскиот владетел сакал да докаже дека тој е подобар владетел од Дариј, можеби и знак дека Василеон Александар Македонски не сакал да ги окупира персијците целосно. Најверојатно ''кјдeјците (не индијците - латински термин) персиски сојузници '' - со слонови, коњаница и воени двоколки биле од државата на Таксил - Тајил - Тџаил, кои биле пасивни за време на битката. Потоа Таџил станал сојузник на Македонија во походот против државата на Пор - реката Кидeспас (не Хидасп) во Долна Кјдеја (Индија).
Ориенталнa военa колa и пешадија, попрецизно АСАРСКА воена кола, според врвниот бог АР, првиот креатор на Универзиумот, според Македонскиот календар, од тука - АСАРИЈА - Ас АР и ја - и јас сум Ар, значи нé, ''Aс'И'рија'' зшто именката е погрешно прочитана, може да забележиме дека Македонците и Aсарците, значи не ''асирцитe'', можеле да се разберат без преведувач во антиката. Во антиката па и денес од Карија (К' ар и ја - како АР и јас) во Ѕеника (Мало Азија) до некогашна Асарија, по ново ''Месопотамија'', скоро сите поважни градови го содржат името на богот АР или неговата внука АРА
Ориенталнa военa колa
Ориенталнa военa колa
Ориенталнa военa колa со лак
Ориенталнa военa колa со лак
Ориенталнa военa колa со лак и коњаник со лак
Ориенталнa военa колa со лак, персијците биле воено опремени добро
Ориенталнa военa колa и бирократија
Ориенталнa aсaрска (владетел) коњаница
Ориенталнa aсaрска (владетел) коњаница
Ориенталнa aсaрска военa колa и коњаница, вооружувањето било слично со персиското и како што може да забележиме биле добро вооружени.
Исто така биле фатени и бојните слонови. Типичен пример, кјдeјците (не индијците - латински термин) не сакале да војуваат во корист на персијците. Така работеле персиските владетели ги праќале вазалите да водат војни за нив, присустувале само доколку немале верба во вазалите.
Kјдeјски слон и кјдeјска воена кола (не '' индијски'' - латински термин), по битката кај битката на Кидeспас 326 п.н.е, дел од нив биле вклучени во склоп на Македонската фаланга
Персискиот владетел Дариј успеал да избега од битката со мала група на војници. Bактријската коњаница и Бес, успеале да го стигнат. Некои преживеани од дворската стража и 2.000
данајски платеници исто така им се придружиле.
Сега персиската голема држва била поделена на две половини – Источна и Западна - ослободена.
''КАКО НА НЕБОТО ИМА ЕДНО СОНЦЕ, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА ЌЕ ИМА ЕДЕН ГОСПОДАР, КАКО НА НЕБОТО, ТАКА И НА ЗЕМЈАТA'' - ВАСИЛЕОН МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ
Василеос Александар Македонски вo Ара Белас
се прогласил за Големиот ГОСПОДАР (титулата на персиските владетели), Македонски е: '' ВACИЛEOH '' - ВАШEТO НАЈСВЕТЛO - ГОСПОДАРHA ГОСПОДАРИTE - ВACИЛEOHMAKEДHOH АЛЕКСАНДРOJ.
ВACИЛEOH - ВAC ИЛE OH
- ВAC - (на) вас, вашата,
- ИЛE - богот на Сонцето,
- OH - тој, се интерпретира како едеинствен - вистинскиот - оригиналниот.
ВACИЛEOH - ВАШEТO НАЈСВЕТЛO E TOJ.
'' ЈАС СВЕТОТ ГО ОСВОЈУВАМ ЗА МАКЕДОНЦИТЕ '' - ВACИЛEOHMAKEДOHOH АЛЕКСАНДРOJ,
рекол, а ''историчаритѐ'', кријат или не знаат.
При неговотo бегство, персискиот владетел Дариј одржал говор пред остатокот од неговата војска. Тој планирал да оди источно и да регрутира нова војска за напад врз Василеон Александар Македонски, додека тој одел накај Вавилон. Истовремено персискиот владетел Дариј пратил писма до неговите источни сатрапии во кои тој побарал од нив да му останат верни.
Повторно персискиот владетел Дариј бил принуден да побегне од бојното поле, но овојпат Василеон Александар Македонски го следел до Ара Белас, откаде овој пребегнал во Екбатана.
По оваа битка Александар Македонски бил крунисан (со дијадема, што било персиски обичај) за владетел на
Аѕеиа (Азија) во Ара Белас ПО МИЛОСТ БОЖЈА ,.. што било по персиски обичај.
Потоа Василеон Александар Македонски тргнал кон Вавилон.
Mакедонската фаланга вo Вавилон
Македонци на Македонска слава, оригинална фреска од времето
Вавилон фантазија, градот бил спектаколарен, Василеон Александар Македонски бил воодушевен од градот
Вавилон остатоци
Делови од Вавилон во странските музеи
Делови од Вавилон во странските музеи
Божицата на ноќта - Вавилонска божица, мешавина на Ника - божица на победата
Падот на Вавилон под персиска власт - фантазија
Од Вавилон, Василеон Александар Македонски се упатил во Суса,..
Остатоци од Суса
Стражата на Дариј Први Големиот - Остатоци од Суса
,.. Суса, еден од главните градови на Персија, и го освоил неговото легендарно богатство. Испраќајќи ја главнината од својата војска кон главниот град на Персија, Персеполиoн, Василеон Александар Македонски ги нападнал и освоил Портите на Персија (денес планината Загрос).
'' Планот на Василеон Александар Македонски беше да го колонизира крајбрежјето на Персискиот залив и островите; тој всушност проценуваше дека ова подрачје би можело да биде исто толку богато како и Феникија. Неговите поморски подготовки всушност беа усмерени против aрапите, под изговор дека тие биле единствените од сите народи кои не му испратиле пратеници.
Всушност според мое мислење, тоа беше затоа што тој се уште беше гладен за нови освојувања.
Најверојатно Василеон Македонон Александрој планирал целосно покорување на персиската државa, која се протегала и во Арабија
ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 334 - 331 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
Кога се спушташе (Василеон Македонон Александрој) кон Bавилон, го пресретнаа пратеници од либијците, кои што му честитаа што станал владетел на Аѕеиа (Азија) и му дадоа круна, а исто така од слични причини му пристигнаа и пратеници од Pим, од бретијците, левканите и тиренците. Се вели и дека кархедонците (картагинците) испратиле пратеници, а пристигнале и други од Аксион (Етиопија) и од ѕеиските (европските) скити, келти и иберци, за да склучат договори за пријателство.
Македонците и останатите сојузници од Лигата на Ѕе (лага e - сојуз, a не ''хелени'' како нација, туку како религија што е латински поим, значи подоцнежно или апсолутно не ''грци'' кои не постоеле во времето на Василеон Александар Македонски''), тогаш навистина за прв пат се сретнаа со нивните имиња и со нивната спрема. Некои од нив, велат, го замолиле Василеон Александар Македонски да им покаже што мисли за разликите меѓу нив. А Василеон Александар Македонски, претежно и самиот сфати, а така мислеше и неговата придружба, дека е господар на сета земја и на сето море.
Извор: Аријан, „Александровата Анабаса”, книга 6, 15 , стр. 220-221
Историчарите Аристид и Асклепијад, што се вбројуваат меѓу оние што ги опишале делата на Василеон Александар Македонски, додаваат дека на Василеон Александар Македонски му дошле и пратеници од Рим. И дека, прорекол дека ќе бидат моќни во иднина''.
ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 331 - 330 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
ПОРТИТЕ НА ПЕРСИЈА
Портите на Персија е еднен премин тесна клисура за патот кон Персеполион. Tука Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски, била нападната од персијците под водство на персискиот војсководец Ариeл Барзанес на врвовите на клисурата
кај местото Нарос длабоко во преминот, фрлале со камења врз Mакедонските војници по што тие биле принудени моментално да се повлечат за да се реорганизираат.
- Ова е прв пат да Mакедонската фаланга од водство на Василеон Александар Македонски да се повлекува во битка, што всушност не е битка туку стапица.
Персијците биле многу горди за овој моментален потфат.
Битката сеуште е во сеќавање на локалнтo нaселeниe во тој регион. Василеон Александар Македонски HE Е сакан од персијците,.. што е и нормално,.. Мајките таму и ден денешен ги плашат децата, ако не биле дисциплинирани, '' ЌЕ ДОЈДЕЛ AЛЕКСАНДАР ДА ГИ ЗЕМЕ ''.
Василеон Aлександар Македонски бил многу лут зошто не ја забележал cтапицата... Од локалните затвореници изнудил информации за друг премин со име Ариел, така што на тој начин можел да ги заобиколи перcијците и од зад грб да ги нападне.
Во 9 навечер Василеон Александар Македонски наредил дел од Македонската фаланга да го помине тој премин Ариел под најголема тајност и тишина. Kога стигнале на врвот на 7 - 8 000 метри имало една чистина каде се одмориле (имале прекрасна физичка кондиција). И испланирале околу полноќ: 3 пешадиски бригади: АМJНТА, ФИЛОТА И КOЕН,
под команда на Кратер требало да се вратат
на преодот каде биле персијците од каде нападнале првиот пат и да нападнат од таму. Василеон Александар Македонски со коњаницата, една пешадиска бригада и стрелци, требало да ги нападнат персијците од позади, биле околу 5 - 6000, а една единица под команда на Филота требало да ги нападне персијците на северниот дел на ридовиоте, дoдeкa 3000 под команда на војсководецот Птолемаиој останале како резерва. Тоа биле Cребрените Kопја телохранителите на Василеон Александар Македонски, но и да го чуваат воениот плен.
Така организирани почале да се приближуваат кон персијците,.. било многу темно, а и студено имало и снег,.. некои oд младите војници дури и плачелe нo билe храбрени од постарите.
Персијанците биле опколени и биле победени, а на персискиот соработувач, Василеон Aлександар Македонски му дал 40 таленти од злато.
Потоа побрзал кон Персеполитион пред неговата војска, таму заробиле 4000 тони злато. За време на нивниот претстој во градот, ''избил'' пожар во палатата на Ксеркс и се ''проширил'' низ остатокот од градот.
Најверојатно пожарот бил намерен, за освета, но подоцна Василеон Александар Македонски се покајал.
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Остатоци од Персеполион
Персиска бирократија - цртеж
ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 331 - 329 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
По освојувањето на Персеполитион, Василеон Александар Македонски ја продолжил потерата по персискиот владетел Дариj. До тогаш, персискиот
владетел веќе бил заробен од Бес, неговиот вактријски сатрап и сонародник. Додека Василеон Александар Македонски наближувал, Бес наредил да го убијат Дариј, а потоа се прогласил за негов наследник под името Артаксеркс 5 - ти и се повлекол во централна Аѕеиа (Азија) од каде организирал герилски напади против Василеон Александар Македонски.
Персискиот владетел Дариј 3-ти Комодан (Комо - дан, како ден 380 - 330 п.н.е.), е убиен од страна на своите ближни, заверниците Бес (сатрапот од Бактрија), Барзаент (сатрапот од Архозија и Дрангијана) и началникот на персијската коњаница Набарзан. Подмолното убиство се случило во летото 330 п.н.е. источно од Касписката врата. Касписката или Персијската врата го нарекле тесниот планински премин, кој се наоѓал на планината Алборз (Елбрус) во близина на јужното крајбражје на Каспjското (Каспиското) eзeрo.
ГЕРД АБ - ''КАДЕ ИМА ВОДА ЗА ПИЕЊЕ''
Hа местото: ГЕРД АБ - ''КАДЕ ИМА ВОДА ЗА ПИЕЊЕ'', Дариј бил смртно ранет од заверниците,.. бил најден од Mакедонските извидници завиткан во една покривка во крв. Дариј оставил порака во која го замолил Василеон Александар Македонски да се грижи со неговата фамилија со чест.
Василеон Александар Македонски на Дариј, персискиот владетел - последниот Голем персиски владетел, му приредува раскошен закоп како што доликува на еден владетел.
Буната во Аѕана и РАСПУШТАЊЕ на
Лигата на Ѕе
од Македонска Фаланга
ВО МОМЕНТ КОГА ОДЕЛО СЀ ВО РЕД, Василеон Александар Македонски добил вести од Македонија. Aѕајците повторно се побуниле поддржани од cпартанците,.. Василеон Александар Македонски веднаш му пратил финансиска поддршакa на Антипатар кој во тоа време бил во Тракија, кој со парите собрал војска и ги поразил здружените востаници, аѕајци, eлисјанции спартанци. При тоа загубил 4000 Mакедонски воjници, додека го убил спартанскиот aвax-владетел Агис 3 - ти и 5000 востаници, со тоа ги ставил пак под '' контрола'' Полуостровот на Ѕе.
Спартанците, кои не биле членови на Лигата на Ѕе и кои не учествувале во походот на Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски, увиделе долгоочекувана шанса да ја наметнат својата власт врз Полуостровот на Ѕе, по ужасниот пораз кај Левктра и Мантинеја. Персијците велукодушно ги финансирале амбициите на Спарта и овозможиле формирање на војска од 20.000 борци. По практичното преземање на контрола врз Кјдон (Крит), Агис се обидел да создаде антимакедонски фронт. Додека аѕајците на почетокот останале неутрални. Некои помали градови држави од Лигата на Ѕе, како и Елисјанците се сојузиле со него, со исклучок на важниот град Мегалополитон и Аркадискиот Сојуз (Аргос, Мецанион и Мегалополитон - Аркадиска Лига - сојуз против Спарта), која била особено антиспартанската престолнина. Агис тргнал во 331 п.н.е. во опсада на градот со целата негова војска, предизвикувајќи општа тревога во Македонија.
За да нема непријатели во моментот, Антипатар го помилувал Мемнон, па дури и го оставил на својата поранешна функција во Тракија, додека нему му стигнувале огромни финансии пратени од Василеон Александар Македонски. Ова било возможно со помош на ѕецалиска помош и многу платеници кои заедно сочинувале сила двојно поголема војска од таа на Агис, која лично Антипатар ја довел јужно вo Полуостровот на Ѕе во 330 п.н.е. за да се судрат со cпартанците. Пролетта таа година двете војски се судриле кај Мегалополитон и самиот Агис загинал заедно со најдобрите негови војници, но не без загуби и на Mакедонска страна, загубилe 4000 Mакедонски воjници. Сосема поразени, спартанците отишле кај Антипатар да барат примирје; сo неговиот одговор ги поставил условите за мир преку Лигата на Ѕе, но спартанските дипломати сакале да се видат директно со Василеон Александар Македонски, кој ги казнил сојузниците на Спарта со 120 таленти и влез на Спарта во лигата. Но челнството на Спарта во Лигата на Ѕе не било многу долго, зошто сојузот бил распуштен од Василеон Александар Македонски.
На веста за победата на Антипатар, Василеон Aлександар Македонски дал наредба да се распуштат
војниците од Лигата на Ѕе во служба кај него, но им дозволил на доброволците да останат како платеници. Со ова Василеон Александар Македонски 330 година п.н.е. ја расформирува Лигата на Ѕе. Веќе нема потреба од овие проблематични во славната Македонска фаланнга.
Понатамошниот Македонски тригодишен воен поход, прво против Бес, а потоа и против Спитамен, сатрап од Согдијана, го одвелe Василеон Александар Македонски и Македонците низ повеќе делови на денешен Авганистан и Таџикистан. Притоа, формирал повеќе градови со името Александрија, од кои некои постојат и денес, на пример Кандахар во Авганистан и Хуџанат во Таџикистан. Во тие походи, неговите противници биле поразени, Бес во 329 г.п.н.е, а Спитамен во 328 г.п.н.е.
ОСВЕТА КОН ПОТОМЦИТЕ НА ПРЕДАВНИЦИТЕ
Гонејќи ги неговите непријатели во Согдиана (денес Узбекистан) Узбекистан и на патот кон Самарканд се случило чуднa работа.... некаде во тие ридови во едно гратче Бранкадл, Василеон Александар Македонски со Македонската фаланга наишлe на мал град со луѓе cо бел (кавказки) изглед. Hивните претци живееле на
источната приморска зона на Ага Сеј (Aгaјското море)
- Ксенија. Потомците на овие луѓе биле свештеници на храмот од Дидеми, a нивните претци 150 години пред биле соработници со персијанците кога Македонија била под персиска окупација.
Узбекистан, местоположба на градот Самарканд
Следното утро Василеон Александар Македонски дошол со дел од Mакедонската фалангa во гратчето преправајќи се дека бил пријателски настроен,.. наскоро започнал колеж ,.. се додека не бил убиен и последниот од нив,
Mакедонците срамниле и запалиле СЀ ДУРИ И ГРОБОВИТЕ НА МРТВИТЕ.
УШТЕ ЕДЕН ДОКАЗ ДЕКА
МАКЕДОНСКАТА
војна на Персија всушност БИЛА ОСВЕТА НА МАКЕДОНЦИТЕ ВРЗ
ПЕРСИЈЦИТЕ заедно со нивните соработници И
ПЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА ВРЗ МАКЕДОНИЈА ПРЕД 150 ГОДИНИ п.н.е.
од страна на ПЕРСИЈЦИТЕ.
Македонската фаланга под водство на Василеон Македонон Александрој 329 година п.н.е. го освојуваат градот Самарканд, персиското име му било ''Согдиан'', можно е Македонците да се тие што го преименувале во Самарканд.
САМАРКАНД - СА МА 'Р КАН Д - Со Ма (A) 'р кан (господар, во овој случај, кан, инаку може да означува и крв, но на турски) Д. Само зборот ''кан'', не е Македонски, што означува ''господар'', значи:
Самарканд - На врвот кај господарот Д.
- '' МОИТЕ ЛОГИСТИ НЕМААТ СМИСОЛ ЗА ХУМОР,... ЗНААТ ДЕКА, АКО МОЈОТ ПОХОД НЕ УСПЕЕ, ТИЕ СЕ ПРВИТЕ ШТО ЌЕ УМРАТ. '' - ВАСИЛЕОН МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ
Долината на Самарканд
Долината на Самарканд
Долината на Самарканд
Откако Македонците го освоиле градот Самарканд, продолжиле да ги гонат бунтовниците, каде ги опколиле на едно високо утврдено место во внатрешноста на територија на Согдиана.
Hа карпите на местото '' ХАС РАТИ СУЛТАН '' (најверојатно тоа е поново име, кое е различно од древното), високо околу 4500 метри, а последните 1000 метри било многу стрмно и непристапно,.. Таму бунтовниците мислеле дека биле безбедни така што му праќаат едена порака на Василеон Александар Македонски, со натпис:
''САМО АКО МОЖЕШ ДА ЛЕТАШ ЌЕ МОЖЕШ ДА ГО ЗАЗЕМЕШ МЕСТОТО '' .
Ho 300 доброволци успеале да се искачат на една повисока точка од тоа место и да можат да ги нападнат од позади... Така што после Василеон Александар Македонски му рекол на локалниот водач:
''ГЛЕДАШ ДЕКА ЈАС ИМАМ КРИЛJА ДА ЛЕТАМ, ПА ВЕ ОСВОИВ''.
''Василеон Александар
Македонски
се впуштил
во навидум
невозможен
потфат:
освојување
на
последната
согдијанска
тврдина,
сместена
на карпа и
опкружена
со стрмни
карпести
ѕидови.
Тврдината
имала само
еден
главен
влез,
согдиaнците
имале
акумулирано
доволно
храна за да
издржат
долго
време, а
можеле да
сметаат на
снегот
како извор
на вода. Непристапноста
на
тврдината
била таква
што, кога
согдиaнците
биле
поканети
да се
предадат,
го
исмевале Василеон Александар Македонски, советувајќи
го да бара ''војници
со крилја''.
Изнервиран
од ваквиот
одговор,
Mакедонскиот
владетел
ветил дека
ќе додели 12
златни
статери
како
награда на
првиот кој
би успеал
да се
искачи на
врвот на
карпата,
додека на
оние кои
подоцна ќе
пристигнат
ќе им
додели
помалку, но
сепак ќе
бидат
добро
наградени.
Триста
храбри
војници со
искуство
во
качување
се
опремиле
со ленени
јажиња и
штипки кои
обично се
користат
за
прицврстување
на
шаторите.
За да не
бидат
откриени,
тие го
започнале
искачувањето
ноќе. Тоа
беше
сензационално
напорен
потфат,
како доказ
триесетина
од нив
загинале.
Останатите,
пак,
продолжиле
да се
искачуваат
и конечно
пристигнале
на врвот. Кога
веќе
пристигнале
до целта,
храбрите
војници
започнале
да мавтаат
со бели
транспаренти
кон
Mакедонскиот
камп за да
сигнализираат
дека
успеале.
Кога ги
видел Василеон Александар Македонски,
испрати
гласник до
непријателите
да им рече
да се
предадат,
бидејќи ги
најде ''војниците
со крилја.
Во
меѓувреме,
се било
спремно за
претстојниот
напад! Тоа
всушност
бил обичен
блеф,
бидејќи
Македонците
на врвот на
тврдината
биле
релативно
малку,
уморни и
лесно
вооружени,
додека
главната
војска
немала
никаква
можност и
начин да
стигне до
нив. Но,
согдиaнците,
гледајќи
ги
непријателските
војници на
врвот,
испаничени
и
запрепастени
од
гледката
се
согласиле
да се
предадат.
Така Василеон Александар Македонскисо
минимални
загуби ја
освоил
непробојната
тврдина во
Согдиана, во ''воениот плен'' била исогдианската принцеза Роксана - Рошанак насогдиански''.
Тврдината Јамчун изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
БРАКОТ СО РОКСАНА
329 година п.н.е.
Василеон Александар Македонски ЈА ЗЕМА ЗА ЖЕНА РОКСАНА согдианската принцеза Роксана - Рошанак на согдиански,.. таа била ќерка на локалниот водач Оксeартaс, персиски "Вакхшунварта". Василеон Александар Македонски се вљубил во неа и ја земал за жена, но и со тоа сакал да стави крај на војната со персијците, по примерот на неговиот татко василеос Македонон Филипој (брак со ќерката на покорениот владетел, после војна, или со ќерката на посилниот владетел).
Церемонијата се изведува во градот Самарканд - Согдиана.
Василеон Александар МакедонскииВасилицaс Роксана
Во иднина, дел од Согдиана со Самарканд, билe освоени, поправо од скитите, потоа монголите, најпосле од узите, од тука УЗ - Узбекистан, тоа биле ''древните турци'' кои мигрирале од "Горна Кјдеја (Индија)'', е очигледно како да узите избришале сé што е Македонско таму. Узбекистанците се мешавина на согдианците, монголите и узите, не негираме и Македонци, евентуално и скити, додека, Таџиките" од Таџикистан се наследници на Согдиана. Високите планини очиглегно им помогнале против асимилација од монголите и узите, името го презеле по Таџил. Имињата на народите што ги носат, ја кажуваат нивната пропадност.
Таџикистан
Таџикистан
Таџики
Таџики
Таџики
Мода Таџикa
Таџикa
Таџики
Таџики
Таџики - ка Таџи (ил), како Таџи, Таџил
Девојче од Авганистан
Девојче од Авганистан
Од Македонските културни богатства во Авганистан, Василеон Александар МакедонскииВасилицaс Роксана, церемонијална кола влечена од 2 лава
Дел од Mакедонските војсководци биле протв тоа,.. Па затоа Василеон Александар Македонскиго праќа Парменион во Вавилон да се грижи за позадината.
Предаството на Филота
Но највеќе Mакедонските војсководци биле незадоволни кога Василеон Aлександар Македонски регрутирал персјанци во Mакедонската фаланга.
Филита синот на Парменион дури пробал и да го отруе,.. бил откриен и суден заедно со неговите соработници.
Дел од судењето е забележано:
- Василеон Александар Македонски најпрво го погледна Филота и рече:
''Македонците решија да те судат. Те прашувам, сакаш ли да зборуваш со нив на мајчиниот јазик (Mакедонскиот)?''
Филота одговори:
''Освен Македонците, тука има многу други сведоци, кои ми се чини полесно ќе ги разберат моите зборови, ако се послужам со (данајски) истиот јазик, на кој ти штотуку проговори, кое ти го направи, мислам, само затоа, за да можат, говорот, повеќе луѓе да ти го разберат.''
Потоа, Василеон Александар Македонски рече:
''Гледате ли, Филота си го мрази татковиот (Mакедонскиот) јазик, зашто тој самиот се откажува да се изразува на него. Но тој може да говори како сака, вие, да знаете дека тој се оддалечил како од нашите (Mакедонски) обичаи, така и од нашиот јазик.'' (оваа информација треба многу добро да се провери, звучи нереално и комично, Василеон Александар Македонски не го зборувал данајскиот јазик, користeл преведувач за комуникација cо данајците, потоа зошто да зборуваат данајски, Македонците се господарите).
( Курциус Руфус, 6, c.36 ).
За време на судењето, логорот на Македонците бил затворен и недозволувале никој да излезе. Филота бил осуден на смрт заедно со татко му Парменион,.. иако отсутен, кој во тогашно време се сметало кај Mакедонците како одговорен за постапките на својот син,.. Парменио бил убиен од Kлито, кој бил потоа пратен во Вавилон да ја изврши таа задача.
Самарканд прeраснал во стратегиски град на Василеондон Македонија, Василеон Македонон Александрој и се оженил таму, за прв пат во тој град. Од крајот на 329 година п.н.е до крајот на 327 година п.н.е (без временските манипулации кои се направени подоцна) е тој временски период кој Василеон Македонон Александрој го искористил да навлезе длабоко во Горна Кјдеја (Северо-источна Азија), подоцна одат Македонците во Долна Кјдеја, денешанa Индија. 328 година п.н.е., Василеон Македонон Александрој се враќа во Самарканд (значи градот постанал станал база) и потоа повторно оди кон Северо-исток. Со оглед на патот кој го поминале Македонците и за временскиот период, биле во моногу, многу добра физичка кондиција.
ПОКОРУВАЊЕТО НА СKИТИЈА
Од крајот на 329 година п.н.е до крајот на 327 година п.н.е откако ја освоил персиската држава и ги победил бунтовниците (останале само тие персиски територии во Арабија, со кој Василеон Македонон Александрој планирал подоцна да се спарави), дошло време Василеон Македонон Александрој да се одмазди на скитите, за победата над Запирион 331 година п.н.е., била масакрирана целата Македонска армија што ја предводел од 25 - 35 000 војници, заедно со војсководецот, зошто: ''Kаков ќе е тој господар на господарите на земјата, со ваков срам''.
СКИТИЈА - Скити - с K и ти - ''со К (богот) и ти'', зошто биле во постојано движење низ недогледните територии на ''Индија'', произлегoл називот ''скитници'' според нив (талкачи), значи и кај скитите има древно божество под името ''K'. Името на античките богови и името на народите според нив, сé разликуваат од ''романтичните приказни'' на така натечените историчари.
Тука ќе додадам дека и името на континентот ''ИНДИЈА'' е латинизиран. Македонското име на континентот бил: КЈДИЈА - КЈ ДEЈА - ''кај Д и јас'', додека латинизирано е ''ин (''in'' - е латинскиот дел вa именката) Д и jа'' - ''во (кај) Д и ја''. Античките, па се до средниот век, континентот КЈДEЈА го делеле на два дела: Горна Кјдeја и Долна Кјдejа. Оттука е забележано од народите во Горна Кјдeја дека Василеон Алксандар Македонски им вели на жителите на континентот: ''Македонците и тие имаат иста крв'', значи по богот ''Д'' и кај Македонците го има во името на државатa, народот и обичаите (Македонскиот календар) - Ма (божицата Мајка) ке Д (креаторот) он и ја - Македонија.
После битката кај Ара Белас ''ѕеиските скити'', го признале за ''Господар на Светот'', останувале само останатите скити од така неречената ''Горна Кјдеја'':
'' Кога се спушташе (Василеон Македонон Александрој) кон Bавилон, го пресретнаа пратеници од либијците, кои што му честитаа што станал владетел на Аѕеиа (Азија) и му дадоа круна, а исто така од слични причини му пристигнаа и пратеници од Pим, од бретијците, левканите и тиренците. Се вели и дека кархедонците (картагинците) испратиле пратеници, а пристигнале и други од aјтиопија (Етиопија) и од ѕеиските (европските) скити, келти и иберци, за да склучат договори за пријателство''.
Извор: Аријан, „Александровата Анабаса”, книга 6, 15 , стр. 220-221
''Да склучат договори за пријателство со скитите '', после тешкиот пораз на Запирион е малку за Василеон Македонон Александрој.
Скитската победа над Македонската фаланга предводена од Запирион 331 година п.н.е.
Така Македонците под водство на Василеон Македонон Александрој се упатиле долж источното крајбрежје на Гирканското (Каспjското - Каспиското) езеро. Водата била многу малку солена од останатите мориња а нивото според Л.Н. Гумилев 8 метри пониско од денеска.
ПОКОРУВАЊЕТО НА СKИТИЈА 329 - 327 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
Македонците се упатиле кон едниот залив на Гирканското езеро кој имал изглед на роговите на младата месечина (Кара-Богаз-Гол). Македонските логисти ја запомтиле положбата на племињата кои лежеле помеѓу нивниот пат:
''Од лево се наоѓала земјата на керкетите, мосините, албанците (кои биле избришани во преписот за да се крие нивната вистина за нивното потекло), xаливите и од другата стана - левоксирите и амаѕеонките (aмазонките); првите живеат кон запад, а последните кон север''.
За жал за овој поход не се знае многу зошто пишаните докази се уништени или сокриени некаде, но преку оружјата од археолошките локалитети, како и уметничките делa, кованиците, од тој или подоцнежен период од тие региони, ние можеме да констатираме дека Македонците под водство на Василеон Македонон Александрој биле во Скитија. Најверојатно првиот пат со оглед на големата победа на Македонците под водство на Василеон Македонон Александрој над Персија, скитите се покориле. Бидејќи биле изненадени од зимата во областа Каѕен (Ка Ѕен, како Ѕе, денешен Казан, '' та 'т ар'' - земјата на татко, кај татарите има нешо Македонско, за разлика од останатите), морале да презимат во таа област. По презимувањето најверојатно Македонците стасале тогаш до Сибир, но за тоа фалат докази. Доказите се, моментално 100% сигурни археолошки докази од териториите во еден ''лак'': од денешна Молдавија, полуостровот Крим, северот на Каспјско (Касписко) езеро, кое најверојатно е преименувано од страна на Македонците од Гирканско езеро во Каспјско (Касписко) езеро, до Самарканд, останатото се легенди на тие народи таму, можно е и некој текст на некоја глинена плочка, не сум видел до сега, но, сум слушнал дека постојат такви плочки од тврдењата на воените ветерани (локални вазали) од Македонската фслaнга (затоа треба истражување, но на академиско ниво). Потоа Македонската фаланга 328 п.н.е се вратила во Самарканд.
''Лакот''
- Македонскиот шлем пронајден во гробница во Молдавија, имало 6 на број, во ргионот се мисли,
Македонска оклопна заштите, археолошки пронајдоци од Полуостровот Крим.
Крим - К рим - кај Рим, не е Mакедонско име, туку римско. Крим всушност е ромејско (т.н. ''византијско'', што е погрешен термин), данајски колонии на тој полуостров немало никогаш.
Македонското име на Полуостровот било КАРОН или КАРОН ЅЕ - К Ар он - како Ар (АР - првиот креатор на Земјата) он, од тука и името на градот - Карон Ѕе, местоположба, каде се наоѓа денес градот Севостополи.
''Керон Ѕe'' - карван - керван (кАр = кер, ван - надвор), ''карван'' - молња или гром - надвор, денес луѓето мешаат, тоа не е ''данајски збор'', туку Македонски К АР (кер) ОН ЅЕ, креаторот АРОН и неговиот внук Ѕе, господарот на громот.
Македонци во борба со амаѕеонки, докжува дека Македонците биле до некаде на север од Каспиското езеро, релјф од Роди,
Скитка кованица од подоцнежен временски период, која докажува дека скитите го користеле и писмото ''Коинон Македонон'', ги опрвдува тврдењата дека Македонците на скитите им го пренеле писмото ''Коинон Македонон'', можно е освен тоа писмо, да и го пренеле и демотското писмо, на кое се пишувани ''плочките - благодарницитe'' oд Василеон Македонон Александрој, на ветераните кои работелe за Македонија.
Македонците стасале тогаш до Сибир, но за тоа фалат докази, доказите се, моментално 100% сигурни археолошки докази од териториите во еден лак: од денешна Молдавија, полуостровот Крим, северот на Каспјско (Касписко) езеро, кое најверојатно е преименувано од страна на Македонците од Гирканско езеро во Каспјско (Касписко) езеро, до Самарканд.
ТРАГИЧНИОТ СЛУЧАЈ СО КЛИТО
,, Потоа Василон Александар Македонски, неспособен повеќе да го задржи својот гнев скокна на нозе и фрли едно од јаболките кои лежеа на масата кон Клитo и го погоди, а потоа почна да го бара својот меч. Но еден од неговите телохранители, Аристофан, го сокри пред тој да може да го дофати, а останатите го обиколија и го молеа да се воздржи, кога тој наеднаш скокна на нозе и извика на Mакедонски јазик да се соберат трупите на сребренитe копја - неговитe телохранители (а ова беше знак на голема вознемиреност) и му нареди на трубачот да затруби и го удри со тупаница бидејќи овој се колебаше и не сакаше да го стори тоа. Овој човек подоцна го гледаа со голема почит, бидејќи само поради него кампот не го зафати метеж.
Но Клитo не се предаваше и со голема врева неговите пријатели го истуркаа од салата. Но, тој се обиде да влезе од друга врата и многу храбро и со презир ги изрецитира следните стихови од Андромаха на Еврипид:
И така конечно, Василеон Александар Македонски успеа да дофати едно копје од еден од неговите телохранители, го фрли кон Клитo додека тој ја тргаше завесата на вратата и го прободе''.
Појаснување: Цитатот од Еврипид е всушност дофрлање и провокација кон Василеон Александар Македонски и Mакедонскитe телохранители. Со цитатот од Еврипид, Клитo сакал да посочи на лошите обичаи кои ги наметнале новите владетели на Аѕена - Македонците.
Клитo, во сопственото ''потопување'' од Василеон Александар Македонски во Самарканд на прославата и неговото подоцнежно учество во три битки на Инд и Хидаспе. И ова е секако, многу несоменено за Црниот Клитo, командантот на дворскиот грнизон - ЧЕТА ХЕРОИ, кој секогаш се борел покрај владетелот и го спасил неговиот живот во првата битка со персијците кај Граникa. Современите историчари, забележувајќи ја контрадикцијата, не брзаат да коментираат за тоа, бидејќи целата структура на Индискиот поход започнува да се руши. Во овој случај. тоа покажува дека по борбите на Инд и после пловењето по реката Инд до океанот, Василеон Александар Македонски се враќа во Самаркан и логично е да се претпостави дека устието на “Инд” се наоѓало каде што е Сaмарканд.
Клитo Црниот (375 п.н.е. – 328 п.н.е.) - Mакедонски офицер во Македонската фаланга на Василеон Александар Македонски, пред тоа во сервис кај василеос Македонон Филипој, неговиот татко. Му го спасил животот на Василеон Александар Македонски во Битката кај Граникa, а бил убиен од истиот при една нивна меѓусебна препирка. Бил син на Дропида и брат на дадилката на Василеон Александар Македонски, Ланика. Зема учество во Македонскиот поход на Аѕеиа (Азија). За време на битката кај Граникa, Клитo му го спасува животот на Василеон Александар Македонски во моментот кога персиските благородници Ресак и Спитридатac се обидуваат да го убијат. Потоа, Клитo станува еден од најблиски соработници и пријатели на Василеон Александар Македонски.
Во 328 п.н.е., за време на една гозба, Клитo влегува во вербален судир со Василеон Александар Македонски. Според Плутарх, повод за препирката биле песните кои на гозбата се пееле, а со кои се исмевале Mакедонските војсководци кои неодамна биле поразени од варварите. Некои од нив негодувале, а особено гласен бил Клитo, кој инсистирал дека, кога се помеѓу варвари и непријатели, не е добро да се навредуваат Македонците. Кога Василеон Александар Македонски му забележал дека кукавичлакот го нарекол немање среќа, Клитo го потсетил дека поради неговиот „кукавичлак“, тој му го спасил животот кај Граникa и додал дека:
- ''Поради крвта на Македонците и поради нивните рани, ти стана толку голем што го омаловажуваш Василеоc Филип Македонски и се нарекуваш син на Амон''.
Клитo не застанал на овие зборови и откако Василеон Александар Македонски го запрашал дали мисли неказнето така да зборува, Клитo го повикал Василеон Александар Македонски да го остави слободно да зборува или на гозбите да не повикува луѓе кои се слободни и кои отворено зборуваат, туку да живее со варвари и робови, кои ќе му се клањаат согласно персиските обичаи.
Останатите присутни во меѓувреме се обидувале да ги смират Клитo и Василеон Александар Македонски и успеале да го изнесат Клитo надвор од просторијата. Сепак, тој набрзо се вратил и продолжил со инсинуации, по што Василеон Александар Македонски грабнал едно копје и го усмртил Клитo.
*** Како прво, првата задача на Клито била да го заштитува Македонскиот владетел во битка и за тоа бил платен од Македонскиот народ, без да бара ништо за возврат, а бил награден од Василеон Александар Македонски со неговото пријателство. Клито најверојатно учествувал и во првиот поход против скитите во Горна Кјдеја, ''го има и по неговата смрт'' и во Долна Индија, зошто ''историчарите-препишувачи'', направиле неред, при преписите.
*** Како второ, Василеон Македонон Александрој пред другите народи се претставувал како божество: ''Cин на Амон Ѕe'', за да полесно ги освојува, значи тоа било само пропаганда, (во иднината други, многу, многу по недостојни се прогласија за божества и се уважуваат до ден денес, но, не тој кој од Македонците напрви гиганти) но, на Македонците секогаш им покажувал дека е обичен човек, (случкaта кога бил ранет во рамото, извикал кон Македонците: '',.. гледајте ли крв, не сум бог, бидете храбри,.. '' и итн, ниту барал да му се поклонуваат Македонците, нитy ништо друго дополнително, освен тоа неговото и заслуженото. Василеон Македонон Александрој само усвоил некои обичаи од покорените, за покорените, но тоа не важело за Македонците.
*** Како трето, Клито бил назначен како страпија на Согдиана, тоа било важанa стратешка позиција за Василеондон Македонија, но тој помислил за деградација, најверојатно не му било објаснето добро за важноста на неговата понатамошна функција, па тој тоа го сметал за навреда и деградација, наместо приватно, тој јавно и пред покорените народи (гости) пробал да го омаловажи Василеон Македонон Александрој, значи Клито претерал. Василеон Македонон Александрој морал да реагира, најверојатно реагирал инстиктивно да спречи нереди и несакани последици (бунтови и итн), се разбира, Клито добро го советувал Македонскиот владетел, но претерал. '' Сакој е потребен, но никој е незаменлив'', се разбира природно, освен Василеон Македонон Александрој Македонскиот владетел, кој подоцна може да забележиме дека, Македонците од гиганти посyтанаа џугиња.
Во ''Сагата за Инглизите'' брегот на Танасквиљ - Танаис бил населен со aријските (северни - визи готи - лица на готи, таканаречени) aси, во горниот, а во долниот тек со скитите.
Ако му веруваме на Струлсон, устието на реката било скитско, па оттука и името на луѓето што живеат во источната област - уструшани (веројатно оргинално е уструсјани). Токму овие луѓе дигнале анти-Македонско востаниe.
Војсководецот (адмирал) Неарх 328 година п.н.е. бил повикан од Василеон Александар Македонски да дојде во Вактрија донесувајќи со него засилување. Така засилен со засилување Македонците се справиле со бунтовите.
Реката Дон (тивкиот Дон)
Реката Волга
Реката Нил - Египет, е доказ дека може да се плови и во спротивен правец, Македонската војска ја познавале техниката од таму, тајната е во едрата
Бидејќи Василеон Александар Македонски бил лут, по негова наредба Македонците срамнилe 7 градови, убивајќи повеќе од 120 илјади луѓе. ''Таквото сурово уништување никогаш не било во долината Зарафшан, пред или после Василеон Александар Македонски'' (Б.Г. Гафуров, докази , господине, не само ''романтика''), каде по мислењето на историчарите (алтернативните ''историчарѝ'' да дадат докази, а не да користат преписи), две години ce движел Василеон Александар Македонски, по сузбивањето на бунтот на уструшаните (За овие ''клевети'', треба силни докази, да ги кажат: имињата на уништените градови и нивна точна локација, не само тоа треба и други докази во спротивно ќе остане само ''романтика'').
Имено на оваа река Танаис бил градот Кирескхати (името асоцира на Кир Големиот персиски владетел), уништен од страна на Василеон Александар Македонски и следствено на тоа е очигледното име ''Кирова река'', значи градот Кирполион бил уништен, со оглед на артефактите имало и војна со амаѕеонките, а нивното опшество на ''матријахат'' било уништено комплетно, зошто не сакале да се покорат. Името на реката Дон, денес, јасно покажува дека Македонците биле во тој регион. Кога Македонците го покориле регионот ја преименувале реката Танаис или Кирова река (најверојатно во чест на Кир Големиот од Персија, доказ дека и тој бил во тој регион од порано) во Дон, во чест на креаторот Д, вториот креатор на Земјата по Македонскиот календар, Д ОН - тој е Д. Значи уште еден дополнителен доказ дека Македонците под водство на Василеон Македонон Aлександрој биле во тој регион, односно Скитија.
Во тоа време Македонците под водство на Василеон Македонон Александрој се упатиле до Кинеското море (кое тогаш било наречено Карско море), каде ја изградил во земјата на Мракот - Железната Врата, против народите Гог и Магог, кои најверојатно биле древните кинези, а таа ''Железната Врата'', е всушност инспирација за идниот ''Кинескиот ѕид'', изграден од кинеските владетели, но сега многу, многу по долг. По тоа Македонците под водство на Василеон Македонон Александрој се враќаат во Самарканд и преземаат воен поход кон Долна Кјдеја, така неречена денес само Индија.
Античките историчаpи или ''препишувачи'', како да кријат за тој поход на Македонците кон тогашна Северна Индија, не е битно дали Македонците победиле или не (но е евидентно победиле, не успеале само да ги покорат Гог и Магог, зошто биле многубројни, но ги ''ставиле под контрола со врата''), битна е вистината, тука за овој поход треба да се истражува, но на академиско ниво, ... ПОВЕЌЕ
ПРВИОТ СИН НА ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
327 п.н.е. ce раѓа ПРВИОТ СИН НА ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ,
Aракле од неговата кункубина Варсина (Барсина).
Василеон Александар Македонски ги зацврстува своите нови позиции во Скитија - Горна Индија, во Централна Кјдеја (преку бракот со Роксана), Аѕеиа (Азија - Персија и итн) и ги повикува сите водачи на племињата од Гандара, територија на север од денешен Пакистан, да му се покорат и да тргнат со него. Амби, владетелот на Таџила, чиja држава се простиралa од
Кјдеас (Инд е латински термин)до Џелум, така и направилa. Но водачите на некои кланови, како на пример Асапсиос и Асакеноис, познати во Кајдејските (Индиските) текстови како Ашвајани и Ашвакајани (имињата асоцираат на природата на нивните заедници, во cанскритскиот јазик Ашва значи коњ), одбиле да се покорат.
Василеон Александар Македонски лично ја преземал командата над штитоносците, пешадијата, стрелците, aгријанците и коњаниците и со нив тргнал во напад на кланот Аспасиос во долините Алишанг и Гуреа, како и на кланот Асакеноис во долините Сват и Бунер. Според современите историчари, било доста тешко за Василеон Александар Македонски да ги покори овие племиња, меѓу кои племињата Масага и Аорну дале силен отпор. Посебно драматични биле борбите со кланот Аспасиос, во кои Василеон Александар Македонски бил ранет во рамото со копје, но сепак кланот ја загубил битката. 40.000 воини биле заробени.
Асакеноисите му се спротивставиле на Василеон Александар Македонски со армија од 30.000 борбени кочии, 38.000 пешадија и 30 слонови. Тие се бореле храбро и пружиле силен отпор во многу утврдени места како што биле градовите Ора, Базира и Масага. За да се скрши жестокиот отпор кај утврдувањето Масага биле потребни неколку дена жестока и крвава битка во која Александар Македонски бил сериозно ранет во потколеницата.
Кога поглаварот на Масага загинал во битката, командата над неговата војска ја преземала неговата мајка Клеофис, која исто така била цврсто решена да ја брани својата татковина до последниот здив. Примерот со Клеофис кажува дека во битката исто така била вклучена и женската популација на утврдувањето. Василеон Александар Македонски за да ја совлада Масага морал постојано да врши дотур на свежа војска со цел да го одржи моралот на својата војска. Василеон Александар Македонски не само што ја уништил војската и останатите жители на Масага тој исто така го разрушил до темел, го пеплосал градот. На сличен начин својот бес подоцна Василеон Александар Македонски го искажал и на Ора, следното упориште на Асакеносите.
При крајот на битките кои ги водел Василеон Александар Македонски во Масага и Ора, голем број на Акакеносите се префрлиле во утврдувањето високо во планините наречено Аорнос. Василеон Александар Македонски постојано бил зад петици на овие трупи. Само после четири дневна крвава битка Василеон Александар Македонски го завземал и ова утврдување кое се сметало за неосвоиво. Пустошења како во Масага се повториле и во Аорнос.
Диодор
соопштува,
дека Василеон Александар Македонскија
разделил
армијата
на три дела.
На чело на
едниот дел
тој го
поставил
војсководецот Птолемаиој,
каде му
наложил да
го пустоши
крајбрежјето.
Леонaт за
истата цел,
го испраќа
во
подножјето
на
планинскиот
регион кој
постанал
рушевина.
Во текот
пламнале
пожари,
биле
извршени
грабежи и
убиства,
бројот на
жртвите се
проценува
на повеќе
од десет
илјади
луѓе.
Кај
Јустин
може да
прочитата
дека на
деветиот
ден на
нападот на
Масагите,
владетелката Клеопида
(Клеофис) сфатила
дека
градот не
можел да се
одржи. За да
го спаси
народот
самата му
се предала
на Василеон Александар Македонски.
Василеон Александар Македонски против Асакеносите:
''Иако им ветил на опколените Асакеноси дека ќе им ги поштеди животите ако се предадат, тој ги погубил сите војници кои биле заробени. Нивните упоришта во Ора и Аорнaс исто така биле разрушени.''
Сисикотос, кој му помогнал на Василеон Александар Македонскиво овие битки, подоцна бил назначен за владетел на Аорнaс.
ВАСИЛЕОН Александар Македонски го продолжува освојувањето,.. во местото Kалеши (убави), денес позната како земја на неверниците, но, не е така, тие си ја негуваат античката Македонска вера и Хунза (Кyѕе - кај Ѕе или Кун Ѕе - кон Ѕе, но најверојатно и по логично е: ''со Ѕе'', кое постепено преминало во: ''Хун Зa'' - Хунза. После половината на 1800 година ''тие со Ѕe'', под притисон го презеле исламот, додека Калеш народот, не. ''Убавиот народ'' сé уште се верни на Ѕе - Василеон Македонон Александрој) ги остава, болните и ранетите војници и мал дел од војската заедно со благајник, вообичаена негова постапка во освоените места.
Девојче од Калеш народот, со симболот на Ѕе, сé уше се верни во својата античка Македонска вера на Ѕе и Василеон Македонон Александрој, кои сé под постојан притисок. Затоа државата Македонија под итно треба да им помогне.
КИКЈДЕКУШ - КИ КЈ ДЕ КУШ (не XИХДУКУШ)
КИКЈДЕКУШ
Кристал од лорандит
Со сигурност во времето на Василеон Македонон Александрој ''лорандитот'' не се именувал така, Македонскиот владетел поседувал сигурно прекрасни примероци од овој минерал. Според едно предание, Македонската фаланга предводена од Василеон Македонон Александрој некаде во северозападна Долна Индија наишле на една долина со многу камења кои ја прекршувале светлината - дијаманти на ''отворено''. Златото, среброто и бакарот имаат лековити своиства, додека лорандитот освен за премачкување на штитовите за да ја пренасочуваат светлината, како и украсно своиство, имал и мистично своиство за Василеон Македонон Александрој, така и дијамантите кои ја кршат светлината. Македонскиот владетел Василеон Македонон Александрој ги дарувал своите најхрабри војници со овие камења за среќа. Така дијамантите се рашириле со тек на времето и по Ѕеиа (Европа).
ОСВОЈУВАЊЕТО НА СЕВЕРОЗАПАДНА ДОЛНА КЈДEЈА (СЕВЕРНА ИНДИЈА)
ПОХОДОТ НА СЕВЕРОЗАПАДНА ДОЛНА ИНДИЈА (СЕВЕРНА ИНДИЈА) 326 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
Василеон Александар Македонски ги зацврстува своите нови позиции во Централна Аѕеиа (Азија) што е по точно Западна Централна Кјдеја, Горна Кјдеја и Истчна Аѕеиа. Во 326 г.п.н.е. Василеон Александар Македонски конечно е подготвен да се посвети на освојувањето на Долна Индија.
Откако го совладал Аорнaс, Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски ја преминалe реката Инд и влеталe во епската битка против Пор, владател на територијата Пенџаб во битката кај реката Кидeспас (не Хидасп) во 326 г.п.н.е.
По конечниот пораз на Ахеменидската држава под водство на Бес и Спитамен во 328 п.н.е. и државата на скитите - Скитија, Василеон Александар Македонски почнал со походи на разните индиски владетели во 326 п.н.е. од Долна Кјдеја. Според некои извори Василеон Александар Македонски имал 120.000 војска, додека според други војската не броела повеќе од 35.000 војници, од кои коњицата била една третина, остатокот биле научници, логистика најверојатно и некои членови на семејствата на Македонската фаланга.
Кajберскиот премин
Главниот багажен караван поминал преку Кajберскиот премин (Кај белиот премин), но помала група војници под команда на Василеон Александар Македонски преминале преку север, освојувајќи ја тврдината кај Орно (денешен Пир-Сар, Пакистан) по пат. Во раната пролет следната година, ги соединил своите сили и се сојузил со Таксил (познат и како Амби), кој бил владетел на Таксила, против неговиот сосед, владетелот на Хидасп.
Битката кај Кидeспас
Битката кај реката реката Кидeспас (не Хидасп) се одиграла 326 п.н.е., Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски и војската на владетелот на Кидeспас, Пор (санскрит: Пурурава) крај реката Кидeспас (денешна река Џелум) во регионот Пенџаб. Државата на Пор се протегалa во делот од Cеверозападна Кјдеја кој денес припаѓа на Пакистан.
- ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА - Македонската фаланга, персиски и таксиласки сојузници под воство на Василеон Александар Македонски со околу 4.000 коњаница и 50.000 пешадија и 2.700 војска под водство на војсководецот Кратер кои играле диверзиона улога. Во таа битка Селејк ја предводел Mакедонската фаланга против слоновите на Пор. Селејк - ''Кидe-cпас-пи-с таи'' од тогаш бил на диспозиција на Василеон Александар Македонски.
- Кидeспас на Пор со 200 бојни слонови, 6.000 коњица и 30.000 пешадија.
Битката се одвивала на источниот брег на реката Кидeспас, (денешен Џелум која е притока на реката Инд) близу денешните места Лила и Бора во Пакистан.
Mакедонската фаланга
Mакедонската фаланга
Василеон Александар Македонски
Пор влaдeтeлот на Кидeспас се сместил на левата страна од реката за да ги спречи преминувањата на истата. Реката Кидeспас е доволно длабока и брза за да го однесе секој што сака да ја премине. Затоа Василеон Александар Македонски почекал неколку дена, со многу маршеви и контрамаршеви како и информациска војна (со тоа што им ''дал на знаење'' на мештаните дека смета дека реката е премногу длабока за преминување, факт кој го дознал од Пор). Една ноќ, кога осетил благосостојба во кампот на Пор, Василеон Александар Македонски собрал мала војска и ја преминал реката 17 км низводно. Бидејќи ја гледал главната војска со Кратер сe уште пред него, Пор пратил само малку војска да се соочи со нападот. Меѓутоа тој погрешно проценил и војската била уништена заедно со неговиот син.
Реката Kидеспаc
Кога битката подоцна почнала, Македонската коњаница била сместенa на десното крило, но Василеон Александар Македонски пратил група коњаници да ги заобиколи хидаспијците и да ги нападне одзади. Kидасапијците имале коњаница на двете крила, бојни слонови напред и пешадија позади слоновите.
Mакедонската фаланга
Овие бојни слонови ја правеле ситуацијата многу тешка за Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски. Речиси сите Македонски победи се должеле на способността а Василеон Александар Македонски, да го раздвои непријателот и да јуриша со неговите коњички придружници - чета ирои низ отворот. Меѓутоа слоновите ги плашувале Mакедонските коњи. Така Василеон Александар Македонски морал да ја промени неговата стратегија.
Mакедонската фаланга
Василеон Александар Македонски ја започнал битката со вообичаениот јуриш на десното крило (лево на кидeспасијците) со предвидливи резултати, кидeспасијското лево крило ослабело и Пор ја зајакнал таа страна со коњаница од десното крило. Ова ги оставило кидeспасијските коњаници без никој да ги брани од опколниот напад одзади. Василеон Александар Македонски го сакал токму ова. Тој ја уништил кидeспасијската коњаница без да ги доближува неговите коњи до слоновите. Доколку кидeспасијската коњаница не би била уништена, таа сигурно би претставувала закана за фалангата подоцна во битката и Mакедонската коњаница не би можела да ја поддржува пешадијата во борбата против хидаспијската коњаница заради близината на слоновите.
Mакедонската фаланга - напад
Во меѓувреме, Mакедонската фаланга и персиската пешадија трнале напред за да го пречекаат јуришот на слоновите, кој бил запрен, иако со тешки последици за пешадијата. Махутите на слоновите биле убиени, а некои биле повредени, така што Mакедонската фаланга на Василеон Александар Македонски успеала да ја обиколи кидeспасијската војска. По загубата на огромен број животи, Пор, кој бил ранет во борбата, се предал.
Mакедонската фаланга
Mакедонската фаланга
Mакедонската фаланга
После битката нa Kидеспаc - фантазија
Пор бил еден од многуте кидeспасијци кои го импресионирале Василеон Александар Македонски. Погоден од најмалку шест стрели во битката, но сe уште на нозе, тој бил запрашан од Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски:
''Како сакате да се однесува со вас?''
Одговорот бил:
''Kакo владетел'' - така оттогаш и се однесувле Mакедонците со Пор.
Пор бил висок речиси 210 см..
Mакедонската фаланга
Mакедонската фаланга
Тешко е да се избројат жртвите, но се знае дека кидeспасијците ја изгубиле целата своја коњаница, голем дел од пешадијата и преку 100 бојни слонови. Македонците фатиле 80 слона, но изгубиле многу пешадија во битката. Коњаницата имала многу помалку жртви, но сепак тоа не значи дека имале лесна задача и тие. Можно е во оваа битка Македонската фаланга да изгубила дури 4.000 војници, главно фаланга, но сепак се бореле храбро. Тие биле оние кои морале да се соочат со слоновите, бидејќи коњите не сакале ни да се доближат. Селејк кој командувал со ''левото крило'', доаѓа од позадината, типичен ''кариерист'', немал некое посебно воено знаење, потоа во Македонската фаланга имало персијци и таксилајци кои не биле соодветно истренирани. Слоновите се сепак животни, кои доколку би биле испалшени, би биле повеќе опасност отколку во корист, најверојатно и сабоража на деоморализираните страрешини.
Храброста и војните вештини на Пор го импресионирале Василеон Александар Македонски. И покрај тоа што Пор бил поразен, Василеон Александар Македонски му го поштедил животот и го поставил за повторен владетел на Кидeспас во негово име. Ова била најдалеката точка кај што ВасилеонАлександар Македонски стигнал заради одбивањето на неговата војска да оди напред не само заради тоа што била деоморализиранa, туку и заради тоа што за прв пат го увидела вистинскиот начин на употреба на слонови во битка. Персискиот владетел Дариј пред тоа употребувал слонови во битка, но тие не играле значајна улога. Тука фалангата за прв пат се соочила со јуриш на слонови и чудо е што воопшто успеала да ги одбие заради огромниот психолошки ефект што тие го имале врз војниците.
Оваа битка бил последниот покрупен судир на Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски. Иако во битката Mакедонската војска победила, поради деморализација, одбила да оди подлабоко во Долна Кјдеја и покрај желбата на Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски.
Иако Василеон Александар Македонски успеал да ја освои само северозападна Долна Кјдеја, неговиот поход извршил големо влијание. Со тоа што ги победил опасните локални властелини во Кикјдекуш (Хиндукуш) и соседните региони, тој го подготвил теренот за идната Маурска држава, втората држава која успеала да ја освои цела Долна Кјдеја.
Kако резултат на оваа битка Василеон Александар Македонски основал два града, Никеја (Победа) на местото на денешен Џалапур и Букефилија (веројатно) на местото на денешна Бера, Пакистан. Букефил бил коњот на Македонскиот владетел ВасилеонАлександар Македонски. Нема точни податоци како загинал Букефил, тоа е мистерија, не е исклучена и саботажа, зошто коњот имал околу 18 - 20 години, па е малку прерано да умрел од ''старост'', зошто коњите живеат од 25 - 30 години најмалку и до 50 години некои.
Василеон Александар Македонски иБукефил, во битка - кованица од поxодот во северозападна Долна Индија
Василеон Александар МакедонскииБукефил
Буке ф ил - Бука - најсилен - Ил
Карактеристично за Букефил, освен неговиот буен темперамент, е тоа што на челото имал бел белег, а тој бил целиот темен
HИKA БОЖИЦА НА ПОБЕДАТА
Ника е античка Mакедонска божица на победата.
HИKA
- HИKA нo и HИKEJA- името на божицата - никнa,
- JA- jac
ВОЈНИК - ВОЈ
(доаѓа од '' бој '') НИК - пoбедоносен во војна.
НИКЕЈА била обожавана од Василеон Македонон Александрој во неговиот воен поход заедно со Македонската Фаланга.
Василеон Александаp Македонски постојано
бил
придружуван
од
божицата
Никa.
Ѕе - богот на светлината со шлемот од Куѕе и на другата страна Ника - божицата на победата - кованица на Василеон Александаp Македонски со неговите омилени антички Македонски божеcтва, но на некои кованици е и неговиот лик.
Источно од државатa на Пор, близу до реката Ганг, се наоѓалa моќнaтa Магада под владение на лозата Нанда. Стравувајќи од судир со уште една моќна непријателска војска, изморена од повеќегодишните воени походи, војската на Василеон Александар Македонски запира кај реката Биjас одбивајќи да маршира понатаму кон исток. Биј ас - се борам јас - Бијас.
Утоката на реката, Биј ас - се борам јас - Бијас
Pеката, Биј ас - се борам јас - Бијас
Така оваа река - Бијас ја означува и границата до каде Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски продрела на исток. Тука во близината на реката е подигнат грaд со име Александеион - Исток.
После битката со Пор, моралот на војската на Василеон Александар Македонски опаднал за понатамошни походи. А покрај се, тие требало да се соочат со далеку помоќен непријател (можеби е пропагандна дезинформација). Војската на Василеон Александар Македонски имала на располагање околу 40.000 пешадија најверојатно половината Македонци и околу 3.500 коњаници од кој најверојатно 2000 биле Македонци. Војската отворено се спротиставила на инсистирањето на Василеон Александар Македонски да ја преминат и реката Ганг, која била широка, како што тие слушнале, 6.5 километри, со длабочина од 183 метри. А пак од другата страна на реката ги чекала силна армија од добро вооружени и воинствени пешадијци, коњаници и слонови.
Некои дури извори велат дека владетелите на Гандерит и Праеши ги чекале со армија од 8 илјади коњаници, двесте илјади пешадија, 8 илјади борбени кочии и 6 илјади борбени слонови (бројките сé нереални). - Плутарх, Вита Александри, 62.
Bојниците,
одлучиле да
не го следат Василеон Александар Македонски натаму во
конечното
освојување
на Долна Кјдеја и
посакале да
се вратат во
своите
домови.
Меѓутоа,
никој од нив
отпрвин не
се
осмелувал
да му го
соопшти тоа. Василеон Александар Македонски
сфатил што
се случува,
ги повикал
на состанок
своите
офицери и им
одржал
говор во кој
ги потсетил
за сите
достигнувања
што ги
добиле со
походот
против
Персија.
Коен бил
еден од
најдоверливите
војсководци на
Василеон Александар
Македонски.
Годината
на неговото
раѓање е
непозната,
но се смета
дека
починал во 326
година п.н.е. . Тој
го
придружувал
Василеон Александар
Македонски
за време на
походот во
Аѕеиа (Азија), со
тоа што
есента 334
година п.н.е. се
вратил во
Македонија
заедно со
други
војници и
офицери кои
добиле
одмор, по
што пак се
придружил
на
Македонската
војска во
Ѕеника (малоазискиот) Гордианон - Фригија. Тоа
било
пролетта 333
година п.н.е..
Потоа
учествувал
како
командант
на
пешадијата
и фалангата
во
најзначајните
битки на Василеон Александар Македонски.
Сепак во
пишаните
извори Коен
останал
запаметен
по својот
говор што го
одржал пред
Василеон Александар Македонски
и кој во
голема мера
е зачуван од
страна на
историчарот
Аријан.
''По овој
негов (говорот на Василеон Александар
Македонски) говор
офицерите
долго
молчеле, а
потоа Коен,
собрал
храброст и
му се
обратил.
Коен му
рекол на Василеон Александар Македонски дека
офицерите
се
преблагодарни
и
задоволни
од она што
досега го
постигнале
и добиле од
својот
владетел,
но дека
сепак
дошло
време да се
стави крај
на
натамошните
напредувања.
Меѓу
другото
Коен рекол:
''Вие го
знаете
бројот на
Македонците
кои го
почнаа ова
освојување,
а можете да
видите и
самиот
колку
останаа
денес.
Ѕецалијците
ги
испративте
дома од
Бактрија
бидејќи
знаевте
дека
нивните
срца не се
повеќе
внесени во
оваа
работа.
Овде вие
мудро
постапивте.
Други
беа
населени
во новите
градови
што ги
основавте
во кои тие
останаа не
сосема по
своја
желба.
Останатите,
заедно со
нашите
Македонци,
останаа да
ги
споделуваат
опасностите
и
тешкотиите
на војната.
Некои од
нив беа
убиени, а
некои
онеспособени
заради
тешките
ранувања,
при што беа
оставени
во разни
делови на
Аѕеиа (Азија) и Кјдеја, каде
мнозина од
нив умреа
заради
болест. И
така само
неколкумина
останаа од
големата
армија,
главно со
нарушено
здравје.
Нивната
виталност
и
решителност
исчезнаа.
Секој од
нив сака да
си ги види
родителите
повторно
ако се сѐ
уште живи
или своите
жена и деца.
Сите тие
копнеат по
семеен
живот и дом,
надевајќи
се дека
нема да
живеат
веќе во
сиромаштија
и
оскудност,
туку
славни и
богати со
богатството
што Вие им
го
обезбедивте.
Не
обидувајте
се да
водите
луѓе кои
немаат
веќе волја
да Ве
следат. Ако
нивните
срца не се
внесени во
тоа
никогаш во
нив нема да
го најдете
стариот
дух и
старата
храброст.
Поарно
посветете
се на
враќање
кај Вашата
мајка (малку навредливо) и дом....
А потоа, ако
посакате,
повторно
можете да
превземете
поход
против
Долна Кјдеја или на Арапија, (Овие територии веќе се предале, од преписот на Аријан: ''ако
сакате, кон
Пjнско
Море (Црното
Море) или
кон
Картагина
и
либиските
територии'', - нема логика).
Ваше е да
одлучите.
Други
единици на
Македонци
ќе Ве
следат -
млади и
свежи
единици ќе
ги заменат
Вашите
ветерани.''
(Аријан,
цит. дело,
стр. 292 - 298).
Коен на
крајот
укажал
дека секој
треба да
знае кога
да запре со
некоја
работа (многу навредливо, ова може да е додадено подоцна, од странци).
Присутните
офицери му
аплаудирале,
а Василеон Александар Македонски
разочаран
им рекол
дека оној
што сака,
може да си
оди дома.
*** Многумина историчари тврдат дека Василеон Александар Македонски се борел со исти војници, тоа му било силата, но и грешката. Македонскиот владетл Василеон Александар Македонски требало да ги ''ротира'' војниците и постојано да има нови регрути на диспозиција. Дека моралот на Македонските војници е слаб се увиде при војната во Кикјдекуш, моралот на војниците го подобрувал со дотур на свежа војска, при опсадата на непријателските тврдини.
Потоа,
како што е
познато, Василеон Александар Македонски
налутен се
повлекол во
својот
шатор
потајно
надевајќи
се дека
офицерите
(тие биле основата на деморализација, посебно тие постарите, веќе сакале да го ''трошат'' акумулираното богатство од војната) ќе се
предомислат.
Но, откако
тоа не се
случило, тој
ги известил
офицерите
дека
одлучил
војската да
престане со
освојувањата
и да се
врати назад.
И овој говор
на Коен,
Аријан го
превзел од
изгубената
историја на
Птолемаиој.
'' СЀ УШТЕ ЛИ ТРЕБА ДА НАУЧИТЕ ДЕКА, КРАЈОТ И ПЕРФЕКЦИЈАТА НА НАШИТЕ ПОБЕДИ, Е ДА СЕ ИЗБЕГНАТ, ПОРОЦИТЕ И СЛАБОСТИТЕ НА ОНИЕ КОИ ШТO СМЕ ГИ ПОКОРИЛЕ? '' - BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ
ВасилеонАлександар Македонски, после состанокот со неговиот офицер Коен, бил убеден дека е подобро да се откажат од понатамошни походи и да ги врати назад ветераните во Македонија.
Василеон Александар Македонски бил принуден да сврти на југ. На патот кон југ Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски се судрила со кланот Мали, (во денешно време Мултан). Кланот Мали бил еден од највоинствените кланови во Долна Кјдеја во тој период. Но Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски после жестоки битки го покорува кланот Мали. Во едeн од налетите на утврдувањета Василеон Александар Македонски бил сериозно ранет од стрела. Пеукест (бил данаец, најверојатно од Аѕена), му го спаси животот на Македонскиот владетел кај тврдината на малите, голем безбедносен пропуст на тлесната стража. Македонската војска, мислејќи дека нивниот владетел е мртов, ја заземаат тврдината и го искалуваат нивниот бес на заробениците. После ова, Мали бил окупиран од Македонската војска, а јадрото продолжилo со движење.
- Тука Роксана жената на Василеон Александар Македонски и Македонска владетелка раѓа син, но за жал мртов, најверојатно од стрес на мајката, детето не издржало.
Василицас Македонон Роксана - фантазија
'' ЈАС ЖИВЕАМ ВО ЗЕМЈА НА ЛАВОВCKИ И ХРАБРИ ЛУЃЕ, КАДЕ СЕКОЈА ПЕТА НА ТЕРЕНОТ Е КАКО БУНАР ОД ЖЕЛЕЗО, СО КОЈ СЕ СООЧУВА МOЈОТ ВОЈНИК. ТИ ДОНЕСЕ САМО ЕДЕН СИН НА СВЕТОТ, HO СЕКОЈ ВО ОВАА ЗЕМЈА МОЖЕ ДА СЕ НАРЕЧЕ ЕДЕН АЛЕКСАНДАР. '' - BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ
Василеон Александар Македонскии Василицас Македонон Роксана - фантазија
Градот Ваѕера таканаречен денес Базира
Како што е познато, македонскиот владетел Василеон Македонон Александрој изградил многу градови по својот пат, откои еден бил Ваѕера или таканаречената денешна „Базира“ на реката Сват (сватот), Пакистан.
На преден план коњот Букефил и македонскиот владетел Василеон Александар Македонски, позади Василицас Македонон Роксана, како поздравува, релјев/статуа од музејот Сват Мингора, Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан
Статуата веројатно била откриена во 1988 или 1969 година, но се верувало дека тоа е Буда од Гандара
Релјев/статуата како да сака да ни нагласи дека во тој град претстојувала Василицас Македонон Роксана, додека Василеон Александар Македонски бил во војна против кидаспасијците и Порас.
Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан
Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан
Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан
Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан
Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан
На преден план коњот Букефил и македонскиот владетел Василеон Александар Македонски, позади Василицас Македонон Роксана, како поздравува, релјев/статуа од музејот Сват Мингора, Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан
Поголемиот дел од Македонската фаланга Василеон Александар Македонски ја насочува кон Карманиjа - Александреион од Арахосиjа на чело со војсководецот Кратер, а еден дел гради флота за да го истражи Персискиот залив под водство на адмиралот Неархo, додека со останатиот дел од војската се враќа назад во Персија по јужната рута низ пустината Гедросија (во денешно време дел од јужен Иран и Макран во јужен Пакистан).
ПОХОДОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА 326 - 325 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
Василеон Александар Македонски во Ефексион уживал голема доверба, а тој без приговор извршувал сé. Кога стигнале на Кјдеас (Инд е латински термин) му било наредено за 30 дена да направи бродови со кој ќе ја поминат реката, Ефексион ги направил пет дена порано.
Во битката на реката Кидeспас 326 p.n.e., Ефексион водел еден добар дел од Mакедонската коњаница.
Hа враќањето му била доделена половината од војската од кoj елитна војска и 200 слона.
Дел од војската меѓу кој и Василеон Александар Македонски патувале во бродови кои биле направени под команда на Ефексион. По патот Василеон Александар Македонски бил ранет во борба со племето Мали. И тука должноста за ред и мир ја зел Ефексион. Таму го организирал и правењето на флотата, пристаниште и една тврдина во Патала.
Ефексион бил командант во Патала, а Всилеон Александар Македонски продолжил. Кога му се приклучил во Рхамбахија проектирал еден град во таа зона. Кај реката Инд во 326 година п.н.е.. Во Кидeспас 326 година п.н.е. на Неархo му била доделена една извидувачка задача за потрага на слонови, потоа бил поставен за адмирал на Македонската флота.
'' При крајот на август 325 година п.н.е. Василеон Александар Македонски ја напушти Патала и тргна кон запад, со цел да изврши подготовки за пречек на флотата, додека Неархo требаше да причека да настапат североисточните монсуни во Oктомври. Прво пропатува низ земјите Арапита и Ореита кои беа покорени по подолго војување.
Инд горен тек
За намесник беше поставен Илеофан, а Ефексион беше оставен во заднината и му беше наредено да изгради град со име Александреион во близината на Рамбалија, главното село на Ореита. Леонат, кој требаше да ја чека флотата на морскиот брег, требаше да изгради друг град со име Александреион (најверојатно денес Карачи - Ка Ра чи - Како Ра).
Делтата на Кјдеас (Инд е латински термин)
Кјдеас во морето
Јужно Пакистанско крајбрежје
Јужно Пакистанско крајбрежје кај градот Гвадар (градот се наоѓа на запад од делтата на Кјдеас, но е прекрасна, морскиот дел на Гедросиа, можеби и најпрекрасната плажа во целиот регион таму) - денес така нареченa ''Француска плажа''
Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски стасале нешто по на југ од Делтата на Инд, колку далеку прецизно, е тешко да се потенцира.
ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 326 - 325 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
МАРШОТ НА ЅЕ
Маршот на Ѕе во Гедросијската пустина всушност имало религиозно-пропагандна цел, симболична окупација на цела континентална Персија, отколку воена акција. Во маршот зеле учество, освен дел од Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски, имало стари лица, жени и деца. Македонските логисти овде потфрлиле сериозно, зошто не обезбедиле сигурноснa и логистичка безбедност, т.е. да обезбедат храна и вода доволно за сите учесници на ''маршoт на Ѕе''. Има една легенда дека и заврнало дожд во пустината, при марштот.
Фалангата на Ѕе - Сонцето - симболот на Македонската фаланга
Македонскиот владетел Василеон Македонон Александрој редовно ја миел костата со естракт од шафран за да му биде посветла, сé во стилот на ЅЕ.
Маршот низ пустината бил во чест на Ѕе.
Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски сега навлезе во Гедросијската пустина и колку повеќе навлегуваше толку повеќе имаше тешкотии и недостиг на војска. Целосната пустелија и недостигот од вода на морскиот брег го натера да навлезе подлабрко кон копното, така што не можеше да прави депоа за својата флота. Жештината не им дозволи да го забрзаат патувањето, со исклучок ноќе.
Морскиот дел на Гедросиа, денес гледано е рај, доколку би имало вода и храна
Извидниците што беа пратени до морето, јадните луѓе ги опишаа како се хранат со риби и со школки и живеат во колиби.
Колку повеќе продолжуваше, толку повеќе војската страдаше од глад и жед и одржувањето на дисциплината сé повеќе стануваше потешко, но Василеон Александар Македонски го поднесе тоа и имаше човечки однос кон лошата состојба на своите луѓе. Илјадници луѓе лежеа настрана по патот, а многу коњи и маски беа убиени и изедени. Многу поретко можеше да се снабди со храна од селата крај патот.
На крајот имаа можност да поминат по должината на морскиот брег каде што најдоа храна и вода за пиење, а потоа минаа низ многу плодни региони. Стигнаа во Пура, главниот град на Гедросија, шеесет дена откако ја напуштија државата Ореита. И покрај тоа што овде-онде описите за страдањата на единиците се реторички накитени, сепак во целост тие не се преувеличени.
Пустината Гедросиа
Василеон Александар Македонски одеше заедно со нив пешки, за да им даде пример со поднесување на тешкотиите, со цел да го продолжат патот и да истраат. Кога некои од војниците што имаа среќа да најдат вода, му нудеа во шлемови, тој им се заблагодаруваше, но ја истураше водата во песокта. Тоа ја зајакна и ја поттикна неговата војска, вели Аријан. Колку големи беа загубите во луѓе и животни не може да се пресмета, бидејќи не се знае колкав број тргнале од Патала. Но, тие мора да биле ужасно големи.
Пустината Гедросиа
Се претпоставува дека најмногу настрадале жените и децата што ја придружувале војската. Дури и тука во песокливата пустина на Белуџистан, Василеон Александар Македонски ги натерал своите научници да ја испитуваат флората и има многу резултати од тие испитувања.
'' ЈАС ПОВЕЌЕ БИ САКАЛ ДА БИДАМ СУПЕРИОРЕН ОД ДРУЃИТЕ, ВО ПОЗНАВАЊЕ НА ТОА ШТО Е ПЕРФЕКЦИЈА, ОДКОЛКУ ВО ОДНОС НА ДОФАТОТ НА МОЈАТА МОЌ И ВЛАСТ '' - BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ
Исто така, интересно е да се чита дека феникиските трговци кои биле во придружниот карван, ја искористиле шансата да соберат смола од мира грмушки и мирисливи корени од нард, чија вредност ја знаеле уште од домашниот пазар.
ПРЕКУ СЕКОЈА ГЕНЕРАЦИЈА НА ЧОВЕЧКАТА РАСА, Е ВОДЕНA НЕПРЕКИНАТА ВОЈНА, ЕДНА ВОЈНА ПРОСЛЕДНЕНА СО СТРАВ. ТИЕ КОИ ИМААТ ХРАБРОСТ ДА ГО СОВЛАДАТ, СЕ СЛОБОДНИ, ТИЕ КОИ СЕ СОВЛАДАНИ ОД СВОЈОТ СТРАВ, ЌЕ СТРАДААТ, СЕ ДОДЕКА НИВНАТА ХРАБРОСТ НЕ ПОБЕДИ, ИЛИ СМРТТА ГИ ЗЕМЕ - BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ
Преживеаните од војската наполно можеа да се освежат и да се одморат во изобилието на Пура. Приклучувањето на Далечна Аѕеиа (Азија) беше завршено со освојувањето на Гедросија и беше обединета во едно намесништво со Аракосија, што ја ограничуваше на север. Околу почетокот на декември 325 година п.н.е., Василеон Александар Македонски тргна кон запад до Карманија, која му се покори уште во 330 година п.н.е., кога беше во Перс (Прсеполион), но во која се уште немаше стапнато.
Bo Карманија, според договорот, го сретна Кратер. Co својата воена дивизија и сите слонови, Кратер ја напушти Долна Кјдеја од кај премините Мула и Болан, отиде по патот кон арахосијанска Александрија (Кандахар) и Дрангијана, ги потчини бунтовниците, меѓу кои имаше и oрдани, кои сега ги носеше во синџири, а потоа продолжи кон Карманија за да се сретне со Василеон Александар Македонски.
Мулапреминoт
Боланпреминoт
Така, со исклучок на оние што загинаа во Гедросија и единиците што ги остави назад во Долна Индија, целата копнена војска беше повторно соединета. По големите загуби во Гедросија, голем број камили и товарен добиток што ги донесе Стасанор, намесникот на Арија и Дрангијана, беа добредојдени. По приклучувањето на Кратер, Василеон Александар Македонски одржа фестивал во знак на благодарност кон Бога за освојувањето на северозападниот дел од Долна Кјдеја и за своето спасување од пустините во Гедросија.
Беа приложени жртви и на боговите, а беше одржано музичко и гимнастичко натпреварување. Пеукест, кој му го спаси животот на владeтeлот кај тврдината на малите, беше запишан како осми на дворската телесна стража. Овие веселби и радосното расположение на војската и поблиските доживувања преминаа во легенда, која е сместена во имагинацијата на Клитарх, дека Василеон Александар Македонски и неговите единици марширале низ Карманија во едно баханално лумпување од седум дена, имитирајќи ја триумфалната поворка на Дионaс.
''Лумпување, имитирајќи ја триумфалната поворка на Дионaс''
Додека во Карманија Василеон Александар Македонски ја ублажи големата грижа за флотата, за чија судбина сé уште ништо немаше слушнато, Неархo мораше да тргне еден месец порано од времето што беше договорено со Василеон Александар Македонски поради заканувачкиот однос на населението во Патала откога замина владeтeлот. Тој отплови околу 20 септември 325 година п.н.е., пред да започнат североисточните монсуни. Кратко време потоа крај морскиот брег на Арапита дваесет и четири дена немаше ветер, што предизвика голема немаштија (типичен пример на недисциплина, да ги слушал наредбите немало да го има тој проблем, Еумен и Пјтон биле таму за заштита).
Врз основа на бродскиот дневник што го водеше, Неархo подоцна напиша извештај за своето патување и за откритијата, што се содржат во делото „Индике” од Аријан, многу скратени но и многу вредни. Дадени се посебни забелешки за различни моменти на кои наиде флотата, од кои може да се следи патувањето од ден на ден со неговите главни настани.
Од друга страна, пак, се загубени многу описи, кои по наредба на Василеон Александар Македонски ги направил Неархo за флората и фауната, за обичаите на тамошното население, за изгледот на морскиот брег и многу друго. Покрј другото се слушна, на пример, за народ кој не го познавал железото и употребувал остри камења, според тоа сé уште бил во камената епоха.
Неархo е тој кому му должиме за пренесувањето на мангровото дрво во Персискиот залив, како што е опишано во Теофрастовото дело „За растенијата”. Во целост, патувањето беше успешно, без големи загуби на бродови, а се соочи само со еден вооружен отпор. Сепак, екипажот страдаше од недостиг на храна, a ocoбено од недостиг на вода за пиење. Тие наскоро се навикнаа на приливот и одливот.
Но, првата средба со китовите беше ужасна и предизвика вчудовиденост. Кога ги видоа повремените големи столбови од вода, кои им изгледаа како да излегуваат од некаков механизам, тамошните морепловци ги прашаа што е тоа. Им беше објаснето дека нив ги исфрлаат едни големи животни. Тогаш од страв на веслачите им паднаа веслата. По наредба на Неархo тие ги нападнаа китовите со врвовите на бродовите, кои како да беа наменети за морска борба, a co борбени извици, како што Неархo подоцна напиша, се охрабрија и со чукање на тапаните ги исплашија, па така китовите влегоа длабоко во водата.
По овој и други возбудливи настани дојдоа до морскиот проток Aрмаѕеија - Хармозија (Ормуз), каде што отспротива на карманијанскиот морски брег го видоа носот Макета. Онесикрит, кој на реката Кјдеас беше кормилар на адмиралскиот брод, сакаше да го следи морскиот брег на Арабија наместо да влезе во Персискиот залив. Меѓутоа, Неархo како повисок офицер, веднаш го одби тоа, придржувајќи се кон инструкциите од Василеон Александар Македонски.
Неколку дена подоцна неговата послушност беше наградена. Во близината на Aрмаѕеија кога дојде до утоката на реката Анам, доби известување дека Василеон Александар Македонски е на само пет дена пат во внатрешноста на земјата. Раскажувањето на Неархo за начинот на кој се сретнал со владeтeлот е многу трогателен со својата јасност и е една од скапоценостите во литературата за Василеон Александар Македонски.
Дел од проблемите на флотата на Василеон Алeксандар Македонски
Некои од неговите луѓе сретнале еден данаец кој доаѓал од логорот на Василеон Александар Македонски кон морскиот брег. Co задоволство го испратиле кај Неархo, кој се сложил со командантот на морскиот брег дека човекот треба да го поведе кај Василеон Александар Македонски. Меѓутоа, додека Неархo завеслал кон брегот заобиколувајќи го бедемот, данаецoт со надеж дека ќе го наградат побрзал по краткиот пат да му ја пренесе веста на владeтeлот за доаѓањето на флотата.
Василеон Александар Македонски во почетокот бил одушевен, но деновите одмннувале, a Heapxo го немало. Станувал се понестрплив и на крајот одлучил да го затвори човекот што му ја пренесе веста. Во меѓувреме, неколку гласници што Василеон Александар Македонски ги испратил за да ја потврдат веста, се сретнале со Неархo, кој заедно со Архија, вториот командант на флотата и други пет души, залудно го барал логорот на Василеон Александар Македонски.
Неархo и неговите придружници биле многу изменети од заморот во експедицијата, бледи и ослабени, со долги коси и искинати алишта, така што гласникот не ги препознал. Тие речиси биле пред умирање, кога по совет на Архија, Неархo ги прашал каде одат, а кога тие му одговориле дека го бараат Неархo и неговата флота, Неархo им рекол:
- ''Јас сум Heapxo, a овој е Архија. Бидете наши водачи, ние сакаме да му кажеме на Василеон Александар Македонски за патувањето''.
Потоа гласниците ги зеле во колите, ги однесле во логорот и најавиле дека дошле Неархo и Архија со петмина луѓе. Меѓутоа, тие не биле во состојба да му одговорат на прашањата на Василеон Александар Македонски во врска со флотата. Тогаш владeтeлот помислил дека целата флота е уништена, а кога Неархo и неговите придружници кои тешко можеле да се препознаат, дошле пред него, Василеон Александар Македонски му ја пружил десната рака на својот пријател Неархo, го фатил отстрана и долго плачел''.
Василеон Александар Македонски дел од своите сили оставил во северозападна Долна Кјдеја, најверојатно планирал повторен поход кон исток. На територијата на Инд, тој го номинирал неговиот офицер Пјтон (Пејтон) како страп, позиција која тој ја задржал следните десет години се до 316 г.п.н.е., а во Пенџаб тој го оставил Еумен како командат на војската под владение на Пор и Таџил. Еумен станува господар на Пенџаб после смртта на овие двајца (под командата на Еумен, биле 3000 платеници поранешни членови од Лигата на Ѕе, кои останале како платеници во Македонската војска).
Пјтон имал под команда околу 10-12 000 војници, Еумен командувал 4.000 - 12.000, главно платеници, Кратер во походот против востаниците од 326 до 325 година п.н.е., командувал 15.000 - 20.000 војници со околу 100 воени слонови.
Василеон Македонон Александрој ја поминал Гедросиjската пустина со околу 10.000 до 15.000 војска, главно ветерани, другите таму биле цивили. Во 325 годинa пне, најверојатно во ВАСИЛЕОНДОН Македонија, Василеон Македонон Александрој имал под команда околу 120.000 војници, целокупно, но можел да регрутира далеку поголем број, на војска, со оглед на финансиската моќ.
Еден интерресен податок е кога Еумен останал во Долна Кјдеја, а тој бил главниот ''писар'', на Василеон Македонон Александрој и Македонската војска, уште од времето на василеос Македонон Филипој, Еумен бил заменет со еден друг ''писар'', кој податоците во ''Воениот дневник'' ги наведувал со измислени и неточни работи. Новиот писар бил фатен и погубен.
И двајцата страпии (Пјтон и Еумен) се враќаат на запад во 316 г.п.н.е. со нивната војска, а на нивно место Чандрагупта Мауриа го формира Царството Мауриа во Долна Кјдеја.
Кованици од Василеондон Македонија
Василеон Александар Македонски, во битка - кованица од поxодот во северозападна Долна Кјдеја
Kованица од поxодот восеверозападна Долна Кјдеја,
со воени инновации
Kованица од поxодот восеверозападна Долна Кјдеја,
со воени инновации
После походот во Кјдeја
Поминувајќи низ Перс (Персеполион), Василеон Македонон Александрој изразил жалење за пожарот од 331 година п.н.е. и дал наредба да се обнови градот, како доказ е овој релјеф, подолу:
Остатоци од Перс - Лавот посилен од јакот (бикот) - Македонска пропагнада
И персијците правеле слична пропаганда, пример е оваа феникиска кованица пред 334 година п.н.е.,:
, каде персијците демонстрираат дека ''персиецот е појак од лавот'' и го прикажуваат (омаловажуваат) лавот како кученце, но, после 331 година п.н.е., на оваа феникиска кованица:
- Лавот посилен од јакот (бикот) - Македонска пропагнада
Античката лоза на персиските владетели потекнува од ''Бактрија'', што всушност вистинскаот име е Вактрија, Вак три ја - земјата на Вак - ''јакот'' или бикот, додека жителите на Вактрија се ''вактријци'' - обожаватели на јакот (бикот).
Патувајќи за Суса, Василеон Александар Македонски открил дека многу од неговите сатрапии и воени управници лошо се однесувале во негово отсyство и казнил со смрт извесен број од нив за пример.
Во Суcа, Ефексион бил одликуван за вредност, за тоа и станал ЗАМЕНИК НА ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ ВО БИТКА.
Во знак на благодарност, Василеон Александар Македонски ги платил долговите кон војниците и објавил дека ќе ги испрати постарите ветерани назад во Македонија, околу 10.000 - 12.000 души под водство на Кратер.
Македонската фаланга
Но, Македонската војска не ги разбрала намерите на Василеон Александар Македонски и се побунилe во градот Опис, всушност тие сакале ситé да се вратат во Македонија и критикувајќи ги неговите новоусвоени персиски обичаи и поблискиот однос кон неговите нови персиски пријатели. Всушност Василеон Македонон Александрој бил изморен од бунтовите во Македонската војска, не сакал повеќе да зависи од никого. Главно биле регрутирани војници ''персијци'' од Согдиана, земјата на Роксана, но имало платеници од сите новоосвоени територии во војската на ВАСИЛЕОНДОН Македонија.
Целта на Македонскиот владел Василеон Александар Македонски беше да стане владетел на целиот свет, да го запознае светот, покрај авантура и живот проследен со славни дела. Славата Македонскиот владетел не ја задржал само за себе туку ја сподели со Македонската фалангa и Македонскиот народ, но алчноста на некои поединци или група од Макеонската војска го кочел, затоа требало да направи по детални и строги реформи, посебно помеѓу ветераните од Македонските офицери кои допринесувле да се деморализира Македонската фаланга. Требало да ги стави во пензија сите тие офицери кои го ''аплаудиралe'' говорот на Коен во Долна Кјдеја. Македонскиот владел Василеон Александар Македонски ги испратил Македонските ветерани во заслужена пензија испраќајќи ги во Македонија, се обидел да направи некои реформи кај Македонските офицери, но не биле доволни.
Бунтот и одбинањето на Македонската војска во северозападна Долна Кјдеја за понатамошен поход, направил големи проблеми во стратегијата на Василеон Македонон Александрој. Треба и да се потсети и за загубата на неговиот новороден син таму, поради новонастанатата ситуација, неговото ранување, стрес на мајката василица Роксана и итн.
Василеон Македонон Александрој требало посериозно да се припрема и да ги отстрани саботaторите, пред да почне поход кон Арапскиот Полуостров, кој всушност половината и веќе бил освоен.
ПОСЛЕДНИОТ ГОВОР НА ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ ПРЕД МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА
Василеон Александар Македонски се качил на еден подиум и со сета одлучност почнa жестока реторичка расправија, им викнал на Македонците:
- Целта на мојот говор не е да ве спречам да се вратите дома,
што се однесува до мене, вие можете да се вратите дома, секогаш кога ќе посакате.
Целта на мојот говор е да ви откријам каков вид на луѓе станавте сега и каква е благодарноста која ја упатувате на оние кои ви дарија толку многу богатство и величественост.
Пред да говорам за тоа што јас сторив за вас, дозволете ми да започнам со мојот татко, василеос Филип Македонски.
- Кога мојот татко ве најде, бевте скитници и сиромашни, се облекувавте во животински кожи и пасевте неколку овци на планинските падини.
Тој ве најде кога со малку успех се браневте од илирите, трибалите и тракијците.
Наместо со вашите животински кожи, тој ве облече во наметки. Од планините, ве донесе долу во низините. Но најмногу од сé, ви даде храброст,
храброста да се борите со варварите, кои беа насекаде.
Повеќе не брзавте да се засолнувате во зафрлените места и во пукнатините во карпите на вашето неосвоиво планинско упориште. Цврсто стоевте на земја и се боревте за она коешто праведно ви припаѓаше.
Тој ве направи колонизатори и воведе закони и обичаи кои не само што се грижеа за вашата безбедност, туку ја донесоа и зората на новото време на културата и живеењето.
Од робови и од осиромашени поданици, тој ве направи владетели не само на вашата земја, туку и над варварите кои претходно ви се закануваа со опустошување на вашите имоти и со зграпчување на вашите придобивки.
Тој ве направи владетели на ѕецалијците, од кои секогаш имавте длабок и смртен страв. Со победата над фоќијците, тој го обезбеди нашиот пристап кон
Полyостровот на Ѕе, преку патишта кои беа широки и проодни, а не тесни и непристапни.
Тој ги понижи аѕајците и ѕеванците до толку голема мера,
а во тој поход, јас лично му помогнав кај Аронеја така што наместо овие народи постојано да ја напаѓаат Македонија и да им плаќате данок на првите и да живеете како вазали на вторите, тие сега се потпираат на нашата помош и интервенција за да ја обезбедат нивната сигурност.
Тој навлезе на Полyостровот на Ѕе и откако обезбеди контрола врз нивните работи, беше избран за главен заповедник - Агаменон, на целот
Полyостров на Ѕе во походот против персијците,
слава којашто не ја присвои само за него, туку и ја дари на целиoт Mакедонски народ.
Овие беа предностите кои ги добивте од него
тие се големи ако ги гледате издвоено, но се мали во светлината на тоа што го добивте од мене. Иако од василеос Филип Македонски наследив само неколку сребрени и златни пехари, јас се соочив со празна ризница и со огромните долгови на Филип Македонски. Позајмив во ваша корист, за да водам поход од земја која не можеше да ве издржува и веднаш отворив премин кон Илепонт преку опасното море, кое беше контролирано од персијците.
Откако со нашата коњаница ги совладаме вице - владетелите на Дариј, ние ја освоивме Маѕеја, Ксенија, Фригија и Лидија и со опсада го заземавме Миласион.
Сите други народи доброволно ни се предадоа.
Ви ја дарив привилегијата да го присвоите неизмерното богатство кое го најдовме при секое освојување.
Богатствата на Египет и на Кjрaна, кои ги освоив без борба, дојдоа во ваши раце. Богатствата на Асариа, Палестина и на Месопотамија се ваши, ваши сé и богатствата на Вавилон, Суса, Перс и Bактра. Ризниците на персијците, како и неизмерните богатства на кјдeјците (не индијците - латински термин), исто така се ваши.
Вие сте вице-владетелите, војсководителите и водачите на оваа кампања.
За мене не зедов ништо, освен оваа пурпурна одежда и дијадемата.
Ништо не сум
зел за себе и
никој не може
да ги покаже
моите
трезори,
освен овие
ваши имоти,
или ова што е
зачувано за
вас. Зашто јас
нема зошто да
ги чувам за
себе, зашто
јас ја јадам
истата храна
што ја јадете
и вие и исто
спијам како и
вие, а не како
некои од вас
што живеат во
раскош. Исто
така знам
дека се будам
пред вас и
гледам како
мирно спиете
во вашите
постели. Кој
од вас се
грижел за
мене онолку
колку што јас
сум се грижел
за него. Или,
еве, некој што
има лузни
нека се
соблече и
нека ги
покаже. И јас
ќе ги покажам
моите. Зашто
нема ниту
еден дел од
моето тело
што нема
лузни. Нема
оружје што е
употребено
одблизу, или
фрлено од
далеку, од кое
немам белег.
Бев ранет и од
меч и од
стрели, бев
погоден и од
катапулт.
Многу пати
бев удрен и со
камења и со
дрво, за вас,
за вашата
слава и за
вашето добро.
Ве водев како
освојувачи
кои не
претрпеа
ниту еден
пораз, во
секоја земја,
по секое море,
по секоја
планина и
река.
Никој не може да каже дека поседувам нешто освен тоа што го поседувате вие или тоа што јас ви го заштитувам.
А сега, кога сакам да ги испратам дома оние кои се стари и болни, а верувам дека дома секој ќе им завидува, сите вие сакате да си заминете.
Одете, тогаш, и кажете им на луѓето дома дека вашиот василеос, кој ги освои персијците и бактријците, кој ги потчини yксијанците (еве го доказот дека Македонците биле кај реката Дон), кој ги здроби парќаните и кој маршираше преку Кавказ и низ портите на Персија и ги помина големите реки Оксaс и Кјдеас (Инд е латински термин), кои не беа преминати од времето на Дион, кој стигна до устието на Океанот и кој маршираше преку Гедросиската Пустина преку која ниту една војска не преминала жива, одете и кажете им на луѓето дома, дека после сите овие напори, сте го оставиле зад себе човекот кој ве водел низ сето ова и дека сте го оставиле во рацете на луѓето кои ги освоил.
Можеби вашите зборови ќе им бидат мили и ќе ве направат извор на завист и почит во очите на мажите и жените
и побожни во очите на Бога.
Одете назад во Македонија. Заминете.
После овој говор, Василеон Александар Македонски се повлекол во својот шатор и не се појавил два дена.
Говорот имал хипнотизирачко дејство врз Македонската војска. Тие јурнале кон палатата и чекале тој да се појави и кажале дека нема да мрднат од место се додека Василеон Александар Македонски не излезе за да се сретне со нив. Кога конечно се појавил, тој бил толку трогнат од нивниот лелек, така што од очите му се тркалале солзи. Некој старешина од
Четахероите истапил напред и му кажал:
Ох, Василеон, нас Македонците најмногу не ожалостува тоа што некои персијци ги направи твои сродници - тие ја имаат честа да се нарекуваат себеси "сродници на Александар"
и може да те поздрават со бакнеж. А сепак, ниту еден од Македонците досега не ја уживал таа чест.
Василеон Александар Македонски го прекинал старешината:
- "Но, сите вас, без исклучок, ве сметам за мои сродници, а отсега натаму така и ќе ве нарекувам".
Сите недоразбирања биле надминати. И како во моментот на богослужба, кога секој се врти кон своите соседи, се ракува и изустува:
"Mир!"
, сите војници се ракувале, се потупнале по рамо или ги прегрнале своите другари.
СВАДБАТА НА ЅЕИА И АЅЕИА
Во обид да воспостави трајна слога помеѓу Македонските и персиските граѓани, 324 година п.н.е Василеон Александар Македонски организирал и масовна венчавка помеѓу Македонските офицери и персиските и други благороднички од Суса. Се вели дека биле околу 10.000 брачни двојки, венчавката била запомтена како ''Свадбата на Ѕeиа (Европа) и Аѕеиа (Азија)''.
- Самиот Василеон Александар Македонски ја зема ќерката на Gолемиот Владетел Дариј, Статеира како вторa жена.
Ефексион ja зема за жена Дрипети, ќерка на Gолемиот Владетел Дариj, a исто и Василеон Александар Македонски ја зама ќерката на Дариј, Статеира, така Василеон Александар Македонски сметајќи дека нивните деца ќе бидат во роднинска врска.
Детал од ''Свадбата на Ѕeиа (Европа) и Аѕеиа (Азија)'' - фантазија
Oбидитe na Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски да ги обедини Mакедонската и персиската култура вклучувале и Mакедонска воена обука за персиските момчиња. Повеќето историчари веруваат дека Василеон Александар Македонски ја усвоил и титулата ''Шаханшаш'' (што значи '' ГОСПОДАР НА ГОСПОДАРИТЕ'').
Кованици од ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА - Државата на Бог
Кованици од Василеондон Македонија
Кованицa од Вавилон
Кованици од Василеондон Македонија
Други артефакти од Василеондон Македонија
Други артефакти од Василеондон Македонија
По патувањето во Екбатана за да го преземе најголемиот дел од персиското богатство (богатство = корупција), неговиот најдобар пријател, Eфексион умрел од труење. Василеон Александар Македонски тагувал по умрениот пријател 6 месеци. Има добро сомнение да ''заговорот'' е испланиран и од бирократијата во Вавилон.
CМРТ
Надгледувачот на етничка Македонија, Антипатар наклеветен од василицас Олимпија за неодговорно ''надгледување'' во име на владетелот во отсуство, поради тоа на Антипатар му било наредено од страна на Василеон Александар Македонски, да дојде во Вавилон, за да се одбрани од тие клевети. За лошото ''надгледување'' од страна на Mакедонските страпии, со сигурност се знае дека Василеон Александар Македонски ги погубувал, ПА ЗАТОА АНТИПАТАР го праќа неговиот син Кацандр како негов бранител.
Кацандрсиннa Антипатар
Кацандр кога стасал во Вавилон увидел можност: МУ НАРЕДУВА НА СВОЈОТ ПОМАЛ БРАТ Joлaj кој служел како служител од доверба
кај Василеон Александар Македонски да го отруе Eфексион со тоа и да го проба ефектот на отровот
што го донел со себе. Причината за смртта на Eфексион не се утврдила.
Joлaj синнa Антипатар
На персискиот Големиот Владетел Дариј, години пред му претскажале дека ''едно дете'' ќе му ја земе државата, Дариј не верувал на претскажувачот. Но и на Василеон Александар Македонски му било претскажано дека ''ако повторно влезе во Вавилон, дека жив нема да излезе од градот'', исто и тој постапил скептично.
Во Вавилон,
Василеон Александар
Македонски
лично го
надгледувал
градењето на
една
поморска
база, каде
Македонци,
вавилонци,
индијци и
персијци
работеле и
учеле од
феникијците,
највештите
бродоградители
во древниот
свет. После
една од
прославите
во чест на
пуштањето во
работа на
нивната нова
база,
Василеон Александар
Македонски добил треска,
по вечерта
на која
обилно се
пиело, тоа неколку дена пред пред походот на Арапија.
ТАКА ПО НЕКОЛКУ МЕСЕЦИ КОГА СИТУАЦИЈАТА ОКОЛУ СМРТТА НА ЕФЕKСИОН БИЛА СТИВНАТА и Василеон Александар Македонски бил ОТРУЕН НА ИСТИОT
НАЧИН КАКО И ЕФЕKСИОН
ОД СТРАНА НА ПОМАЛИОТ БРАТ НА КАЦАНДР, Joлaj, по наредба на неговиот брат Кацандр, синнa Антипатар. Повеќето од Македонските офицери - ветерани не сакале, повеќе да војуваат, има поголем број на осомничени, или не сакале да војуваат во Арабија заради пустината.
Повеќе од половината на Арапскиот Полуостров веќе бил заземан од Македонците.
Надвор,
Македонските војници
чекале вести
и кога
сфатиле дека
здравјето
му се влошува,
замолиле да
влезат и
да се
збогуваат со
него. Додека
војниците се
собирале
крај креветот нa Василеон Александар Македонски. Tој
бил премногу
омалаксан за
да зборува,
но им
возвратил на
нивните
поздрави и на
секој од нив
му посакал сé
најдобро,
кимајќи со
главата,
мавтајќи со
рака или
трепкајќи со
очите.
Кога
почувствувал
дека е на
прагот на
смртта,
Василеон Александар
Македонски
ги повикал
своите
војсководци и
им ги
соопштил
своите
последни
три желби:
-
Да се
пренесе
неговиот
ковчег врз
рамото на
најдобрите
лекари.
-
Богатствата
кои ги
стекнал по
својот пат
да бидат
расфрлани
по патот
кон
неговиот
гроб.
-
Рацете да
му бидат
поставени
надвор од
ковчегот
за да можат
да ги видат
сите.
Еден од
војсководците
зачуден од
необичните
желби на Василеон Александар
Македонски побарал од
него
објаснување
за
причините.
Василеон Александар
Македонски одговорил:
-
Сакам
најдобрите
лекари да
го
подигнат и
носат
мојот
ковчег, за
да покажат
на сите
дека и тие
се немоќни
пред
лицето на
смртта!
-
Сакам
земјата да
се покрие
со моите
богатства
за да видат
сите дека
она што
тука ќе го
стекнеме,
тука и ќе
остане!
-
Сакам
рацете да
ми бидат
надвор од
ковчегот
за да можат
сите да
видат дека
доаѓаме со
празни
раце на
овој свет и
со празни
раце
заминуваме,
кога за нас
ќе заврши
наjскапото
што го
имаме –
времето!
Времето
тука ни е
ограничено.
Можеме да
правиме
богатство, но, не и
време. Кога
посветуваме
време на
даден
човек, ние
му даваме
еден дел од
нашиот
живот. Го
цениме ли
доволно
она што го
даваме и
примаме?
Зошто
времето
истекува
низ
прстите на
Бога.
На 10 или 13 (28) Панон (Јуни) 323 година п.н.е, Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски починал во Вавилон. Тоа било само еден месец пред да наполни 33 години.
Шпекулација, пред да умре Василеон Александар Македонски го прашале кој да биде надгледувачот на Василеондон Македонија, бидејќи Роксана била бремена, а полот на детето не се знаел, Василеон Александар Македонски одговорил:
- '' Кратерој''!
, НЕ најсилниот, туку,
КРАТЕР - KPATEPOY'',
неговиот
војсководец, како
што е
Александрој -
'' ΑΛΕΞΑΝΔΡOY '',
Филипој - '' ФIΛIППОY '',... Ho желбата
на Василеон Александар
Македонски
не била
усвоена од
другите поамбициозни
војсководци,... и
не само таа и многу
други заповеди на Василеон Александар
Македонски.
Пролетта 324 година (после свадбата на Ѕеиа и Аѕеиа) п.н.е. Ефексион ја напуштил Суcа и го прател Василеон Александар Македонски накај Екбатана. Таму стигнале зимата. Зa времето на игри и фестивал, Ефексион паднал погоден од една болест и треска. После седум дена Василеон Александар Македонски ги откажaл игрите бидејќи Ефексион бил сериозно болен нo cé уште не му дошол крајот. Бидејќи Ефексион бил млад и голем воин не го послушал својот доктор, кој во тоа време отишол на театар.
Ефексион доручкувал добро јадејќи кокошка и пиејќи вино, тогаш паднал болен и умрел. (Eвидентно е отруен, имало нешто во виното).
Василеон Александар Македонски ја изгубил контролата од тешкотија. Наредил да се отсечат опaшките на коњите, да се срушат мерлите на куќите, забранил музика и секакви забави во околијата.
Паднал врз телото на својот пријател што се распаѓало и цел ден не можеле да го отстранат од мртвото тело на својот пријател. На крај на сила неговите пријатели го отстраниле од мртвото тело.
Hаредил да го егзикутираат лекарот Глаукиј заради тоа што не го излекувал. Наредил храмот на Асклепиус вo Екбатена да се сруши со земја и ја скршил чашата од својата глава.
Потоа едно племе кое се побунило по име Kосеанс биле масакрирани, како дар на боговите за духот на Ефексион. Василеон Aлександар Македонски долго време не сé грижел за своето тело и неговите потреби порaди жал за неговиот пријател.
Наредил еден период на тага во ВАСИЛЕОНДOH МАКЕДОНИЈА. Дал име на една единица од елитната коњаницa Ефексион.
Василеон Aлександар Македонски пратил гласници во Египет кај пророкот од Шива да се помоли на Амон, за да Ефексион сé прогласи за Бог. Oдговорот бил дека Ефексион можел да се обожава како Бог. Василеон Aлександар Македонски бил пријатно задоволен и наредил од тој ден Ефексион да сé обожава како Бог. Василеон Aлександар Македонски направил и храмови во чест на Ефексион.
На Ефексион му бил приреден раскошен погреб во вредност од 10.000 - 12.000 златни таленти. Лично Василеон Aлександар Македонски ја пратeл пограбната поворка во Bавилон.
На денот на закопот Василеон Aлександар Македонски наредил да светиот оган во храмот сé изгасне,.. чест само за големи владетели.
Василеон Aлександар Македонски направил погребни игри во чест на Ефексион, каде учествувале 3.000 учесници. Василеон Aлександар Македонски сметал да потроши 10.000 таленти за украс на гробот на Ефексион, за таа работа го нарачал Стасицрат бидеќи тој артист бил фамозен и иновативен.
Дрипети неговата жена се заљубила во Ефексион и го тажела и после неговата смрт, кога и после четири месеци кога Василеон Aлександар Македонски дошол да ја посети.
'' Всушност, Василеон Aлександар Македонски испрати наредби до Клеомен од Наукрат да се изградат два гроба од големи размери и со извонреден сјај на Ефексион, едниот во египетски Александреион, а другиот на островот Фарос( Ф најсилниот - ар - на земјата зракот - фар - фараон, не е данајски збор). Ова беше толку близу до неговото срце што беше речено дека му ветил на Клеомен општо простување на грешките за минатото и за во иднина, ако го изврши овластувањето. Но, смртта на Василеон Aлександар Македонски, веднаш потоа го стопира извршувањето.
Птолемaиoј, новиот намесник, на кого Клеомен се потпираше, немаше разбирање за изградба на гробовите. Василеон Aлександар Македонски имаше намера овие споменици да се изградат во египетски Александреион, со индикација дека, според неговите планови, овој град требаше да игра посебна улога во неговата светска божја држава - ВАСИЛЕОНДOH МАКЕДОНИЈА'',...
Фарот од Александреион, всушност е ''Споменикот на Ефексион'', еден од 7 - те светски чуда од античкиот свет, бил срушен подоцна од земјотрес
- Нема сомнение дека споменикот на Ефексион бил изграден на островот Фарос, ''Вечниот споменик'' бил фарот - ''фарос-зракот'' на египетски, ''еФе - Кси - он'' - најсилниот и најсветлиот - Ефексион, што верно го отсликува и симболизира името на верниот пријател.
Ефексион, кованица e од тој период, тоа е само да се увериме за името. Според изгледот кованицата е во чест на Ника - божица на победата, омилената божица на Василеон
Александар Македонски, кованицата во чест на градот.
ЕФЕКСИОН - Е ФЕ КСИ ОН
- E - e,
- ФE - најсилен,
- КСИ (КСE богот на светлината) - најсвтол,
- ОН - тој,
ЕФЕКСИОН - E најсилниот и најсветлиот тој.
,... '' По пристигнувањето на пораката од Амон, вистинскиот закоп на Ефексион се изврши во Вавилон. Василеон Aлександар Македонски нареди општа жалост во целата земја. Ефексион не беше веќе мртов, туку херој, а Василеон Aлександар Македонски беше првиот кој приложи жртва што му соодветствуваше на херојот.
Се појави многу тежок проблем околу големиот споменик по смртта на Ефексион што Василеон Aлександар Македонски нареди да се изгради во негова чест во Вавилон. Опишувачот Диодор дава фантастични податоци, кои се темелат врз вистини. Работата му беше доверена на архитектот Деинократ, кој ги скицира плановите за египетски Александреион.
Еипетски (АГ - ЕЈ) Александреион
На површината од еден четвртест стадион, споменикот требаше да се издига високо над 130 лакти, на пет ката, стеснувајќи се нагоре, градот прераснал во голем, културно-научен центар во антиката, може да се каже еден од најцивилизираните, сé до потпаѓањето под римска окупација, од кога почнува декаденца на градот.
Надворешните ѕидови на катовите требаше величествено да бидат декорирани. На долната надворешна страна требаше да се стават 240 позлатени носови од педесетина големи видови бродови, а на нив требаше да се постават клекнати стрелци и други фигури на 4-5 лакти во висина. На вториот кат требаше да има огромни факли (високи 15 лакти), декорирани со златни круни и орли што летаат нагоре на кои оздола им гледаат змии. Околу третиот кат требаше да има ловечка сцена; околу четвртиот – позлатени сатири (кентаури); околу петтиот лавови и бикови едноподруго.
Кулата во Вавилон
Над сé, градбата требаше да завршува со антички македонски и „варварски” оружја, бездруго, не како што мислеше Диодор, да означуваат победа и пораз, туку да го симболизираат спојувањето на античките Македонци и персијците во една војска, која потоа владетелот требаше да ја командува. Несомнено, варварските оружја беа персиски. На врвот требаше да стојат огромни морски девици, издупчени однатре за да се стават пејачи кои не ќе можат да се видат, а кои требаше да пеат песни однатре '',.,..
Мора пак да разјаснам, еве какви биле вистинските Македонци:
- ''Дочекај го твојот непријател, очи в очи.. со оружје рамен... и откако ќе го победиш, почитувај го и направи од него твој пријател, вo cпрoтивнo, HE CИ Maкeдoнeц'' - Македонската поговорка, која многумина и денес од Македонците ја заборавиле.
Македонсиот владетел Василеон Александар Македонски, давал само почит, кон сите кои ги владеел, доблест со која ретко некој друг владетел може да се поистовwетува.
'',... Трошоците на оваа баснословна и убава градба се движеа од 10.000 до 12.000 таланти. Интересно е да се види како во овој последен уметнички дизајн на епохата на Василеон Aлександар Македонски беа измешани идеите на античката македонска и ориенталската уметност. Така, вавилонските зигурати, иако не зачекорија во зграда како оваа, се стремеа кон вакви планови, без сомнение влијаејќи врз формата на оваа градба.
Сите автори, вклучувајќи го и Аријан, ја нарекоа оваа градба клада, а се претпоставува дека таа била запалена заедно со трупот на Ефексион. Но, тоа не би можело да биде точно, ниту е потврдено од Диодор, кому му го должиме гореспоменатиот опис. Всушност, како што дознаваме од гореспоменатите забелешки, зградата била сé уште незавршена кога Василеон Aлександар Македонски почина.
Како може да се сфати дека таа гигантска градба, со своето богатство на различни уметнички вредности, била изградена за неколку месеци, во времето меѓу смртта на Ефексион и Василеон Aлександар Македонски? Таа никогаш не беше завршена: по смртта на Василеон Aлександар Македонски со наредба на собирот на војската засекогаш беше стопирана нејзината изградба.
Вавилон фантазија, градот бил спектаколарен, Василеон Александар Македонски бил воодушевен од градот, како секој голем град имал позитивни страни, но и свој ''разврат''
Според изворите, Јустин и Плутарх веројатно се во право кога овој споменик го нарекуваат клада, а не гробница. Василеон Aлександар Македонски имаше идеја да направи траен споменик за својот почитуван пријател, што по големина и вредност ќе беше на исто рамниште како и колосалните згради на Вавилон, а во срцето на Аѕеиа (Азија) засекогаш требаше да ја зрачи славата на Ефексион, како што ќе го правеше тоа споменикот во египетски Александреион за западниот свет. Co орнаментацијата и со надворешниот изглед требаше да ја прикажува врската на Ефексион со Василеон Aлександар Македонски.
Во сцената на ловот очевидно има илузија на дворската потера на гонење. Бродските носови и античките македонски и персиските оружја укажуваат на тоа што Ефексион му беше на Василеон Aлександар Македонски верен помагач во неговите поморски планови и во неговата политика на спојување. Тоа, всушност, беа идеите што подоцна го преокупираа владетелот.
Решението за периодот за жал и за свечености во чест на новиот херој веднаш беше проследено со последните подготовки за почетокот на арапскиот поход, која требаше да започне за неколку дена. Во меѓувреме, Василеон Aлександар Македонски приложи жртви за успешниот исход на походот, другите жртви беа упатени кон пророците, а потоа со своите пријатели организира прослава што траеше цела ноќ.
Се појавија антички уметници и се натпреваруваа со рецитирање на сцени од делото Андромеда на Еврипид. Тој приреди веселба и за војската и го донесе месото од жртвите и виното меѓу воените единици. Утрото на 17 Панон, според Mакедонскиот календар (2 јуни 323 година п.н.е.), кога требаше да си легне, неговиот пријател Медиaсго покани на една мала забава во која и учествуваше. Откако стана од спиење вечерта на истиот ден, повторно отиде кај Медиaс и забавата продолжи до зори. Оваа ноќ, меѓу седумнаесетти и осумнаесетти, кај него се појавија првите симптоми на треска.
Македонци на Македонска слава, оригинална фреска од времето
Таа беше малариска треска која лесно се добиваше во текот на летото во мочурливите предели на Вавилон. Василеон Aлександар Македонски малку испи на забавата, како што убедуваат веродостојните извори, спротивно на инвенциите на непријателските преданија. Тој само ги задржуваше пријателите за да разговара со нив. Така, многуте прослави, заедно со претерувањата на кои се изложи откако пристигна во Вавилон, можеби ја намалија неговата моќ да и се противстави на болеста.
Трогателно е да се следи неговата борба со фаталната болест преку весниците од последните денови, кои беа подоцна публикувани, веројатно за да се побие со официјални документи лагата дека беше отруен. Се гледа колку секојдневно, сé додека траеше неговата моќ, тој им принесуваше обични жртви на боговите. Над сé, може да се види како неговите целосни мисли беа посветени на претстојниот поход во Арабија. На 18, иако трески го тресеа цела ноќ, испрати наредба од својот болнички кревет до војсководците дека пешадијата треба да биде подготвена да тргне на 22-ри, a тие да отпловат на 23-ти.
Вечерта на 18-ти беше одведен од дворецот на владетелот, во кој живееше на западниот брег, преку реката Еуфрат до владетелската градина, каде се надеваше дека свежиот воздух ќе го поврати. Меѓутоа, изгледа се чувствуваше полошо наредниот ден, на 19-ти.
Зборуваше со својот пријател Медиaс (овој Медиас e многу сомнителен) и се коцкаше со него. Испрати наредби до војсководците да се појават наредното утро. По треската што ја имаше во ноќта, утрото на 20-ти доби извештај од Неархo за состојбата на подготовките за заминување на флотата и за неговите доживувања на океанот, а Василеон Aлександар Македонски му ја повтори нему и на другите војсководци наредбата дека морнарицата треба да тргне на пат на 23-ти.
Иако треската од 21-ви не го напушти, тој повторно ги викна војсководците и им нареди дека сé треба да биде подготвено за смотра на флотата и за старт, бидејќи постојано се надеваше дека ќе оздравее од болеста и ќе биде готов да тргне заедно со другите.
Меѓутоа, на 22-ри Василеон Aлександар Македонски се чувствуваше многу болен, иако им говореше на некои војсководци во врска со наименувањата и повторно им издаде наредба за патувањето на море. Бидејќи на 23-ти беше многу болен, не можеше лично да им ги дава своите наредби на војсководците за походот; тоа беше денот кога се надеваше дека ќе може да започне походот. На 24-ти им нареди на војсководците да се соберат ноќта во дворот, а другите офицери да бидат пред вратите (можно е да имало некој атентатор од Арапскиот Полуостров за да го спречи претстојниот воен поход, овој Медиaс е најмногу сомнителен).
Очигледна беше вознемиреноста поради најавената лоша состојба на владетелот. Наредниот ден, на 25-ти, бидејќи му се влошуваше ситуацијата, тој самиот отиде преку реката Еуфрат до дворецот. Кога таму пристигнаа, еден по еден ги препознаваше војсководците, но не можеше да им каже ни збор. Во ноќта и наредниот ден на 26-ти, треската беше многу силна. Бидејќи владетелот овој ден не се виде со никого, неговите единици, особено Македонците, многу се вознемирија.
Поворката за Василеон Александар Македонски
Се проширија гласови дека е мртов и дека се прави обид да не се пренесува веста. Така, со закана ги присилија аѓутантите на 27-ми да им ги отворат вратите и сега неговите стари придружници вооружени поминуваа крај неговата постела во долга врволица, тивко и со длабоко чувство. Тој сега можеше само со тешкотија да мава со главата на некои и тивко да ги поздрави со очите. Тоа беше многу возбудлив момент, во кој се заборави што било лошо меѓу владетелот и неговите луѓе.
Пријателите на Василеон Aлександар Македонски беа очајни. Човечката моќ ништо не можеше да направи; само боговите можеа да помогнат. Тие не се обратија кон некој нивни Бог, туку кон најважниот Бог на Вавилон, Мардук-Бел, кој беше од старо време почитуван како Бог на лекувањето. Вечерта на 27-ми шестмина негови пријатели отидоа кај Мардук, за да примат одговор на прашањето, на начин со преспивање во храмот, дали ќе биде подобро за Василеон Aлександар Македонски да биде донесен во неговиот храм и да биде лекуван од Бога како негов молител.
Откако заврши нивното преноќевање, утрото на 28-ми (13 Панон), го добија одговорот од Бога дека Василеон Aлександар Македонски не треба да биде донесен во храмот, туку дека ќе биде подобро за него да остане таму каде што е. Во ноќта на тој ден Василеон Aлександар Македонски ги склопи очите засекогаш''.
OдГосподарот на античкиот свет - Македонскиот владетел Василеон Aлександар Македонски толку, од бог повеќе
ТЕСТАМЕНТОТ НА ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ Тестаментот е направен од ВасилеонАлександар
Македонски, син на
Амон Ѕе (Бог на Сонцето) и Олимпија.
1. Ако моето дете од жена ми Роксана е машко, тој пред сите други треба да биде ВЛАДЕТЕЛ на Василеондон Македонија, а во меѓувреме, синот на поранешниот владетел василеос Филип Македонски, Аридеј, да биде водач на Македонците. Ако детето од мојата жена Роксана, биде женско, дозволете Македонците да видат дека таа е одгледана и омажена на начин што доликува на мене и мојот ранг и дозволете да си избере
ГОСПОДАР - човек за кој тие мислат дека е достоинствен за тоа. Човекот така избран треба да биде ВЛАДЕТЕЛ на Македонија...
2. На мојата мајка Олимпија и го доделувам правото да живее на Родион, место кое таа го пожелува и ВЛАДЕТЕЛOT
на Македонија треба секоја година да проверува дали и се дава сé што и се давало за време на мојот живот.
Додека Македонците одлучат да наименуваат ВЛАДЕТЕЛ, ВЛАДЕТЕЛOT
Александар, син на
Ѕе и Олимпија, го одредува Кратер за надгледувач на целa
Василеондон Македонија и му ја дава за жена
Кинани, ќерката на василеос Филип Македонски, поранешниот владетел
на Македонија. Лjсимах, го ставам одговорен за Тракија
и за жена му ја доделувам Ѕецалoника,..
Ѕецалoника, ќерка на василеос Филип Македонски, владетел
на Македонија
,.. ќерката на василеос Филип Македонски, поранешниот владетел
на Македонија (ПС. - Калл. 3.33.13). Леонaнт го задолжувам за Илеcпонт и му ја давам раката на сестрата на Холкид, Клеона. Го назначувам Еумен, мојот секретар, за владетел на Кападокија иПафлагонија.
3. Изјавувам, островите да бидат слободни: да ги задржат нивните претходни посесии и да бидат автономни.
4. Го назначувам Антигон, владател на Памфлија, Луција и Голема Фригија и го ополномоштувам за Карија и Асандер, како и територијата која што лежи под реката наречена Халис, преку оваа земја го назначувам владетел Антипатар. Владетел за Силисија е Никанор,
a Пjтон за Асирија, воедно и за т.н. Месопотамиска Линија.
Bавилон и неговите придружни територии ги доделувам под команда на Селеjк, кој е мој воен придружник. За Феникија и Келе - Асирија го ополномоштувам Мелeгaр.
Египет го оставам на Птолемаиој и им го одобрувам бракот со мојата сестра Клеопатра.
5. За владеење на областите кои лежат помеѓу границите на
Bавилон и Вактрија, го назначувам Бердика. Народот на Родион треба да се награди со 300 таланти злато од владетелското богатство за разубавување на нивниот град, воедно и 40 тримери и слободна годишна надокнада од 20.000 медимни eгипетско жито и 20.000 медимни пченица од регионите од Аѕеиа (Азија), придодадени на Родион. Исто така, давам команда за преместување на гарнизонот, што јас го оставив таму. Свештениците во Египет да бидат наградени со 2.000 таланти единици злато од јавниот приход.
6. Јас Василеон Александар Македонски не сакам моето тело да биде закопано, ТУКУ фрлно во реката Еуфрат, секако да не се знае местото на МОЈОТ гроб. '' КРЕМИРАЈТЕ ГО
МОЕТО ТЕЛО И НЕ ГРАДЕТЕ
НИКАКОВ СПОМЕНК.
ДРЖЕТЕ МИ ГИ
РАЦЕТЕ НАДВОР, ТАКА ШТО ЛУЃЕТО
ЌЕ ЗНААТ, ТОЈ ШТО ГО ОСВОИ СВЕТОТ,
НЕМАШЕ НИШТО ВО РАКА КОГА
ПОЧИНА ''.
7. На ѕеванците од Воиoа, да им се доделат 300 таланти за реновирање на нивниот град, а на оние што принудно избегаа од таму како резултат на војната, им го надокнадувам нивниот имот од кој ги лишив. Сметам дека достатно беа казнети со нивната сесрдна опозиција кон мене. На аѕаjците да им се додели златен престол за храмот во
Никеја и златни службени алишта. Моето лично оружје и одликувања и 1000 таланти единици сребро да се остави во храмот на Aра на Аргoс, додека во храмот
на Ѕе во Делфи сите слоновски оружја и две кожи од змии, а воедно и 100 златни суди садови со кои се чествувале Боговите. На народот Милес и од Книдија да им се доделат по 150 сребрени таланти.
8. Таѕе (Тајил - Таџил - Таксил, првобитниот сојузник против Пор) да биде владетел на оние делови од Кјдеја кои граничат со реката Кјдеас,
Пoр (Пер) на оние делови помеѓу реката Кидeспас и Кјдеас. Го назначувам таткото на мојата жена, Роксана, Оксeартaс, за владетел на Паропанисада и Сибиртија (еден доказ дека Македонците биле дури до морето на Горна Кјдеја - Сибир), да владее со Арахосија и Гедросија. Командата ја предаваме на Стамен (Стасанор) од Соли за да владее со Арија и Арангија.
Филип да владее со бактријците (вактријците). Партија што ја придружува Хиркалија јас ја давам на Фратафернеј, а Карманија на Тлеполем. Пеце (Беуцестас) треба да владее над персијанците. Од сите владеења да биде изоставен Оксидат, а Кратер да владее со Медеа. Аргoј да биде отстранет од Сусија, а Коен да владее наместо него.
9. За владател на илирите го назначувам Холкија и го наградувам со орден од 500 реквирирани, одземени коњи и 3000 таланти сребреници, кои треба да ги искористи за правање статуи на Александар,
Ѕе,
Никеја, Араклeон, Олимпија и мојот татко василеос Македонон Филипој и нив да ги смести во гробницата на Олимпија. На луѓето на кои им доделив високи функции да постават позлатени статуи на Александар во Делфи,
Ага и Белас. Птолемаиој да постави позлатени статуи во Египет на Александар,
Ѕе,
Никеја, Араклеон, Олимпија и поранешниот владетел
на Македонија,
васиеос Филип Македонски.
10. Сведоци на ова да се
нашиот предок
Македон (Араклеон),
Никеја (Божицата
на
победата),
Амон Ѕе (Бог на Сонцето) и успехот на
Василеон Александар Македонски. Доколку некој од наброените, постапи спротивно на моите одредби, јас ги преколнувам
Македонските Богови и Mакедонците,
да не го остават неказнет
за тие недела и да биде одговорен за кривоклетството пред Боговите и луѓето.
''ПРЕДВИДУВАМ
ЕДЕН ГОЛЕМ ПОГРЕБЕН НАТПРЕВАР,
НАД МЕНE'' - ВАСИЛЕОН МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ
Чудно за синот на Василеон Александар Македонски со Варсина - Араклеон, не се споменува, ништо, многу сомнително.
Од сите историски извори, античкиот историчар Диодор Сикулски дава најдетален опис на погребната кола и на целата погребна церемонија на Василеон Александар Македонски:
''Првин со чекан направиле златен ковчег, според големината на телото (на Василеон Александар Македонски); него до половина го исполниле со миризливи материи, за да шири пријатна миризба и да го сочува телото од распаѓање;
Над ковчегот поставиле златен капак, така точно прилагоден, што ја опкружувал целата надворешна страна (на ковчегот). Над сето ова префрлиле порфирана прекривка, прекрасно извезена со злато; околу неа се наоѓало оружјето на починатиот, со што се давал увид во делата што тој ги извршил.
Потоа довлекле кола, на којашто требало да се пренесува телото; на горниот дел од колата се наоѓала златна сводеста ''одаја'', направена од скапоцени камења; таа била долга осум а широка десет лакти.
Под врвот на сводот од одајата се наоѓал квадратен златен престол, на кој биле претставени глави од ''трагелафи'' во величина од две дланки; на прстени, како украс биле прицврстени разнобојни венчиња, како цветови;
На врвот имало мрежеста завеса, на која виселе огромни ѕвонци, за да може од далеку да се слушне дека колата се наближува;На аглите од сводот, на секоја страна стоела Ника (Победа), со трофеј во рацете;
Сводот бил држен од златен перистил со Македонски капители; внатре во перистолот, се наоѓала златна мрежа, со дебелина од еден прст, над којашто паралелно биле поставени по четири плочи, на коишто имало претставени фигури; овие плочи биле еднакви по величина со ѕидовите на ''гробната одаја'',....
Господарот на античкиот свет - Македонскиот владетел Василеон Aлександар Македонски
,... На првата плоча се гледа колесница, богато изработена од метал; на неа седи Василеон Александар Македонски со убав жезол во раката; околу владетелот под оружје врвaт Сребрените Копја и персијци, наречени ''мелифори''; пред нив оделе војници, што го носеле оружјето;
На втората плоча била претставена колона слонови, украсени според воениот обичај; на нив, на чело јавале кјдeјци (не индијци - латински термин), а одзади Македонци, со нивното вообичаено оружје;
'' ЈАС
НЕ ГИ
ДЕЛАМ
ЛУЃЕТО,
КАКО ШТО
ПРАВАТ
ПРОСТИТЕ,
НА
МАКЕДОНЦИ
ИЛИ
ВАРВАРИ. ЈАС
НЕ СУМ
ЗАИНТЕРЕСИРAН
ЗА
ПОТЕКЛОТО
НА РАСАТА
НА ЛУЃЕТО
ШТО ГИ
ВЛАДEАМ. ЈАС
САМО ГИ
РАЗЛИКУВАМ
BРЗ ОСНОВА
HA НИВНАТА
ДОБЛЕСТ. ЗА
МЕНЕ СЕКОЈ
ДОБАР
СТРАНЕЦ Е
ЕДЕН
МАКЕДОНЕЦ,
А СЕКОЈ ЛОШ
МАКЕДОНЕЦ
Е ПОЛОШ И
ОД ЕДЕН
ВАРВАРИН. '' - ВАСИЛЕОН МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ
На третата плоча се гледаат коњичките чети, коишто прикажуваат како се развива една битка;
На четвртата плоча се претствени кораби, подредени за битка; На влезот од оваа ''одаја'' се наоѓале златни лавови, коишто како да гледале во оние, што влегуваат внатре; Од средината на секој столб нагоре, се до капителите се издигал златен акант;
Морнарицата на Ѕе
Над ''сводестата одаја'' над средината на сводот, на отворено бил прострен порфилен килим, на кој што била положена голема златна круна со маслинови гранчиња; кога сонцето со своите зраци ќе ја допрело, создавале молскава и треперлива светлина, така што одвреме, навреме, како да предизвикувала молњи;
Од страните на колата, над којашто се наоѓала целата оваа градба, стрчеле по две оски, на коишто се вртеле четири персиски тркала, чиишто пречки биле позлатени; само оној дел од тркалата, што допирал до земјата, бил железен; Крајните делови на оските, што стрчеле биле од злато и на нив имало златни лавовски глави, чиишто усти држеле копје;
Околу средината на должината на колата, во средишниот дел на ''одајата'' , се наоѓала механичка оска, којашто, на сета оваа градба и давала рамнотежа, за да може колата да се движи без нишање и на нерамни места; Имало четири процепа; на секој од нив бил прицврстен четворен ред јарем; на секој јарем јарем биле врзани по четири мазги, такашто вкупниот број на мазгите бил шеесет и четири; тие биле највнимателно одбрани според големината и силата.
Секоја мазга на главата имала позлатена круна, од двете страни на устата им виселе по две ѕвона; околу вратот имале ѓердани од скапоцени камења''.
Морнарицата на Ѕе
КОВАНИЦИ ОД ВАСИЛЕОНДOH МАКЕДОНИЈА
КОВАНИЦИ ОД ВАСИЛЕОНДOH МАКЕДОНИЈА
ВАСИЛЕОНДOH МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
ВАСИЛЕОНДOH
МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ
МАКЕДОНОН ВАСИЛЕОНДOH МАКЕДОНИЈА - БОЖЈАТА ДРЖАВА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ постоела 12 години како целина.
Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски егзистира како митска личност во митовите на многу европски, азиски и афрички народи.
Громот (Орудието) на Ѕе
Василеон Александар
Македонски
рекол:
1. '' ИМА TOЛKУ
МНОГУ СВЕТОВИ,
А НЕ СУМ ОСВОИЛ
CЀ УШTE НИТУ ЕДЕН '' - '' There are so many worlds and I have not yet conquered even
one.''
2. “Јас
претпочитам
кратко да
горам,
отколку
долго да
чадам”. - " It's better to burn out than fade away ".
3. “ СЛАВАТА НЕ СЕ ПОСТИГНУВА СО ТУЃИ РАЦЕ ”. - '' YOU CANNOT ACHIEVE THE FAME WITH THE HANDS OF OTHERS ''
4. '' НЕ Е НИTУ ДОСТОЕН ЗА СОЛЗИ, БРОЈОТ НА СВЕТОВИ Е БЕСКРАЕН, СЕ УШТЕ НЕ СМЕ СТАНАЛЕ ГОСПОДАРИ НИTУ НА ЕДЕН
'' - "Is it not worthy of tears that, when the number of worlds is infinite, we have not yet become lords of a single
one? ''
5. “ УСПЕХОТ ПРЕТСТАВУВА НАЈГОЛЕМА УБЕДУВАЧКА СИЛА ” - SUCCESS REPRESENTS THE GREATEST PERSUASIVE FORCE ''.
6. '' Нема лоши времиња, има само лоши луѓе '' - '' There are no bad times, only bad people ''.
7. '' КАКО НА НЕБОТО ИМА ЕДНО СОНЦЕ, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА ЌЕ ИМА ЕДЕН ГОСПОДАР, КАКО НА НЕБОТО, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА '' - '' HOW ON THE SKY HAS ONE SUN, ALSO AND ON THE EARTH, THERE WILL BE ONE LORD, HOW ON THE SKY, ALSO AND ON THE EARTH ''.
8. '' ЈАС СВЕТОТ ГО ОСВОЈУВАМ ЗА МАКЕДОНЦИТЕ '' - '' I'M CONQUERING THE WORLD FOR THE MAKEDONIANS''.
9. '' НА ИЛИРИТЕ, ТРАКИТЕ И ДРУГИТЕ ВОЈНИЦИ ДАВАМ ЗЛАТО КАКО ШТО НЕMAЛЕ НИКОГАШ,... НА МАКЕДОНЦИТЕ ДАВАМ ВЕЧНОСТ '' - ''TO THE ILYRIANS, THE THRACES AND THE OTHER SOLDIERS I GIVE THEM GOLD LIKE THEY HAVE NEVER HAD, ... TO THE MAKEDONIANS I GIVE ETERNITY''.
10. '' СЕКOГАШ ДА БИДЕШ НАЈДОБАР И ДА СТОИШ НАЈВИСОКО НАД СИТЕ '' - '' Always be the best and stand highest ABOVE ALL ''.
11. '' НЕМА НИШТО НЕВОЗМОЖНО ЗА ТОЈ ШТО ЌЕ СЕ ОБИДЕ '' - "There is nothing impossible to him who will try " .
12. '' СВЕТОТ ПРИПАЃА НА СМЕЛИТЕ '' - '' THE WORLD BELONGS TO THE BOLD ''.
13. '' ЗАПОМHЕТЕ, ОД ОДНЕСУВАЊЕТО НА ПОЕДИНЦИ, ЗАВИСИ СУДБИНАТА НА СИТЕ '' - ''REMEMBER UPON THE CONDUCT OF EACH DEPENDS THE FATE OF ALL''.
14. '' СРЕЌАТА ГИ СЛУЖИ СМЕЛИТЕ '' "Fortune favors the bold".
15 '' ВИСТИНСКАТА ЉУБОВ НЕМА КРАЈ '' - '' TRUE LOVE NEVER END '' - '' True love never has a happy ending, because there is no ending to true love''.
16. '' ГЛЕДАТЕ ЛИ ИМАМ КРИЛJА, ПА ВЕ ОСВОИВ '' - ''YOU SEE I HAVE WINGS TO FLY SO I WON YOU''.
17. '' СEKOE СВЕТЛO, НЕ
Е СОНЦЕ '' - '' EVERY LIGHT IS NOT THE SUN ''.
18. '' JAC НЕМА
ДА ЈА КРАДАМ
ПОБЕДАТА '' - "I will not steal a victory. The end and perfection of our victories is to avoid the vices and infirmities of those whom we subdue".
19. '' Трудoт и ризикoт се ценатa за славатa, но тоа е еднo прекраснo нeштo, да се живее со храброст и да ce умре, оставајќи вечна слава.'' - Toil and risk are the price of glory, but it is a lovely thing to live with courage and die leaving an everlasting fame''.
20. '' МОИТЕ ЛОГИСТИ НЕМААТ СМИСОЛ ЗА ХУМОР,... ЗНААТ ДЕКА, АКО МОЈОТ ПОХОД НЕ УСПЕЕ, ТИЕ СЕ ПРВИТЕ ШТО ЌЕ УМРАТ. '' - ''My logisticians are a humorless lot ... they know if my campaign fails, they are the first ones I will slay ''.
21. '' КРАЈОТ И ОБЈЕКТИВ НА ПОХОДОТ Е ДА СЕ ИЗБЕГНE ДА СЕ ПРАВАТ ИСТИ РАБОТИ КАКО ПОРАЗЕНИТЕ '' - '' The end and object of conquest is to avoid doing the same thing as the conquered '' .
22. '' НА НИВНАТА СТРАНА СЕ ПОСТРОЕНИ ПОВЕЌЕ МАЖИ,
НО НА НАШАТА СТАНА ПОВЕЌЕ ЌЕ СЀ БОРАТ! '' - '' On their side more men are standing, on ours more will fight! ''
23. '' ЕДЕН ГРОБ СЕГА Е ДОВОЛНО, ЗА ТOJ КОJ ЦЕЛИОТ СВЕТ НЕ MУ БЕШЕ ДОВОЛEН '' - '' A tomb now suffices him for whom the whole world was not sufficient ''.
24. '' ДОЛЖНИК
СУМ НА МОЈОТ
ТАТКО ЗА ЖИВОТ,
НО НА МОЈОТ
УЧИТЕЛ ЗА ЕДЕН
ДОСТОЕН ЖИВОТ '' - "I am indebted to my father for living, but to my teacher for living well".
25.'' ЈАС
НЕ ГИ
ДЕЛАМ
ЛУЃЕТО,
КАКО ШТО
ПРАВАТ
ПРОСТИТЕ,
НА
МАКЕДОНЦИ
ИЛИ
ВАРВАРИ. ЈАС
НЕ СУМ
ЗАИНТЕРЕСИРAН
ЗА
ПОТЕКЛОТО
НА РАСАТА
НА ЛУЃЕТО
ШТО ГИ
ВЛАДEАМ. ЈАС
САМО ГИ
РАЗЛИКУВАМ
BРЗ ОСНОВА
HA НИВНАТА
ДОБЛЕСТ. ЗА
МЕНЕ СЕКОЈ
ДОБАР
СТРАНЕЦ Е
ЕДЕН
МАКЕДОНЕЦ,
А СЕКОЈ ЛОШ
МАКЕДОНЕЦ
Е ПОЛОШ И
ОД ЕДЕН
ВАРВАРИН. '' - " I do not
separate people, as do the narrow-minded,
into Makedonians and barbarians. I am not
interested in the origin, or race of
people, under my government.
I only distinguish them on the basis
of their virtue. For
me each good foreigner is a
Makedonian and each bad Makedonian, is
worse than a barbarian".
26.'' БЕЗ
ЗНАЕЊЕ,
ВЕШТИНАТА НЕ
МОЖЕ ДА
СЕ
ФОКУСИРА.
БЕЗ ВЕШТИНА,
СИЛАТА НЕ МОЖЕ ДА
СЕ
КОНТРОЛИРА,
А БЕЗ СИЛА,
ЗНАЕЊЕТО НЕ
МОЖЕ ДА
СЕ
ПРИМЕНУВА. '' - '' Without Knowledge, Skill cannot be focused. Without Skill, Strength cannot be brought to bear and without Strength, Knowledge may not be applied ''.
27. '' ДА
СЕ
ОДНЕСУВАМЕ
НА НАЧИН,
ТАКА ШТО
СИТЕ МАЖИ
САКААТ ДА
СЕ НАШИ
ПРИЈАТЕЛИ
И СИТЕ СЕ
ПЛАШАТ ДА
БИДАТ НАШИ
НЕПРИЈАТЕЛИ '' - '' Let us
conduct ourselves so that, all men
wish to be our friends and all fear,
to be our enemies ''.
28. '' НА КРАЈОТ,
КОГА Е ЗАВРШЕНО,
СЕТО ТОА ШТО
Е ВАЖНО, Е ТОА
ШТО СТЕ ГО
НАПРАВИЛЕ '' - '' In the end, when it's over, all that matters is what you've done. ''
29. '' Водачот
пред битката
треба да
мисли како да
победи, а не
за
последиците
на поразот '' - '' A leader before a battle should think about how to win, not about the consequences of defeat '' .
30. ''Има два вида луѓе - Македонци и сите други што посакуваат да бидат Македонци'' - ''There Are Two Kinds of People - Makedonians, and Everyone Else Who Wish They Was Makedonian''.
31. '' СЕГА ВИЕ СЕ ПЛАШИТЕ ОД КАЗНА И МОЛИТЕ ЗА ВАШИОТ ЖИВОТ, ПА ЈАС ЌЕ ВЕ ОСЛОБОДАМ, АКО НЕ ЗА БИЛО КОЈА ДРУГА ПРИЧИНА, ТАКА ШТО ЌЕ МОЖЕ ДА СЕ ВИДИ РАЗЛИКАТА ПОМЕЃУ МАКЕДОНСКИОТ ВАСИЛЕОС И ВАРВАРСКИ ТИРАНИН, ПА НЕ ОЧЕКУВАЈТЕ ДА ПРЕТРПИТЕ НИКАКВА ШТЕТА ОД МЕНЕ. ЕДЕН ВАСИЛЕОС НЕ ГИ УБИВА ГЛАСНИЦИТЕ.'' - '' Now you fear punishment and beg for your lives, so I will let you free, if not for any other reason so that you can see the difference between a Makedonon vasileon and a barbarian tyrant, so do not expect to suffer any harm from me. A vasileos does not kill messengers ''.
32. '' КОЛКУ ГОЛЕМИ
ОПАСНОСТИ СООЧУВАМ,
ЗА ДА ПОБЕДИ ДОБРОТО ИМЕ НА
МАКЕДОНИЈА '' - '' How great are the dangers I face to win a good name
to Makedonia ''.
33. '' ЈАС ПРEДПОЧИТУВАМ
ДА ЖИВЕАМ КРАТОК ЖИВОТ
ПРОСЛЕДЕН СО СЛАВА,
ОД КОЛКУ EДEH ДОЛГ
ВО CEHKA '' - "
I would rather live a short life
of glory, than a long one of obscurity
".
34. '' ВИ ПРАЌАМ
ЕДНА СИНАПОВА СЕМКА, ЗА ДА ГО
ПОЧУСТВУВАТЕ ГОРЧЛИВИОТ ВКУС НА
МОЈАТА ПОБЕДА " - Во писмото нa Василеон Македонон Александрој за Големиот Владетел Дариј - Комодан од Персија.
- " I send you a kaffis of mustard
seed, t hat you may taste and acknowledge the
bitterness of my victory." - the Vasileon Makedonon Alexandroy in letter for the Great Ruler Darias - Komodan of Persia''.
35. '' BO ВЕРАТА И
НАДЕЖTА СВЕТОТ
E РАЗДЕЛEH, НО
E ЗДРУЖЕН BO МИЛОСРДИЕТО '' - "In faith and hope the world will disagree, But it's united in charity".
36. '' ЈАС ПОВЕЌЕ
БИ САКАЛ ДА БИДАМ СУПЕРИОРЕН
ОД ДРУЃИТЕ, ВО ПОЗНАВАЊЕ НА
ТОА ШТО Е ПЕРФЕКЦИЈА, ОДКОЛКУ
ВО ОДНОС НА ДОФАТОТ НА МОЈАТА
МОЌ И ВЛАСТ '' - "I would rather excel others in the knowledge of what is excellent than in the extent of my powers and dominion ".
37. '' ВО ПОЛИТИКАТА НEМА ВИСТИНА, ИМА САМО НАСОКИ КАКО ДА СЕ ПОСТИГНЕ ЦЕЛТА ''- ''THERE IS NO TRUTH IN POLITICS, THERE ARE ONLY DIRECTIONS TO ACHIEVE A GOAL''.
38. '' ЈАС ЖИВЕАМ
ВО ЗЕМЈА НА ЛАВОВСКИ И ХРАБРИ
ЛУЃЕ, КАДЕ СЕКОЈА ПЕТА НА ТЕРЕНОТ
Е КАКО БУНАР ОД ЖЕЛЕЗО, СО
КОЈ СЕ СООЧУВА МOЈОТ ВОЈНИК.
ТИ ДОНЕСЕ САМО
ЕДЕН СИН НА СВЕТОТ,
HO СЕКОЈ ВО ОВАА ЗЕМЈА МОЖЕ
ДА СЕ НАРЕЧЕ ЕДЕН АЛЕКСАНДАР.
'' - '' I am involved in the land of a leonine and brave people, where every foot of the ground is like a well of steel, confronting my soldier. You have brought only one son into the world, but everyone in this land can be called an Alexander''.
39. '' МОЕТО БОГАТСТВО
ЛЕЖИ ВО МОИТЕ ПРИЈАТЕЛИ '' -
“ My treasure lies in my friends''.
40. '' Не СЕ
плашaм јас
од војска од
лавови
предводени
од една овца, туку од ЛАВ
кој
предводи
војcка од
овци'' - '' I am not afraid of an
army of lions led by a sheep; I am afraid of an army of sheep led by a
lion''.
41. ''
Нашите
непријатели
се медијците и персијците,
луѓе кои со
векови
живееле
безгрижeн
и луксузен
живот, ние
од
Македонија
cо
генерации
наназад cме биле
обучувaни во
тешкотo
битие на
опасност
и војна. Сè
на сè, ние
сме
слободни
луѓе, a тие
се робови ''
- '' Our enemies are Medes and Persians,
men who for centuries have lived soft
and luxurious lives; we of
Makedononia for generations past have been
trained in the hard school of danger
and war. Above all, we are free
men, and they are slaves''.
42. '' СО ПРАВЕДЕН
ОДНОС, САМО НАМЕТНАТИТЕ ОГРАНИЧУВАЊА
ИСЧЕЗНУВААТ '' - '' With the
right attitude, self imposed limitations vanish
'' .
43. '' ПРЕКУ СЕКОЈА
ГЕНЕРАЦИЈА НА ЧОВЕЧКАТА
РАСА,
Е ВОДЕНA НЕПРЕКИНАТА ВОЈНА,
ЕДНА ВОЈНА ПРОСЛЕДНЕНА СО СТРАВ.
ТИЕ КОИ ИМААТ ХРАБРОСТ ДА
ГО СОВЛАДАТ, СЕ СЛОБОДНИ, ТИЕ
КОИ СЕ СОВЛАДАНИ ОД СВОЈОТ
СТРАВ, ЌЕ СТРАДААТ, СЕ ДОДЕКА
НИВНАТА ХРАБРОСТ
НЕ ПОБЕДИ,
ИЛИ СМРТТА ЃИ ЗЕМЕ '' - '' Through
every generation of the human race, there
has been a constant war, a war
with fear. Those who have the courage
to conquer it, are made free and
those who are conquered by it, are
made to suffer until they have the
courage to defeat it, or death takes
them '' .
44. '' ЈАС РАЗГЛЕДУВАМ,
НЕ ШТО ПАРМЕНИОН ТРЕБА ДА
ДОБИЕ, ТУКУ ШТО АЛЕКСАНДАР
ТРЕБА ДА ДАДЕ '' - '' I consider
not what Parmenion should receive, but
what Alexander should give '' .
45. '' ЈАС БИ ПРИФАТИЛ,
ДА СУМ АЛЕКСАНДАР,... И ЈАС
ДА СУМ ПАРМЕНИО '' - '' I
will accept it, if I am ALEXANDER,...
And I, if I am Parmenion '' .
46. '' ИМА НЕШТО
БЛАГОРОДНО, СЛУХ ВО СЕБЕ,
ЗБОРУВА ЗА ЛОШО,
КОГА ПРАВАМ ДОБРО '' -
'' There is something noble in hearing
myself ill spoken of, when I am doing well '' .
47. '' СЕ УШТЕ ЛИ
ТРЕБА ДА НАУЧИТЕ ДЕКА, КРАЈОТ
И ПЕРФЕКЦИЈАТА НА НАШИТЕ ПОБЕДИ,
Е ДА СЕ ИЗБЕГНАТ, ПОРОЦИТЕ
И СЛАБОСТИТЕ НА ОНИЕ КОИ
ШТO СМЕ ГИ ПОКОРИЛЕ '' -
'' Are you still to learn that
the end and perfection of our victories
is to avoid the vices and infirmities
of tho se whom we subdue?
''.
48. '' ШТО СЕ ОДНЕСУВА
ЗА ОГРАНИЧУВАЊЕ НА НЕЧИЈ ТРУД,
ЈАС НА ПРИМЕР, НЕ ПРИЗНАВАМ НИКОГО
ЗА БЛАГОРОДЕН ЧОВЕК СО НАДАРЕН
УМ, СО ИСКЛУЧОК НА ЛИЧНИТЕ
ТРУДОВИ, КОИ ЌЕ ДОВЕДАТ ДО БЛАГОРОДНИ РЕАЛИЗАЦИИ
'' - '' As for a limit to
one’s labors, I, for one, do not
recognize any for a high-minded man,
except that the labors themselves should
lead to noble accomplishments ''.
49. '' СРАМНО Е ДА
СЕ КРАДЕ ПОБЕДАТА, АЛЕКСАНДАР
МАКЕДОНСКИ ТРЕБА ДА ПОБЕДИ
ОТВОРЕНО И БЕЗ
ИЗМАМА, скришниот
напад под превезот на ноќта,
би бил оправдување за Дариј,
да не признае дека е полошиот
командант, на полошата војска
'' -
'' It's a shame to steal the victory,
Alexandroy Makedonon NEED TO WIN CLEARLY
AND WITHOUT DECEIT, hiding attack under
cover of night, will be justify for
Dario, to not recognize that he is
the worse military commander, in the
worse army '' .
50. '' ПРЕДВИДУВАМ
ЕДЕН ГОЛЕМ ПОГРЕБЕН НАТПРЕВАР,
НАД МЕНE '' -
'' I foresee a great funeral contest
over me... '' .
51. '' КРЕМИРАЈТЕ ГО
МОЕТО ТЕЛО И НЕ ГРАДЕТЕ
НИКАКОВ СПОМЕНК. ДРЖЕТЕ МИ ЃИ
РАЦЕТЕ НАДВОР, ТАКА ШТО ЛУЃЕТО
ЌЕ ЗНААТ, ТОЈ ШТО ГО ОСВОИ СВЕТОТ,
НЕМАШЕ НИШТО ВО РАКА КОГА
ПОЧИНА '' - '' Bury my body and
don't build any monument. Keep my hands
out so the people know the one
who won the world had nothing in
hand when he died ''.
Жени на Василеон Александар Македонски
Не е можно да се потенцира колку деца имал Александар Македонски. Македонците од голема чест што имале кон него ги носеле нејзините ќерки да спијат со Алксандар Македонски со надеж дека тие ќе одимаат плод од нашиот македонски владетел, жени и љубовници на Александар Македонски за кои постојат записи од страна на античките автори:
- Роксана,
- Статира.
Конкубини:
- Варсина (Барсина),
- Каликсена (лат. Callixeina),
- Кампаспа (лат. Campaspe, Pancaspen, Pacate),
- Парисатида,
ДЕЦА на Василеон Александар Македонски:
- АРАКЛЕ (ХЕРКУЛ) СИН ОД ВАРСИНА,
- АЛЕКСАНДАР ЧЕТВРТИ МАКЕДОНСКИ СИН ОД РОКСАНА.
Римскиот
писател
Јустин, кој
пишувал во 2
век по
изгубената
книга на
Помпеј Трог
"Светската
историја"
во 44 тома,
рече дека:
Василеон Александар Македонски отиде во
Дедалските
планини и во
државата на владетелката
Клеопида.
Таа му се
предала на Василеон Александар Македонски и како
благодарност
тој ја постави, повторно таму да владее во негово име. Тоа
што не
можела да го
добие со
оружје таа
го
постигнала
предавајќи
му се
целосно.
Синот роден
со неа, таа
го нарекла
Александар.
Тој потоа
владеел со ''Индиското
царство"....
Василеон Александар Македонски,
според
Плутарх, не
бил
развратен
човек.
Жените сами
му приоѓале.
Aмаѕеонската владетелка
Фелестрида,
триесет
дена јавала
во седло за
да роди од
него син.
Сепак,
говорат,
амаѕеонскиот
син, како и
сите други
синови на Василеон Александар Македонски,
починал
пред да
доживее
полнолетство
и
следствено
на тоа не
оставил
потомство.
Само
синот на
Клеопида ја
достигнал
зрелоста.
Затоа тој е
интересиран
за нас,
''потомци'' на Василеон Александар Македонски (но за тој историски факт треба уште многу докази).
Градот
во кој
управувала
владетелката
Клеопида, се
викал
Масага.
Македонски народни песни за Василеон Александар Македонски
Дали грми или земја изгоре
Сузана Спасовска - Александар цар Македонски
Македонска народна поезија за Василеон Александар Македонски
1.
Стани, стани Александре Македонски
за да видиш како твоите синови
се борат за Македонија...
2.
Од ка сé е зора зазорила
од тогаш сé е, мила моја мајчице,
војска заврвела.
Коњ до коњот, мила моја мајчице,
Јунак до јунакот.
И најнапред е, мила моја мајчице,
царот Александар.
Царот Александар, мила моја мајчице,
царот Mакедонски...
МАКЕДОНСКИ НАРОДНИ ПРЕДАНИЈА ЗА ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
[1]
Цар Александар сакаше да ходит да земит бесмртна вода. Но кој одеше, никој не се врашчаше назад; зашчо дури да стигнит некој до неа, требаше да патуват три дни се во ношна темнина, во која љугето се заскитвеха и не можеха да се вратат на бел ден. Цар Александар зеде со себе си кобили и ждребина. Во темнината врза кобила; и в растојање шчо можит да се чует гласот, врза ждребе; потамо кобила, после ждребе, и така подалеку дури стигна до бесмртната вода, која стоеше меѓу две планини, кои се отвораха и затвораха. Тој со голема брзина нацрпи едно шише и по гласовите од кобилите и ждребината, кои ржеха, находваше патот и така се врати на бел ден. Шишето остави на прозорецот за да се напие утрината во недеља; и нарача на сестра му да вардит, да не некако истурит бесмртната вода. Сестра му метеешчем не догледа и скрши шишето. Цар Александар кога чу това, страшно се наљути, а сестра му, избегвеешчем љутината негова, се фрли в море и се престори делфин, кој, кога чует Александровото име, се криет во морските глобини.
[2]
Господ создал луѓе со различна боја на кожата. Ова Господ го направил пред Потопот. На белците Господ им го пратил својот син, што се викал Македон и сите белци отпрвин се викале Македонци. Подоцна најпознат цар на Македонците бил Александар Македонски. Тој еднаш пронашол бесмртна вода и ја дал на сестра си да ја чува и да внимава да не се истури. Но, таа кришум се напила и водата се истурила. Плашејќи се од лутината на брата си се фрлила во Егејското Море. Но, бидејќи не можела да умре, наеднаш се престорила во половина риба, половина девојка. До ден денес кога парабродите минуваат оттаму, плашејќи се да не ги преврти, луѓето од парабродите на сет глас викаат: ''Жив е Александар!''. Така ја плашат сестра му на Александар и таа бега од нив, а парабродите безбедно заминуваат.
[3]
Кресненското
востание од 1878
година
својата
подлога исто
така ја бара
кај славниот
војсководец.
Уставот на
востанието,
односно
неговиот
правилник,
во членот 1
буквално
вели:
„Со нашата
крв што ја
пролеваме во
планините и
горите
македонски,
ние служиме
како
македонска
војска на
Александар
Македонски
за слободата
со нашата
девиза ‘Слобода
или смрт''.
[4]
Според Никола Андонов (род. 1883) од македонското село Конопиште (Танас Вражиновски: Македонски народни преданија, цит. дело, стр. 26-29).
ЦАР АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
Едно време Цар Александар беше дете. Он имаше татко. Татко му беше стар, а цар Александар беше дете малечко. Дојда време персискиот цар донесе којн у Македонија, сакаше да го продаде на цар Александар. Ко го донесе и му го занесе на татко му на цар Александар за да го купе. Ка му го занесе којнот, којнот бил многу плашлив. Hикој не можел да го jaa. Дојде време цар Александар као 12 годишно дете се качува на којнот и летнува. Сонцето иде за да зада, а он оде спроти сонцето. Majкa му и татко му кога тргна тој кога e jaнa којнот си рекоа дека детто загина. По време на вечерта детто си дода со којнот и му вика на татко му:
- Татко - рече - фај којнот дека овој ке биде мој.
Татко му го послуша. Персискиот цар му го остави којнот и си отиде. Тогин Александар како дете немаше презето цар, татко му одговараше. секојa вечер тој ки легне да спие, се моле да умре татко му, за да презеде тој. И у кратко време татко му умире. Ка умре он беше дете 15-16 годишно. Ка умре презе он да располага со војската. Персискиот цар му прати на цар Александар, му вика: "Цapje, ти честитам сега на теб, оти ти си цар на местото на татко ти и ти располагаш со твојот народ и затоа да станиш да дојдиш да те учам као да станиш цар".
Цар Александар као дете му вика на персискиот цар: "Ти не си вреден мен да ме учиш. Многу си далеку".
Шо прави персискиот цар? Му прака тиникиња од конзерви, клопотарки и му вика: "Со овие можиш да си играш по улицата".
Цар Александар се замисли: "Aјдe, ајде - вика - ќе дојде време jac да ти расправам". Каде дојде у годинте му прака назад. Му вика: "Царе, ти шо ми праќше кутијте и клопотарките за да се занимавам по улицте со децта, jac ќи дојдам со се војскa да те видам теб, а не идам ти да ме учиш, не си поспособен да ме учиш!" И царот си вика: "Да станам у години!" Персискиот цар се насмеja: "Ех, то детто, тоа мисле да ме бие мен. Добро!"
Ко цар Александар дојдe на 20 години фаќа му вика: "Ајде да се спремаш за војна!" Цар Александар му вика. Персискиот цар: "Ех, ех - се Hacмeja - цар Александар ки дојде мен да ме бие!" Фака товара 3, 4 - 5 камили просо, му ги праќа во столицта на цар Александар. Со пратеници (тогајн немаше телифон) со којнтe, со камилите му испрака и му вика: "Еве ти царе Александре вие камилите просо, ако можиш да го изброиш во просто, тогин можиш ти Персија да ja победиш!"
Цар Александар му веле на војскатa:
- Ајде, деца - вика - удрети ги чизмите - вика - удрете ja македонската гајда, едно оро ќи Haпрајмe да пулат пратениците. Едно дробно ситно оро ќе напрајме, ќи сокршме сендуцте и ќи го согазме просото и така - вика - персискиот цар ќи го согазме!
И удрија Македонците една гајда. Фатија едно оро ситно и ги сокршија сандуцте со нозите. Ги изгазиja просто и му велат на пратениците:
- Еве - вика - го видовте просто како го согазивме, не го броjaмe, и така Персија ќи ja согазме! - Цар Александар уште вика -Ajдe, да ти пратам jac нешто од Македонија. Зева од вие чушките ситните едно кило, му вика. - На, ќи му ги дајте на царот ваш, ако може да ги изеде вие чушките, тогин може Македонија да ja повладе.
Фатије пратениците ги зeja чушките и ги зaнecoja во Персија. Ка му ги зaнеcoja на персискиот цар, му викат:
- Велики царе - вика - Македонецот направка едно оро, една гајда свиpeja, го согазија просто и викат дека така ќи не согазат. Туку ни дадоа - веле - вие чушките и ми велат: "Ако можиш да ги изеиш, тогајн цар Александар ќи падне!"
Зеве персискиот цар, каснува една. Не бре, брате, не се јаде никак, не се клава во устата. Се чуде, се уме да зеве друга, ама ништо, така го залути, не се јаде:
- А, не бива ва работа! Цар Александар му jaвувa:
Aјдe - рече - војнa!
И почна војнатa. Оде, оде, оде до река Илини. Дојде на река Илини. Оде cja, ќи влезе во персискиот цар. Ко дојде на река Илини, не можат да минат Македонците. Се чудат, се умат. Цар Александар као Македонец му вика на војскатa:
- Е, деца - рече - вие тука ќи окрепте. Jac ќи одам - вика - при царот да го видам шо му е планот, како работе и шо има. Да му го видам домакинството.
Му викат нејнитe, официрте, командири што му 6eja:
- Как - рече - велики царе, ти ќи одиш тамака. Ќи те фате персискиот цар, ние шо ќи npaјмe?
И вој му веле:
- Не бојтe се вие, jac ќи одам и ќи си дојдам!
И така прегазе преку ректа, преку река Илини и отиде. Отиде во персискиот цар. Отиде во персискиот цар, по патот си направи книга као од цар Александар иде, а он истиот. Ка отиде тамака:
- Добро вечер!
- Добро вечер!
- Велики царе, цар Александар ме прати менека ва писмото да ти го дам - вика - и да ми одговориш. Туку едно ќи ти кажам. устаj го!
И персискиот цар рипнува:
- Как - рече - да гу уставам. Голку илјади војскa ми натепа, толку жени има сираци, море ќи го терам сега, туку на река Илини да минам!
А он цар Александар си слуша, зева мерки. Еден беше од Солун, со цар Александар биле заедно во едно кафене. Му веле:
- Ех, абре, ти како те умее да си цар Александар?
И вој му веле:
- Да, истиот сум - веле - така приличам и за тоа мен цар Александар ме прака на на тешките работи. И во војската коа врвам, сета војскa ми стое, веле: "Цар Александар иде!"
И nepсискиот цар се замисли. Му вика на вој од Солун:
- Слуши ваки, добро е ако е он. Ќе те кладам на десната страна, ами ако не е он, ако не е цар Александар, шо прајмe?
Зеле да се чудат:
- Абре, он е, заедно ние, го знам - вика - он е!
- Иди - рече - питaj го пак. Оде там. Му вика тој:
- Абре, истиот сум - веле - ти кажувам оти истиот сум, на него прилегам. Ви велам затоа цар Александар ме прака мен.
Ајде вие пак застанаа. Дојде да вичерат:
- Ајде, - веле - сум изморен, да вичераме!
- Как ки речиш!
Дојде да вичерат. Му давале златни чеши. Boj цар Александар си ja испи чешта, си ja кладе во цебот. Му вели другарот:
- Е, ej - вика - шо правиш? Колку чеши ќе пиеш, толку златни чеши ако земиш, шо прајш?
- А, аа - веле - как ќи ме знае цар Александар оти колку чеши пи вино. Ќе му речам: "Ja, колку богат бил царот, колку чеши ми даде вино и чеште ми ги остави у цебот да ги земам!"
И царот се усрами, му даде уште една чаша. Тури, цар Александар си ги кладе у другте чеши. Персијскиот цар зе да се чуде. Не може ништо - дојден е. Вика:
- Мислејте, cлaгaјтe - му вика цар Александар - jaзикa да одам да приспијам тро и да ни правиш книга как да му одговорам на цар Александар.
- А, ќи му одговорам сега jac. Ќи ja соберам целата војскa и ќи те терам тебе!
- Добро!
Отидоа, му Haправијa тамака еден кревет. Си легна да спие. Ка легна да спие, шо праве? Клаве едно дрвце на креветот, клал една перничка и оде. На првиот стражар му вика:
- На ова чеша од царот, за как се врнам да си ja зевам! Оде на другата стража:
- На, на теб ваа чеша, ќе се врнам, ќи си ja зевам!
Оде на третата стража и нему му ja даве и таа чеша и станува си го вјaнyвa којнот. Цар Александар си избега. Вие мислат, кројат како да го фатат, а он си отиде сиромавиот.
Дојде времето персијскиот цар му вика на тој од Солун;
- Оди, бре - веле - разбуди го, белки ќи го докачиме на нешто. Оде вој. Ja дека спие. Се враќа назад и му веле:
- Ja го, нека спие!
- Ми, aj нека преспие уште тро. Дошло времето:
- Ајде, бре, оди скорни го, шо сака нека биде!
Ко одат да видат, во креветот нема го. Цар Александар си избегал сиромавиот. Излегват надвор:
- Бре, мина човек тука?
- Мина. Ми даде чеша златна!
Одат на другиот - чеша златна. Одат на третиот - чеша златна. Toj му ги дал и сега он ќи мине ќи си ги зеве чеште. И отамка летат и дошле на ректа Илини. Ко притераа они до реката Илини, пуле војскa. Цар со се војската лете на ваки. Му вика:
- Ej, не ги тепајте колите, jac сум истиот цар Александар, што дојдов да ве вида. Туку згазете се да не умира војската!
Цар Александар ja испулел ректа. Му вика на војската:
- Деца, - вика - на царот сега ќе му ja фатме целата војскa.
- Што? - Му вика војскатa. Рече:
- Ќе ja навртиме река Илини позад нив. Едно ќе секне водта, нијa на суво ќе поминме и Персија ќи ja победиме.
Ех, дошло времето как рекол. Фаќат војскатa копaj, копaj, ja навртеле ректа. Вие на ваки тргнуват и одат и го победуват. Тере, тере, как одел цар Александар го нашол царот легнат, ранет. Персискиот цар го фаќа цар Александар и му вика:
- Кажи, дали мојaтa војскa те рани или твојатa? И он му веле:
- Не од твoјтa - вика - мојтa војскa. Туку ти се молам цар Александре - му вика - скоро да стигнеме на палатот. Ќерка ми Илена да ти дaj столица, да ти биде домаќинка и царството да ти го потпишам!
Цар Александар киниса. Го зетна којнот, го занесоа персијскиот цар без којн. Ко го занесоа, му вика на ќерка му:
- Синку, керко - рече - скоро 3eвaj царските столици, туриј двете само колку да ве видам оти ти си кралица на Александар. Едно - вика - ќе ви кажам - на ќерка му и на зет му. - Да не се гордејте со вашто богатство. Jac бев најпрвиот богат, најголемиот цар, а дојде времето едно дете да ме падне и да ми го земе царството.
[5]
Александар Цар Македонски
Имаше еден македонски цар кој живеел деведесет години, а деца немал. Тогај се помплил на бога он:
''Дај ми боже едно дете па макар и да е еден сфетиот дуx''
И он како се на Бога помолил, Бог така му дал. Тоа дете се викаше Александар. Преди Крале Марко бил тој.
Кога Александар напуни петнаесе години изговорил на татко си:
''Море татко многу малку земја држиме ние, ќе се биеме, ќе земеме повеќе''.
Татко му рече:
'' Нека ти, синко, ако имаш јуначка сила, а народ да не пропастиш''.
Тоа дете, Александар цар македонски, зеде да се бие,
.... прегази цела Земја и кога немаше повеќе, влезе во Темнина Земја. Одиле тамо три години. Најпосле наближија до Божјата Градина, а војската ја запре. Тамо он го најде свети Петар, се најдоа cвети Јовани, побратими и си отидоа зедно во Божјата Градина.
Свети Петар му рече:
''Побратиме ќе ти дадам нешто да однесеш во вашата земја од овие слатки плодови. Знам ја дека во твојата земја сите растенија диви са. И му дате пресад да ги калеми дивите растенија.
Александар виде дека таа земја не е за народ, се вратил ма не дочекал да скрши едно дрво кое било најслатко за јадење и кое го немало во наштата земја.
Се вратиле од Божјата Градина во Темнина Земја и цар Aлександар рече на војската:
'' Од оваа земја кој ќе земе пишман ќе биде, а кој нема да земе пак пишман ќе остане ''.
Така некој зел, ма некој не зел, земја. Излегнаа од тамо во Светлина Земја. И видел народот, тие што земале земја од каде газиле, оти таа златна земја била... И сите пишман биле. Tој што зел вика:
''Оти малку земав''.
А тој што ич не зел, викана: ''Оти ич не зедов''.
И тие шо не земале им посакале земја од тие што земале, ма тие што земале земја не давале. Се збиле самите, еден по еден, еден по еден,
.... се избиле сите до еден. Тогај Цар Александар видел дека пропастил
цел народ.
Кога му загинало царството Aлександар се прибрал кај Бога оти имаше божја сила.
Tој Александар цар македонски беше, светиот дух, на овој свет, прегази Земја цела.
И он си беше како Крале Марко, со божја сила, божествен човек.
Василеон Александар
Македонски во
странските
легенди
Постојат легенди за Александар Македонски кај повеќе народи! Poмeиcиската легенда била објавена во 1388 година! Грандиозната улога која Василеон Александар Македонски ја одиграл во светската историја, го направила да биде најпознатиот Македонец на сите времиња. Неговите походи, најмногу остварени поради желбата да открива нови територии и да доаѓа до нови сознанија, како и неговите пораки за братство меѓу народите, направиле тој да биде почитуван до ден денес. Неговиот лик останал во позитивна конотација во легендите и во преданијата на многу народи. Легендите и преданијата за Василеон Александар Македонски почнале да се јавуваат и да се развиваат уште непосредно по неговата смрт.
Со текот на времето тие добивале сè пофантастични елементи во својата содржина. Така, во некои од нив, Василеон Александар Македонски ги истражува необичните појави на небото и под водата, наидува на најразлични чудовишта, се среќава со чудни народи, доаѓа до изворот на бесмртност и сл. Се смета дека легендите и преданијата за Василеон Александар Македонски добиле силен импулс во средниот век.
Познатиот проучувач на оваа тема д-р Елис, откако ги проучил легендите и преданијата за Василеон Александар Македонски, заклучил:
"Легендите за Василеон Александар Македонски, вистинити или невистинити, ги има на осумдесет јазика, од Исланд до Малезија" ("History of Western Civilization" by Dr Ellis L. Knox Boise State University, USA, 1996).
И навистина, тешко дека постои случај на друга личност од историјата за која постојат легенди меѓу најмалку осумдесет народи. Во врска со општите карактеристики на овие легенди и преданија, во продолжение на својот текст д-р Елис пишува:
"Сè што е поврзано со Василеон Александар Македонски е презголемено во однос на нормалното, како во неговите истражувања кои навистина се случиле, така и во оние кои биле измислени. Низ целата древнина големите војсководци сонувале да го имитираат Василеон Александар Македонски. Во средниот век неговиот лик станал неодминлива фигура во легендите".
За легендите од разни народи, поврзани со Василеон Александар Македонски, денес во светот се напишани повеќе статии и книги. Во 1977 година во Гронинген (Холандија) бил одржан и симпозиум на тема за преданијата и легендите поврзани со смртта на Василеон (светлина на светлината или господар на господарите, цар на царевите) Александар Македонски. Трудовите од овој симпозиум биле објавени во зборникот "Александар Велики во средниот век" ("Alexander the Great in Middle Ages" Groningen, Netherlands, 1977) - ''Александар Велики'' или ''Alexander the Great'' сé политички имиња, неточни и сé со цел да го бришаат Македонскиот идентитет на Македонскиот владетел, па затоа не ги користете.
Во поново време, треба да се одбележи книгата на Ричард Стонмен, под наслов "Легендите за Александар Велики" (Richard Stoneman: "Legends of Alexander the Great''. London and Rut- land, Vermont: J. M. Dent and Charles E. Tuttle, 1994), од која во продолжение ќе наведеме неколку податоци. Има и други книги делумно посветени на оваа тема, кои ќе ги спомнеме во продолжение. Поради фактот што Василеон Александар Македонски се појавува во легендите на толкав број народи, сигурно дека за таа тема треба и кај нас да се изработи посебен труд.
ИРАЧКА ЛЕГЕНДА Во оваа легенда се раскажува дека Василеон Александар Македонски на врвот на главата имал два рога, кои ги криел под косата. Секоја седмица тој ангажирал берберин да му ја стриже косата, но бидејќи се срамел дека берберинот ќе ја открие неговата тајна, по секое стрижење веднаш наредувал берберинот да се убие. Набрзо во градот снемало бербери и останал само еден стар Евреин.
Василеон Александар Македонски помислил:
- "Ако го убијам и овој берберин, тогаш кој ќе ми ја стриже косата?"
Така, Василеон Александар Македонски му наредил на берберинот да се заколне дека никому нема да му ја издаде тајната. Во спротивно, му се заканил дека ќе ја изгуби главата. Берберинот со недели ја чувал тајната, но најпосле не можел да издржи. Од една страна, интересното сознание го притискало да каже некому, но од друга, се плашел за својата глава. Тогаш му текнало сепак да ја искаже својата тајна, но никој да не го слушне. Отишол надвор од градот и влегол во една пештера, каде на цел глас почнал да вика:
- "Александар има рогови! Александар има рогови!"
Така му се олеснило на душата и задоволен се вратил дома, сигурен дека никој не го слушнал. Но, низ пештерата минувала една рекичка, покрај која растеле трски. Еден ден, некој овчар влегол во пештерата и пресекол трска за да си направи свиралка. Кога почнал да свири, низ свиралката се разлеале зборовите:
"Александар има рогови! Александар има рогови!"
Многумина го слушнале тоа и ова чудо набрзо дошло до ушите на Василеон Александар Македонски. Тој многу се налутил и наредил веднаш да му го доведат берберинот. Кога дошол берберинот, Василеон Александар Македонски му рекол дека ќе нареди да го убијат. Берберинот почнал да го моли Василеон Александар Македонски да не го убива и му раскажал што се случило. Василеон Александар Македонски , кога ја слушнал приказната, му простил и го пуштил дома.
Од оваа легенда произлегла една мудра и помалку комична ирачка поговорка, која гласи:
"Ако царевите можат да имаат рогови, тогаш и пештерите можат да имаат уши" (Iraqi Jewish legend; Edoth I: 184-185 A. Ben Yaakov. English language source: Patai. In: The Classic Tales: 4,000 Years of Jewish Lore. Ed. Ellen Frankel NJ: Jason Aronson Inc., 1989).
POMEИСКА ЛЕГЕНДА Постои poмeиска легенда поврзана со причините за смртта на Василеон Александар Македонски. Оваа легенда била објавена во 1388 година. Според неа, кога Василеон Александар Македонски се вратил во Вавилон, некоја жена родила необично дете, кое било половина човек - половина чудовиште. Човечкиот дел од телото бил мртов, а делот на чудовиштето жив. Кога го видел ова, еден од претскажувачите на Василеон Александар Македонски изјавил дека Александар ќе умре во Вавилон, а неговите наследници ќе продолжат да владеат. Така и се случило. Во Македонија, Антипатaр се побунил против власта на Василеон Александар Македонски, поради што Олимпија го повикала Василеон Александар Македонски (нејзиниот син, нo не било така) на помош.
За да го спречи неговото враќање, Антипатaр испратил отров, кој бил толку силен, што морал да се носи во железна кутија. Отровот бил ставен во виното на Василеон Александар Македонски од страна на неговиот виноносец Јолаj (синот на Антипатар). Додека Александар умирал неговата сопруга Роксана го негувала до последниот момент. Пред смртта, Василеон Александар Македонски ги повикал Бердика, Птолемеј и Лјсимах, на кои им ја кажал својата последна желба. Потоа Василеон Александар Македонски заминал на небото, а оттаму една ѕвезда паднала право во морето. Истовремено, статуата на
Ѕe во Вавилон се урнала на земјата. Потоа ѕвездата од морето повторно се вратила на небото, следена од еден орел. Василеон Александар Македонски бил погребан во Александрија од страна на Птолемaoј (W.J. Aerts in: "Alexander the Great in Middle Ages", Groningen, Netherlands, 1977).
Алфонсо Десетти од Кастиља во 1280 година објавил легенда за Василеон Александар Македонски!
И персискиот поет Нисами во
12 век објавил легенда за Василеон Александар Македонски!
Романската легенда за Василеон Александар Македонски најверојатно потекнува од 1560 година. Нејзината содржина е слична на содржината на една српска легенда за Василеон Александар Македонски. И оваа легенда е посветена на смртта на Василеон Александар Македонски во Вавилон. Кога Василеон Александар Македонски се вратил во Вавилон, тој таму повторно се соединил со Роксана. Тогаш на сон му излегол пророкот Еремија, кој му ја претскажал смртта. Василеон Александар Македонски се разбудил вознемирен, но го утешиле Птолемaoј и Филота (како кога Филота бил мртов, тогаш). Тогаш Аристотел и Олимпија дошле во Вавилон. Еден свештеник од Ерусалим пристигнал во Вавилон и го известил Василеон Александар Македонски дека пророкот Еремија починал. Василеон Александар Македонски наредил Еремија да биде погребан во Александрија. Но и Василеон Александар Македонски бил убиен откако го отрул синот на Минерва, која потекнувала од Македонија. Пред смртта Василеон Александар Македонски им ја поделил ''Василеондон Македонија'' на Птолемaoј, Филота, Роксана и Олимпија. Претскажал дека во иднина со Македонија ќе владее некоја азиска сила (мислејќи на Отоманската империја). Тој побарал да биде погребан во Александрија и рекол дека никогаш нема да се појави човек како него т.е. дека никогаш нема да има "втор Александар". Тогаш, покрај посмртната постела дошол неговиот коњ Букефил и пуштил солзи поради својот господар. За да не се мачи Василеон Александар Македонски во претсмртната агонија, Букефил го удрил со копитата и така тој починал. Василеон Александар Македонски починал во Ерусалим и по него жалеле сите шуми, реки и планини. Од жал, Роксана извршила самоубиство, откако се прободела со копјето на Василеон Александар Македонски (A.N. Cizek in "Alexander the Great in Middle Ages" Groningen, Netherlands, 1977).
ШПАНСКА ЛЕГЕНДА Шпанската легенда за Василеон Александар Македонски е објавена во 1280 година од страна на Алфонсо Десетти од Кастиља. Според оваа легенда, една жена родила половина човек, а половина чудовиште. Претскажувачот на Василеон Александар Македонски ова го објаснил со зборовите дека Василеон Александар Македонски набрзо ќе умре и дека ќе има војна меѓу неговите наследници. Потоа Василеон Александар Македонски и навистина бил отруен, а отровот го подготвил Антипатaр, кој го испратил од Македонија во железна кутија. Отровот го донел синот на Антипатaр, по име Кацандр и му го дал на Јолаj, кој кришум го сипал во виното на Василеон Александар Македонски. Откако Василеон Александар Македонски сфатил дека ќе умре, се обидел да се самоубие, фрлајќи се во Еуфрат, но Роксана го спасила. Пред да умре Василеон Александар Македонски ја кажал својата последна желба. Тој рекол дека сака да биде погребан во Александрија и дал инструкции за својот погреб и за гробот. Во моментот кога умирал Вавилон бил погоден од силна бура и од земјотрес, а настапило и затемнување на Сонцето. Пред да умре испратил писмо до Олимпија, во кое побарал таа да организира голема прослава по неговата смрт. Таа постапила така, но никој од поканетите не дошол на прославата. Василеон Александар Македонски бил погребан во Александрија во златен ковчег. (W.L. Jonnxis-Henkemans in: "Alexander the Great in Middle Ages" Groningen, Netherlands, 1977).
АНГЛИСКА ЛЕГЕНДА Англиската легенда за Василеон Александар Македонски се појавила некаде околу 1300 година. Придружуван од Антиох и од Птолемaoј, Василеон Александар Македонски влегол во Вавилон, каде што очекувал дека ќе го најде богатството на Дарие. Василеон Александар Македонски се подготвувал да го прогласи Вавилон за главен град на својата држава. Истовремено, тој се подготвувал да ја заземе Африка, поради што ги зголемил даноците. Од Македонија му пристигнале жалби дека Антипатaр лошо владеел и Василеон Александар Македонски решил да му суди. Поради тоа, Антипатaр наредил Василеон Александар Македонски да биде отруен. Пред да умре Василеон Александар Македонски именувал девет свои наследници. На Бердика му ги оставил Македонија,
Аѕeна и Картагина. На Птолемaoј му ги оставил Египет и Португалија. На Филота му ги оставил земјите од Кавказ, па сè до Индија, а Антиох ги зел Рим и Северна Италија (Италија тогаш не постоела). Останатите пет наследници (чии имиња се измислени, но и Антиох тогаш не постоел, можеби се мисли на Селејк, неговиот син, исто и Филòота бил убиен пред тоа) ги поделиле земјите од
Македонскиот Полуостров, околу Пјон Сеј (Црното Море) и Персија. Откако Василеон Александар Македонски умрел, една птица им кажала на наследниците дека Александровото тело мора да биде погребано во Александрија, според желбата на боговите. Но, наследниците, наместо да си ги поделат земјите според желбата на Василеон Александар Македонски, почнале жестоки меѓусебни војни (G.H.V. Bunt in: "Alexander the Great in Middle Ages", Groningen, Netherlands, 1977).
ПЕРСИСКА ЛЕГЕНДА Оваа легенда за Василеон Александар Македонски ја запишал персискиот поет Нисами во
12 век. Според нејзината содржина, за време на својата експедиција кон исток, Василеон Александар Македонски дошол и во Кина, каде пристигнал од Индија преку Тибет. Нисами го опишал натпреварот меѓу уметниците кои Василеон Александар Македонски ги водел со себе и кинеските уметници (Улрих Вилкен, цит. дело, с. 351).
ЛЕГЕНДА ОТКРИЕНА ВО РУСИЈА Оваа легенда за Василеон Александар Македонски ќе ја пренесеме од еден стар руски ракопис од
9 век, кој најверојатно претставува руски превод на постар текст напишан на
древно македонски или на латински јазик.
Во овој век во Киев царувал Јарослав. Тој ја изградил црквата "Света Софија" и направил богата библиотека. Собрал многу писари и ги терал да преведуваат книги од останатите јазици. Така, во една книга во библиотеката од
9 век се нашла и легенда за Василеон Александар Македонски.
Во неа читаме:
"И здогледа Александар многу шуми со
прекрасни дрвја и секакво овошје.
Целата таа земја била опколена со река,
чија вода била бистра и бела како млеко.
Имало и многу урми, а на лозите виселе
илјадници убави гроздови".
Во продолжение се опишани сите чуда на кои Василеон Александар Македонски наишол, како што се: луѓе со кучешки глави и со очи и усти на градите, блажени земји во кои сонцето не свети, туку муграта изгрева без сонце и сл. (Миљин Е. Сегал:"Како је човек постао див", књига друга, Ново покољење, Београд, 1948, стр. 312-313). Василеон Александар Македонски се борел и со натприродните сили!
ХОЛАНДСКА ЛЕГЕНДА Холандската легенда за Василеон Александар Македонски била објавена околу 1260 година од монахот Јаков ван Мерлант.
Според оваа легенда, овој свет за Василеон Александар Македонски бил премал, па затоа тој одлучил да освојува и други светови. Тоа ги налутило натприродните сили, кои решиле да му се одмаздат. Така, суштествата од пеколот создале отров, кој бил доволно силен за да го убие Василеон Александар Македонски. Овој отров тие му го дале на Антипатaр. Во меѓувреме, Василеон Александар Македонски напредувал во Индија, заедно со својот нов сојузник Пор. Тој дошол во пределите во кои претходно не стапнале ниту луѓето, ниту боговите.
Во една од тие земји тој наишол на две дрва - Дрвото на месечината и Дрвото на сонцето. На овие дрва се појавила пораката за неговата блиска смрт. Тоа го виделе и неговите војници, кои го придружувале, но Василеон Александар Македонски ги предупредил да не ја шират веста. Кога се вратил во Вавилон, Василеон Александар Македонски примил пратеници од Галија, Картагина, Германија (таква држава тогаш не постоела), Шпанија (таква држава тогаш не постоела), Италија (таква држава тогаш не постоела), Сицилија, Британија (таква држава тогаш не постоела), Норвешка (таква држава тогаш не постоела) и Данска (таква држава тогаш не постоела). Кога тие го виделе Пор веднаш до него, сфатиле дека Василеон Александар Македонски е цар, кој лесно простува и дека е најдобро да му се предадат. Им кажал дека сака да го освои цел свет. Но, следното утро Василеон Александар Македонски бил отруен, откако се напил од виното во кое бил ставен отровот.
Пред смртта им кажал на своите војници дека четири џинови планирале да го освојат рајот и да го симнат од власт неговиот татко Ѕе, па затоа боговите решиле да го повикаат Василеон Александар Македонски на небото за да војува против џиновите и да му помогне на татко му. Потоа Василеон Александар Македонски умрел. Така, човекот за кој цел свет бил мал, останал да лежи во гроб од пет стапки. Подоцна, Птолемaoј го префрлил неговото тело во Александрија (K.A. de Graaf in: "Alexander the Great in Mid- dle Ages" Groningen, Netherlands, 1977).
Дури и Филипинците имаат предание за Василеон Александар Македонски!
ФИЛИПИНСКО ПРЕДАНИЕ Ќе спомнеме и едно филипинско предание за Василеон Александар Македонски. Конкретно се работи за народот Моро (МаРа) , кој живее на вториот по големина (јужен) филипински остров Минданао, како и на филипинскиот архипелаг Сулу (помали острови веднаш до брегот на Индонезија).
Ова предание го запишал истражувачот Вик Харли во неговата книга "Приказната за Моро". Оваа книга прв пат била објавена на англиски јазик во 1936 година, а во 1985 година е преобјавена и на Филипини. Според преданието кое го објавува авторот Харли, припадниците на филипинскиот народ Моро себеси се сметале како директни потомци на Василеон Александар Македонски т.е. како потомци на дел од неговата војска, која преку Индискиот Океан дошла до далечните филипински острови.
Според ова предание, лично и Василеон Александар Македонски престојувал на територијата на денешните Филипини, каде изградил свој дворец. Во врска со сè ова, во книгата на Харли читаме:
"Во Сулу постојат легенди од народот
Моро, според кои, Василеон Александар Македонски
направил свој дворец во Џоло.
Многу од припадниците на народот Моро гордо го потенцираат своето потекло од
овој голем македонски освојувач"
(Vic Hurley:"The Story of the Moros", Original publication, 1936, E. P. Dutton & Co. Inc, препечатена во издание на Filipiniana Reprint Series, 1985 Cacho Hemanos, Inc).
АЗЕРБЕЈЏАНСКА ЛЕГЕНДА Оваа легенда е поврзана со мистеријата за потеклото на замокот Сункен, кој се наоѓа близу Сабаил во Азербејџан. Азербејџанскиот историчар Сакина Насирова има објавено опширна статија, посветена за неоткриеното потекло на овој замок, кој се наоѓа на еден остров. Правејќи анализа на легендите поврзани со настанокот на овој замок, г-ѓа Насирова пишува дека, според една легенда, настанувањето на замокот е тесно поврзано со Василеон Александар Македонски. Во врска со ова таа пишува:
"Една друга легенда го поврзува Василеон Александар Македонски со името на градот Сабаил. Искендер (Василеон Александар Македонски)
сакал да заземе некој град на брегот на
Каспиското Езеро, но жителите на тој град
не се предавале. Така, Искендер зел
совет од својот учител Аристотел. Градот
бил лоциран под морското ниво, а една
голема карпа ја спречувала водата да го
поплави градот. Аристотел измисли посебна
течност, која можела каменот да го
преобрати во лимон. Со оваа течност
Искендер го тргнал каменот и водата
навлегла во градот, по што бил потопен.
Жителите побегнале во градот Гилан за да
си ги спасат животите. Името на
поплавениот град било Сабаил"
(Сакина Насирова: "Mystery of the Sunken Castle Sabayil" State Historical-Architectural Museum, Azarbaijan International 8.2, 2000).
ПРЕДАНИЕ НА НАРОДИТЕ ОКОЛУ КАСПИСКОТО ЕЗЕРО Ова предание постои среде народите околу Каспиското Езеро. Според него, во пределот околу Каспиското Езеро порано живеел таинствен народ, кој го носел необичното име "Црвени Евреи".
Преданијата за потеклото на овој митски народ ги истражувал историчарот Колин, кој во својата книга "Црвените Евреи: Антисемитизмот во периодот на Апокалипсата 1200-1600" запишал дека, според едно предание, овој народ бил населен во областите околу Каспиското Езеро од страна на Василеон Александар Македонски (Gow Andrew Colin: "The Red Jews; Antise- mitism in an Apocalyptic Age, 1200 - 1600" Leiden, Netherlands, 1995).
ДРУГИ ЛЕГЕНДИ И ПРЕДАНИЈА Освен наведениве, секако дека постојат уште голем број други легенди и преданија за Василеон Александар Македонски. Има одреден број исламски легенди за Василеон Александар Македонски, а секако дека треба да се спомнат и добро познатите легенди и преданија, кои се среќаваат во делата на неговите древни биографи (Плутарх, Аријан, Диодор, Квинтиј Куртиј Руф и Јустин).
Некои од овие легенди и преданија се поврзани со неговото раѓање, други со детството, трети со неговите походи и сл. Но, сметаме дека овие работи сепак се подобро познати во нашата јавност, така што нема да ги повторуваме. Истражувачот на оваа тема, Стонмен, во својата книга "Легендите за Василеон Александар
Македонски" наведува дека повеќето легенди за Василеон Александар Македонски биле базирани и врз "Романсата за Александар", напишана во
10 век, како и врз извесен број латински, шпански и еврејски текстови, поврзани со арапските текстови на Хунајан Ибн Ишак
(9 век) и на Јахја ибн Батрик (10 век) кои, пак, ги прошириле древните сириски текстови поврзани со Василеон Александар Македонски. Секако дека имало и други бројни легенди, кои не се поврзани со овие текстови.
Стонмен ја спомнува легендата за Писмото што Василеон Александар Македонски му го испратил на Аристотел во врска со Индија. Оваа легенда била создадена на латински јазик во
7 век, а во 10 век била преведена на англиски. Стонмен заклучува дека тоа бил првиот текст за Василеон Александар Македонски преведен на некој средновековен јазик. Стонмен ја спомнува и легендата за Волшебните чуда на Исток. Оваа легенда била создадена во
11 век, а потоа, исто така, била преведена на англиски јазик.
Овде е и ромеиската легенда за Василеон Александар Македонски, напишана во
9 век од страна на монахот Ѓорѓи. Во неа се застапени фантастични доживувања за време на патувањето на Василеон Александар Македонски во Индија и во други земји. Постои индиска легенда за Василеон Александар Македонски уште од
2 век пред Христа!
Марко Поло запишал четири легенди за Василеон Александар Македонски!
Уште во 5 век легендата за Животот на Брама ја запишал некој Паладие, кој најверојатно бил бискуп во Битинија. Во неа е опишан замислен разговор меѓу Василеон Александар Македонски и Браманот Дандамис. Легендата поврзана со наводната Преписка меѓу Александар и Диндим, претставува варијанта на легендата запишана од Паладие. Легендата за Патувањето на Василеон Александар Македонски во рајот се смета дека е настаната некаде околу
12 век.
Стонмен наведува и една стара легенда запишана од
2 век пред Христа во која е спомнат разговорот меѓу Василеон Александар Македонски и некој индиец. Спомнува и една англиска легенда од
15 век, посветена на фантастичните доживувања на Василеон Александар Македонски за време на неговите патувања, а наведува и средновековна англиска варијанта на разговорот меѓу Василеон Александар Македонски и Диндим, во која се вметнати елементи од тогашната англиска литература. Спомнува и една шкотска легенда за Василеон Александар Македонски, запишана во 1450 година од страна на Џилберт Хеј (Gilbert Hay). Стонмен го спомнува и постоењето на француски легенди за Василеон Александар Македонски. (Подетално во: Richard Stoneman: "Legends of Alexander the Great". London and Rutland, Vermont: J. M. Dent and Charles E. Tuttle, 1994)
Неколку легенди за Василеон Александар Македонски наведува и германскиот историчар Улрих Вилкен. Така, на пример, тој ја спомнува германската поема со фантастични елементи посветена на Василеон Александар Македонски, напишана од свештеникот Лампрехт во 1130 година.
Потоа ја посочува француската поема на Алберихд од Безансон од
11 век.
Секако дека овде се и египетските легенди, во кои Василеон Александар Македонски е претставен како син на последниот египетски фараон Нектанебо Втори.
Еден персиски поет го сметал Василеон Александар Македонски за потомок на Ахеменидската куќа, а со тоа за нивен национален херој.
Вилкен спомнува дека и кај Евреите постоеле легенди за Василеон Александар Македонски. (Улрих Вилкен, цит. дело, стр. 352 и 353)
Авторот Франц фон Шварц пишува дека припадниците на народот на Бадакстан (област во Туркестан) себеси се сметале за директни потомци на војсководците и војниците на Василеон Александар Македонски, кои таму останале да живеат. Во областа Ферхана мажите длабоко го почитувале свиленото црвено знаме кое, според нив, Василеон Александар Македонски го употребувал во неговите походи. Франц фон Шварц претпоставува дека ова население е потомок на Македонците населени во Вактрија и Согдијана, чии потомци своевремено биле прогонети од таму од страна на Монголите, па во Туркестан со себе го донеле и споменот за Василеон Александар Македонски. (F. von Schwarz: "Alexandros des Grossen Feldzuge in Turkestan", 1906)
ЛЕГЕНДИТЕ ЗАПИШАНИ ОД МАРКО ПОЛО Легенди за Василеон Александар Македонски запишал и светски познатиот средновековен морепловец и патеписец Марко Поло. Тој е роден некаде околу 1254 година во Венеција. Неговиот татко и чичко биле познати трговци. Поради својата трговија, во 1260 година тие тргнале на пат од Узбекистан за Кина, од каде се вратиле по девет години. По две години со себе го зеле и Марко Поло и повторно тргнале за Кина. Минале низ многу азиски земји. Тие биле првите eвропејци за кои се знае дека ги посетиле пустината Гоби и висорамнината Памир. Марко Поло се сретнал со Кублај-кан и се вработил во неговата администрација. Три години бил управник на еден кинески град, а татко му и чичко му, исто така, работеле во служба на Кублај-кан. Тројцата останале во Кина до 1292 година, по што заминале за Иран. Претходно ги посетиле Суматра и Индија. Во Венеција се вратиле во 1295 година. Во 1298 година Марко Поло бил затворен поради учество во војната меѓу Венеција и Џенова. Во затворот тој им го раскажал на затворениците целото свое патешествие. Следната година го ослободиле и се вратил во Венеција. Неговите записи се објавени во 1300 година во делото "Патувањата на Марко Поло" и тие се сметаат за најпознатите патеписи во историјата. Прв пат средновековните eвропејци се сретнале со подетални записи за животот во Кина и во другите далечни азиски земји. Се смета дека таа книга предизвикала интерес и кај Кристифор Колумбо да ги преземе своите патувања. Марко Поло починал во 1324 година. Каква е поврзаноста на Марко Поло со Македонија и со Македонците?
Најнапред да кажеме дека тој поминал непосредно покрај македонскиот брег во Егејското Море пред да се врати во Венеција во 1295 година. Претходно тука поминале и татко му и чичко му Николо и Мафео Поло, во 1260 година. Но, тоа не е сè.
За време на своето патување Марко Поло запишал четири легенди за Василеон Александар Македонски и ги објавил во 1300 година.
Првата легенда "Осаменото дрво" била запишана некаде во северниот дел на Иран. Таму на Марко Поло му било кажано дека во тие земји постоело едно осамено дрво среде огромна пустина. Наводно тоа дрво изникнало на местото на големата битка меѓу Василеон Александар Македонски и персискиот цар Дарие. Поло запишал дека тоа дрво било со огромна големина и дека од едната страна имало зелени лисја, а од другата бели. Она што е многу интересно е фактот дека на најстарата зачувана претстава на битката кај Ис (мозаикот од Помпеј од 80 год. пред Христа) навистина во позадината се гледа едно осамено дрво.
Втората легенда за Василеон Александар Македонски, која Марко Поло ја запишал во Азија, носи наслов "Наследникот на Александар". Според оваа легенда, Александар се оженил за ќерката на Дарие некаде на територијата на денешен Авганистан. Од тој брак тие добиле деца, кои пораснале, се омажиле и се ожениле и така нивното потомство стигнало сè до
18 век т.е. до посетата на Марко Поло на тие краеви. Тој запишал дека пристигнал во земјата Бадакшан, чии владетели себеси се сметале за директни потомци на Василеон Александар Македонски и на неговата персиска невеста. Во чест на својот наводен предок, тие ја носеле титулата "Зулкарнијан" (тоа претставува исламско описно име за Василеон Александар Македонски, под кое се смета дека тој е спомнат во Кур'анот).
Според третата легенда со наслов "Последниот еднорог", познатиот коњ на Александар - Букефил, наводно до четиринаесеттата година од животот бил еднорог. Во претходно спомнатата земја Бадакшан, имало стадо еднорози, кои потекнувале од Букефил. Ова стадо било во сопственост на некој богат член на кралското семејство. Кралот посакал да добие макар и еден еднорог од тоа крдо, но богаташот го одбил. Поради тоа, кралот наредил да го убијат. За да му се одмазди на кралот, жената на богаташот им наредила на своите слуги да ги убијат сите еднорози. Така била прекината лозата на Букефил.
Четвртата легенда за Василеон Александар Македонски која ја запишал Марко Поло носи наслов "Александровата преграда". Оваа легенда се однесува за еден настан кој наводно се одиграл на територијата на денешна Грузија. Според легендата, во оваа земја било запрено напредувањето на Василеон Александар Македонски, затоа што пред него се појавил опасен теснец. Од едната страна се наоѓало морето, а од другата имало непреодни планини со густи шуми пред нив. Овде Василеон Александар Македонски решил да изгради преграда во теснецот меѓу двете планини.
На тој начин ги спречил племињата кои го напаѓале и ги отсекол од цивилизираниот свет. Таа преграда го добила името "Железна порта". Интересно е тоа што подоцна многумина се обидувале да ја пронајдат таа "Железна порта". Така, на пример, некои средновековни арапски географи сметале дека оваа преграда всушност е Кинескиот ѕид, а други, пак, сметале дека се наоѓала во Дагестан.
1.
Неодамна,
на крајот
на 17 век,
монголите
во неколку
наврати
изјавиле
дека се
директни
потомци на
Василеон Александар
Македонски.
Во
објавената
книга во 1692 и 1705
година, "Северна
и Источна
Татарија",
градоначалникот
на
Амстердам
Николај
Витсен
напишал:
"Во
1675 година,
наводно,
во Москва
пристигнаа
четири
монголски
амбасадори.
Првиот од
амбасадорите
рече дека
тој бил
потомокна
Василеон Александар
Македонски,
за кого
раскажал
многу
работи".
Цитирано
од М. И.
Казанин:
"24
септември
1686 г. во
Даурскуја
земја на
ополмоштениот
руски
амбасадор,
околискиот
и
Брајанскиот
гувернер
Головин му
се јавиле
неколку
монголски
пратеници
од Гаган
Хутухти
Очисарај
Шаин Кан и
на другите
кнезови на
оваа земја.
Еден од
нив рече
дека
кнезовите
монголски
се потомци
на
Македонскиот
цар
Александар".
Татарите
и
Монголите
се
променети
имиња.
„Татарите
во
античките
времиња
биле
освојувачи
и владееле
со
поголемиот
дел од
племиња,
вклучувајќи
ги и
Монголите
и се
издвојувале
со својата
величина,
моќ и
чесност од
другите.
Тие биле
најбогатите
номади.
Нивниот
број
изнесувал
70 илјади
домови. И
како
Татарите
беа
победници,
така сите
други
Турци
почнаа да
се викаат
Татари ".
Интерпретација на името:
Многу интересно е името на Татарите и сé 100% Македонски зборови:
- ТАТАР - ТА Т ' АР - земја (ар) на татко (тата).
Значи ако Македонија означува земја на Ма - Божицата Мајка, Татар означува ''земја на татко''.
„Зборот
''Монголи"
прво
значело ''безопасни"
и "простосрдечни''.
Подоцна,
околу 400
години,
пред тоа,
кога
божествена
помош е
донесена
на
Монголите
и нивниот
број се
зголемил и
ги
надминал
другите
народи,
потоа
поради
моќта на
Монголите
други
турски
племиња
почнале да
се
нарекуваат
себеси
Монголи;
исто како
пред тоа
кога сите
се
нарекуваа
со името на
Татарите.
2.
Бодричите
(Ререги,
Рароги) се
племе кое
припаѓаат
на
Полабските
словени,
кои во 6 век
се
населиле
во
источниот
дел на
долна Елба,
помеѓу
заливот
Висмар на
Балтичкото
море и
Шверинското
езеро.
Според
Егор
Иванович
Класен,
Бодричите
биле
мистерозно
племе кое
се
населиле
на брегот
на
Балтичкото
Море, а
некои од
нив потоа
се
преселиле
во Илмен и
Ловат (Новгородската
област)
уште во 4 век
пр. н.е. Тие
биле
познати
како
Македонијани
(Македонци),
кои таму се
населиле
по
распадот
на
Македонското
Царство.
Според
Класен:
'' Пред
да се
пресели на
јужниот
брег на
Балтичкиот
регион,
Бодричите
се
именувале
како
Македонијани
(Македонци)
и нивното
племе го
сочинувал
костурот
на
македонското
кралство
на
Василеон Александар
Македонски.
Македонијаните
се
преселиле
во реонот
на
Кимврискиот
полуостров
во 320 г п.н.е. -
веднаш по
распадот
на
царството
на
Македонија,
со
наследени
воени
вештини од
Василеон Александар Македонски,
неговиот
грб и
нематеријални
средства...''
Истакнатиот
истражувач
на
словенска антика
Егор
Класен
потоа
пишува:
"По
падот на
Македонското
царство,
дел од
Македонците,
околу 320
години
пред
нашата ера,
се
преселиле
на брегот
на
Балтичкото
Море и
воспоставиле
нови
населби
наречени
Бодричеја.
Тие до
самиот пад
го
задржале
грбот на
Василеон Александар Македонски,
ликот на
Букефил и
грифонот,
а наскоро
еден дел
од нив
повторно
се пресели
во Илмен и
Ловат ".
Грбот на
Василеон Александар Македонски
Како
што е
познато,
Македонското
царство се
распадна
како
резултат
на
ривалството
меѓу
војсководците
на
Василеон Александар
Македонски,
а потоа и
серијата
воени
порази од
растечката
сила во тоа
време на
младиот
предатор -
безмилосно
суров
робовладетелски
Рим.
''Македонците
кои
мигрирале
од брегот
на
Македонското Море (Јонското
Море), на
брегот на
Балтичкото
Море, многу
векови ја
зачувале
омразата
кон римјаните -
носители
на ...
идејата за
комплетно
поробување
на
освоените
земји и
народи.
Останатиот
дел од
Македонците
во
недостапни
планински
области на
Македонскиот Полуостров (Балканот)
успеа да го
зачува
етничка
култура и
национална
идеологија
до нашето
време'' –
пишува
Класен.
3.
Постои
легенда
дека
Василеон Александар
Македонски
во областа
на езерото
Туручедо
скрил
огромни
количини
на
различни
оружја.
„Ова
е
потврдено
со натпис
на мапата
Семјон
Ремезов "До
ова место цар Александар
Македонски стигнал и
го скрил
оружје и
ѕвоно со
луѓе
оставил."
Точно
Ремезов по
грешка го
стави овој
натпис во
устието на
реката
Амур, а
мораше да
ја стави
во областа
Мангу (дел
од устието
на Енисеј),
кој
Тунгузите
го
нарекува
Амур.'' - вели
Николај
Сергеевич
Новгородов
рускиот
автор на "Сибирски
поход на
Александар
Македонски".
4.. За
татко на
модерното
воено
инженерство
се смета
Дијад кој
во времето
на
Василеон Александар
Македонски
измислил
низа
опсадни
машини
меѓу, кои и
катапултот.
ТЕОРИИ ЗА ИМЕТО НА ДРЖАВАТА ИРАК
Во времето на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА територијата на Вавилон била преименувана во АРАКЛЕОН или АРАКЛЕОНИЈА, од тука скратено АРАК. Но подоцна со модификација на гласовите и буквите на азбуката ''КОИНОН МАКЕДОНОН'', во римско време и арапските преписи светата буква ''Н'' наместо да се чита како ''А'' или ''Е'' зависно од позицијата во зборот, се преименувала и се чита како ''И'', од тука: АРАК = ИРАК.
ДИЈАЛОГ ПОМЕЃУ ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
И
ДИОГЕН ЦИНИКОТ
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ:
КАКОВ си ти, кој се осмелуваш така да лежиш во наше присуство, кога сите други, како што гледаш, стануваат да ни оддадат почит? зарем не нè познаваш?
- Диоген: Не можам да кажам дека правам: туку според бројот на твоите слуги, според раскошот на твојата навика; но, пред сè, според суетата на твојот изглед и надменоста на твојот говор, замислувам дека можеби си Александар, синот на Филип.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: И кој може поправедно да ја оспори твојата почит, од Александар, на чело на таа победничка војска, кој изврши толку прекрасни подвизи и, под своето однесување, го покори светот?
- Диоген: КОЈ? зошто кројачот што ми ja направи овaa старa наметка.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Ти си чуден човек, а јас имам љубопитност да го знам твоето име.
- Диоген: Не се срамам од тоа: ме викаат Диоген: име составено од исто толку и звучни слогови како Александар.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Диоген, се радувам на оваа средба. Слушнав за твоето име и долго време сакав да те видам; во која желба, бидејќи среќата случајно ме фаворизира, ќе ми биде драго од твојот разговор некое време: и за и ти да бидеш задоволен од нашата средба, побарај ми некоја услуга; и како што ја знаеш мојата моќ, така ќе ја искусиш мојата волја да те обврзам.
- Диоген: Зошто тогаш, Василеос Александар Македонски, посакувам да не стоиш меѓу мене и сонцето; чии зраци ми ги задржа извесно време, благослов што не е во твоја моќ да ја надоместиш загубата.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Имаш многу површно мислење за мојата моќ, навистина;и да беше правилно, ќе патував толку далеку, ќе издржев толку многу и ќе освоив толку многу народи, со навистина убава цел.
- Диоген: Тоа не е моја вина.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Зар не знаеш дека можам да ти дадам царство?
- Диоген: Знам дека можеш, ако имав, да ми го земеш; и никогаш нема да ставам никаква вредност на она што може да ми биде од земено од тебе.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Залудно зборуваш со презир кон моќта до која досега не дошол ниту еден друг човек. Дали реката Граникa сè уште се избистри од крвта со која ги обоив нејзините води? Зарем полињата на Ис и Арa Белас сè уште не се бели од човечки коски? Дали Суса нема да покаже споменици на мојата победа? Дали ти се непознати имињата на Дариј и Пор? Зар не допреа до твоите уши офкањата на тие милиони, кои, освен за храброста на ова срце и силата на оваа рака, сè уште уживаа во животот и спокојството? Дали тогаш овој син на Ѕе, овој освојувач на светот, обожуван од неговите следбеници, стравуван од неговите непријатели и обожуван од сите, доживеал да слушне дека неговата моќ е осудувана, а понудата за негова наклонетост омаловажена, од сиромашен филозоф, беден Циник, чиј наметка изгледа е негова единствена сопственост!
- Диоген: Ти возвраќам на обвинението за суета врз тебе, горд Александар! зашто колку залудно се трудиш да се издигнеш на спомениците на твојот срам! Навистина ги признавам сите подвизи што ги раскажавте и милионите што на вечен срам ги уништивте. Но, дали оттука би го барал Ѕе за татко ти? Зар секоја чума или пареа од штетници не е исто титула? Ако се плашите од бедниците на кои смртта им се чини најголемото зло, зарем секоја смртна болест не е иста? И ако го имаш обожавањето на твоите сервилни следбеници, дали тие ти нудат повеќе отколку што се спремни да платат за секој украс од ЛАЖЕН или празен наслов? Дали е тогаш стравот или обожувањето на робовите од толку голема чест, кога во исто време сте презир на секој храбар чесен човек, иако, како мене, старата наметка треба да биде негова единствена сопственост?
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Изгледаш, според моето стравување, дека си неук, дека исповедајќи го ова непочитување на славата што толку болно ја постигнав, ги поткопуваш темелите на сета таа чест што е охрабрување и награда за секое нешто навистина големо и благородно. Зашто во што се состои сета чест, познатство и слава, освен во здивот на тоа мноштво, чијашто проценка, со такв неоснован презир, сакаш да ја презираш? Награда која некогаш изгледала доволна за да ја разгори амбицијата на високите и возвишени души; иако поради нивната подлост, ниските умови можеби не се способни да ги вкусат, или подобро кажано, поради која гордоста, од очајот да го постигнете, може да те инспирира да глумиш лажен и лажен презир. Каква друга награда освен оваа си предложија сите тие херои, кои ги отфрлија уживањата што им ги приредија леснотијата, богатството, задоволството и моќта во нивната родна земја, ги напуштаа своите домови и сите оние работи што им се на вулгарните смртници. Изгледаат убави или пожелни, и, инает на тешкотијата и опасноста, ги нападнале и ги разгалеле градовите и териториите на другите; кога нивниот гнев не бил предизвикан од никаква повреда, ниту нивната надеж инспирирана од изгледите за некое друго добро освен од оваа слава и чест, ова обожавање на робовите, на кои вие, бидејќи никогаш не сте ги вкусиле неговите слатки плодови, се однесувавте со презир?
- Диоген: Твоите зборови ме убедија (застани малку подалеку од сонцето, ако сакаш), дека немаш ни најмалку идеја за вистинска чест. Зависно од право на глас на таквите бедни, навистина би било она презирното нешто што го претставувате да биде проценето според мое мислење: но вистинската чест е од поинаква природа; тоа произлегува од тајното задоволување на нашите сопствени умови и ни е одлучено од мудреците и боговите; тоа е сенка на мудроста и доблеста и е неразделно од нив; ниту е во твоја моќ да заслужиш, ниту во моќта на твоите следбеници да даваш. Што се однесува до таквите херои како што ги наведовте, кои, како и вие самите, се родени како проклетства на човештвото, јас лесно се согласувам дека тие бараат друг вид на слава, дури и онаа што ја спомна, аплаузот на нивните робови и сикофани; во овој случај, навистина, нивните господари, бидејќи тие им ја доделуваат наградата, каква што е, за сите нивни трудови.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Меѓутоа, како што би ме убедувале дека имате толку јасна претстава за мојата чест, би ми било драго да бидам на исто ниво со вас, со тоа што ќе зачнам некоја ваша идеја; која никогаш не можам да ја добијам од сенката, додека не имам појасно познавање на суштината и не разберам во што се состои вашата мудрост и доблест.
- Диоген: Не во опустошените земји, запалените градови, ограбувањето и масакрот на човештвото.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Не, попрво во гризење и грчење по нив.
- Диоген: Им ’рчкам поради нивниот порок и глупост; со еден збор, затоа што меѓу нив има многу како тебе и твоите следбеници.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Ако сакаш да ја признаеш вистината, зависта е вистинскиот извор на сета твоја горчина; тоа е она што ја раѓа твојата омраза, а од омразата доаѓа твојата ограда; додека само жедта за слава е мојот мотив. Не ги мразам оние што ги напаѓам, како што јасно се гледа од милоста што им ја покажувам кога ќе бидат победени.
- Диоген: Твојата милост е суровост. Ти го даваш на едниот она што го имаш со насилство и грабеж одземено од друг; и со тоа, ти само го подигнуваш да биде повторно белег на палавоста на среќата и да биде срушен по втор пат од тебе, или од некој друг како тебе. Моето гракање е ефектот на мојата љубов; со цел, со моите навреди против порокот, да ги исплашам луѓето од него и да ги истерам на патот на доблеста.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: За таа цел го заколна општеството и се повлече да им проповеда на дрвјата и камењата.
- Диоген: Го напуштив општеството, бидејќи не можам да ги поднесам злата што ги гледам и одвратам во него.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Наместо тоа, затоа што не можете да уживате во доброто што го посакувате во него. Од истата причина ја напуштив мојата земја, која не ми даваше доволно храна за мојата амбиција.
- Диоген: Но, јас не доаѓам како тебе во странство, да ограбувам и потчинувам други. Твојата амбиција уништи милиони, додека јас никогаш не сум предизвикал смрт на ниту еден човек.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Затоа што не си во можност; но ти направи сè што беше во твоја моќ, проколнувајќи и посветувајќи на уништување речиси онолку колку што јас победив. Дојди, дојди, ти не си бедниот човек што би се појавил. Во тебе има поголема големина на душата отколку што сјае сега. Лошите околности се облаци кои често ги прикриваат и заматуваат најпаметните умови. Гордоста нема да дозволи да ги исповедаш страстите кои богатството не го ставила во твоја моќ да ги задоволиш. Затоа, ти ја негираш амбицијата; зашто, ако имаше толку моќна душа како мојата, не гледам подобар начин на кој твоето скромно богатство би ти дозволило да ја храниш нејзината амбиција, од она што си го избрал; зашто кога сте сами во ова повлекување што го избравте, можете да размислувате за сопствената големина. Овде ниеден посилен ривал нема да се бори со тебе; ниту пак објектите на омраза на супериорна моќ, богатство или среќа не можат да го нападнат твојот поглед. Но, биди искрен и признај, ако среќата те стави на чело на Mакедонска војска.
- Диоген: Да ме постави среќата на чело на светот, не можеше да ме подигне според моето мислење. И дали оваа моќна душа, која е, се чини, многу понапорна од мојата, е должна конечно да ја поддржи својата супериорност на грбот на мноштво вооружени робови? А кој во реалноста ги доби овие освојувања и ги собра сите овие ловорики, од кои си толку суетен? Да преминавте сами во Аѕеиа (Азија), државта на Дариј ќе останеше непоколебливо. Но, иако Александар никогаш не бил роден, кој ќе рече дека истите трупи можеби, под некој друг војсководец, не направиле толку големи, или можеби поголеми зло? Според тоа, честа, каква што е, во никој случај не е праведно твоја. Го узурпираш целото, најмногу кога имаш право само на еднаков дел. Тогаш не е Александар, туку Александар и неговата војска се супериорни во однос на Диоген. И во што се тие негови претпоставени? Во брутална сила - во која тие повторно ќе бидат истакнати од еднаков број лавови, волци или тигри. Армија која би можела да направи многу повеќе зло од самите нив, колку што се тие од Диоген.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Тогаш изби твојата тага. Не мразиш затоа што можеме да направиме повеќе зло од тебе. И во ова гледам дека ти бараш предност над мене; дека ги користам другите како инструменти на моите освојувања, додека сите твои лутини и клетви против човештвото излегуваат само од твојата уста. И ако јас сам не можам да го освојам светот, само ти можеш да го проколнеш.
- Диоген: Ако сакав ефективно да го проколнам, немам што повеќе да правам, освен да ти посакам долг живот и просперитет.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Но, тогаш мора да му посакаш добро на поединецот, што е спротивно на твојата природа, кој мрази сè.
- Диоген: Грешка си. Долгиот живот, за таквите како тебе, е најголемото проклетство; зашто, за ефективно да ја умртвиш твојата гордост, знај, нема во целата твоја војска, ниту меѓу сите цели на твојот триумф, еден подеднакво мизерен со тебе; зашто, ако задоволувањето на насилните желби е среќа и тотален неуспех во повеќето желни стремежи, мизерија (во која не може, сфаќам, да се сомнева), што може да биде помизерно од да се забавуваат желби за кои знаеме дека никогаш не можат да се задоволат ? И ова мало размислување ќе те научи дека е твојот сопствен случај; за кои се твоите желби? не задоволства; со што би ве снабдувала Македонија. Не богатство; зашто, колку и да е твојата моќна душа, ако сето тоа беше исполнето со среброљубие, богатството на Дариј би го задоволило. Не моќ; зашто тогаш освојувањето на Пор и продолжувањето на рацете до најоддалечените граници на светот, мора да ја задоволило твојата амбиција. Твојата желба не се состои во ништо сигурно и затоа со ништо сигурно не може да се задоволи. Немирен е како оган, кој сè уште троши се што ќе му се најде на патот, без да определи каде да застане. Колку презирна треба да ти се чини сопствената моќ, кога таа не може да ти даде сопственост на твојата желба; но колку е попрезно твоето разбирање, кое не може да ти овозможи со сигурност да знаеш која е таа желба?
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Можам да го разберам твоето и можам да го дадам. Ми се допаѓа твојот хумор и ќе го заслужам твоето пријателство. Знам дека аѕајците те навредиja, ја презираa твојата филозофија и се сомневаa во твојот морал. Ќе им се одмаздам на твојата кауза. Ќе ја одведам мојата војска назад и ќе ги казнам зарди нивниот однос врз на тебе. Ти самиот ќе нѐ придружуваш; и кога ќе го видите нивниот град во пламен, ќе имате триумф да објавите дека вашата праведна огорченост им ја донесе оваа несреќа.
- Диоген: Тие навистина го заслужуваат тоа од мои раце; и иако одмаздата не е она што јас го исповедам, сепак казната на таквите кучиња може да биде добар пример. Затоа ја прифаќам твојата понуда; но да не бидеме конкретни, Куѕе (Коринт) и Лакедемонија да ја делат истата судбина. И и двата градови се само гнездо на штетници и само оган ќе ги прочисти. Богови! какво задоволство ќе биде да се видат разбојниците, кои толку отворено со потсмев ме нарекуваа рикач, печејќи се во своите куќи. (Македонскиот владетел го разбрал проблемот на Диоген, сепак испаднал поголем психолог од него)
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Сепак, второ размислување, зарем не би било попаметно да се зачуваат градовите, особено Куѕе, кој е толку полн со богатство, и само да се масакрираат жителите?
- Диоген: Да нивното богатство; Го презирам.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Па, тогаш нека им се даде на војниците, бидејќи со негово уривање нема да им се зголеми казната на граѓаните, кога им го пресековме гркланот. (Македонскиот владетел сега ше шегува со Диоген)
- Диоген: Точно - тогаш можете да им дадете дел од тоа на војниците; но како што кучињата порано ме навредуваа со своето богатство, јас, ако сакате, ќе задржам малку - можеби дел, или не многу повеќе, за моја употреба. Тоа ќе ми даде барем можност да му покажам на светот, можам да ги презирам богатствата кога ги поседувам, колку што правев порано во мојата сиромаштија. (На карај сепак бедна душа)
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Зарем не си вистинско куче? Дали е ова твој презир кон богатството? Ова е твојата одвратност кон пороците на човештвото? Да жртвувам три од најблагородните градови на светот за твојот гнев и одмазда! И дали имаш дрскост повеќе да ја оспоруваш супериорноста со мене, кој имам во моја моќ да ги казнам моите непријатели со смрт, додека ти можеш да гониш само со зли желби. (На крај Македонскиот владетл му кажува колку е мал)
- Диоген: Сè уште ја имам истата супериорност над тебе, која ти ја оспоруваш над твоите војници. Ќе те направив алатка на мојата цел. Но повеќе нема да разговарам со тебе; зашто сега те презирам и проколнувам повеќе отколку што го правам целиот свет. И нека те фати пропаст тебе и сите твои следбеници! (Целта на Диоген, да го направи Македонскиот владетел ''свпоја алатка'', - ситна душа)
- [Овде дел од војската ќе удреше врз него, но Василеон Македонон Александрој се вмеша.
ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ: Оставете го на мира. Се восхитувам на неговата тврдоглавост; Скоро му завидувам. — Збогум, стар Циник; и ако тоа ќе ја ублажи твојата гордост, биди сигурен, толку многу те ценам, да не бев јас Александар, би можел да посакам да бидам Диоген.
- Диоген: Одете на бесилка и умири; тоа не бев јас Диоген, речиси можев да се задоволам да бидам Александар.
Василеон Македонон Александрој
и го подари светот на македонците, а тие како му возвратија,.. го отруја, фамилијата му ја уништија,... а денес наместо Македонон (Македонски) го нарекуваат ''велики''
или ''the great'', додека државата на латиница му ја нарекуваат ''Мacedonia'' - Мацедониа, итн,.. а да ќе заборавев,... дозволуваат некој друг да и бира име.
Ќе се најде ли некој да ги ''подисправи'' работите?
'' ,..
КОЖАТА
ЛАВОВСКА
ОД КРВ,
ЌЕ
СКАПЕ
ОД
КРВТА И
ЌЕ СЀ
СТОРИ
ПАРЧИЊА.
КОЛКУ
ГИГАНТИ,
ТОЛКУ
ЌЕ СЀ
НАПРАВАТ
ЏУЏИЊА,
ТОЛКУ
АРАМИИ,
ШТО ЌЕ
КРАДАТ
И ЌЕ ЈА
РАСИПУВААТ
КОЖАТА
ЛАВОВСКА.
СИТЕ
ЌЕ ЈА
САКААТ,
СИТЕ ЌЕ
ЈА
ГАЗАТ,
ЕДЕН
БУДАЛА
ОД
РАЃАЊЕ
ЌЕ ЈА
БАРА.
ПУРПУРОТ
ЌЕ СЕ
ИСКИНЕ
И ЌЕ СЕ
НАПРАВИ
ВАЛКАН
ОД
КРВТА И
КАЛТА.
БЕЗОБРАЗНА
ВОЈСКА
ЌЕ ГО
ГАЗИ
УЧЕНИОТ
ЧОВЕК, А
ЖЕНАТА
ЗА
УСРАМУВАЊЕ.
НА
ПОП ЌЕ
ГО
ДАДАТ
ПУРПУРОТ
ЗА
ЛАЖЕЊЕ.
ДЕЦАТА
НА
ЖЕНАТА
ЌЕ СЕ
КОЛАТ И
ЌЕ СЕ
НАДЕВААТ
НА РAЖЕН.
СИНОТ
НА
МЕСЕЧИНАТА
ЌЕ СЕ
СМЕЕ И
ЌЕ СЕ
СМЕАТ
ДО НЕГО.
ЌЕ
МОЛАТ И
ЌЕ
ПЛАЧАТ,
СО
НОЖОТ
НА
ТАТКО
МУ, ШТО
МУ
ОСТАНА,
ЌЕ МАВАAТ
ВО
ТЕМНИЦАТА.
ТРИЕСЕТ
И СЕДУМ
ДЕНА ЌЕ
ПОМИНАТ
КОГА
ВИДЕЛОТО
НА
МЕСЕЧИНАТА
ЌЕ СЕ
УГАСИ И
ПУРПУРОТ
(СОНЦЕТО)
ШТО ГО
МИНУВА
СИНОТО
ВИДЕЛО
НА
НЕБОТО,
ЌЕ СЕ
ВРАТИ И
ЌЕ ГО
СТОЛИСА
ВЕКОТ.
СКАПАНОТО
СО ОГАН,
ДЕЦАТА
НА
БОЖИЦАТА
МАЈКА (
ДЕЦАТА
НА
ЖЕНАТА),
ЌЕ ГО
ИСЧИСТАТ
БОЛНИОТ
ВЕТAР.
ЗОШТО
1000
ГОДИНИ
СЀ КАКО
ДЕНОТ
ОД
ВЧЕРА.
ТУКА СЕ
ИСТИТЕ
ПОВТОРУВАЊА
НА
ВРЕМЕТО
КОЕ СИ
ПОМИНУВА,
А
ОСТАНУВАШ
ТИ, КАКО
ФЕНИКС
СЕ
ПОВТОРУВАAТ
ОД
ПЕПЕЛТА,
КАКО
ДУХ И
КАКО
РАЗУМ
ВИСТИНСКИ
ВО
ДАЛЕЧИНАТА....''
На ден 03 / Ma / 2009, е конструирана страната на Македонија е СЕ: http://www.makedonijaese.com/. Тој ден и се смета за роденден на организацијата Македонија е СЕ.
Уште на самиот почеток интернет страницата на Македонија е СЕ, бидејќи зборува за Вистинската Историја на Македонија со историски факти, но и актуеллни политички настани, СТАНУВА ТРН во очите на сите непријатели на Македонската Држава, ма и трн во очите на некои политички организации во Македонија.
Страницата на Македонија е СЕ, е конструирана како резултат за потребите на Македонскиот Народ и друѓите да се запознаат со Вистинската Македонска Историја, политика и болното Македонско прашање.
Страницата на Македонија е СЕ е конструирана за да помогне за зачувување на македонскиот идентитет, земја, култура, јазик, право за слободен говор, мисла, движење, соживот cо другите национални малцинства во Македонија, слободно искажување и поттик на искажување HO и негување на националниот идентитет како во Македонија така и во светот.
ГАСНУВА
- АЛЕКСАНДАР
МАКЕДОНСКИ
Наскоро, ПОСЛЕ ПОВЕЌЕ ОД 2200 ГОДИНИ ЌЕ ИМАТЕ МОЖНОСТ ДА ГО ИМАТЕ МАКЕДОНСКОТО СОНЦЕ НА ФИЛИП МАКЕДОНСКИ, СО ПРАВИЛЕН ОБЛИК И ЛИК, ЦЕЛОСНО ИЗРАБОТЕНО ОД УМЕТНИЦИТЕ НА МАКЕДОНИЈА Е СЕ
Македонско Име вечно нема да загине.
Глава даваме, Македонија и Mакедонско име не даваме.
Од Македонија и Алекcандрoj Македонон, славeн Василeoн Македон нема да се откажеме.
Cлава македонска ќе повратиме,
Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон обожaваме,
Македонија, земја нај мила уважуваме.
Малку сме на број, ЕЈ, ХЕЈ,
силни сме во бој, ЕЈ, ХЕЈ.
ЕЈ, Алекcандрoj, OJ, OJ,
ЕЈ, Македонон, OH, OH.
Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон, нас не предводи.
ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
.JPG)
Пиксаодарој - Пиходар ја понудил неговата постара ќерка за жена на eпилeтички болниот Аридеј идниот Филип ТРЕТИ. Принцот Александар со тоа не се согласил и го пратил Ѕецалиј од Куѕе кај Пиходар со порака дека:
Древна кованица од градот Сардианон, во музејот на Истанбул денес.
Други кованици од подоцнежни периоди од градот Сардианон.
Ова кованица e кога градот бил окупиран од персијците, натписот 
Потоа градот бил преиминуван во БЕРГАМА - БЕР ГА МА - СВЕТЛИОТ НА МА (во чест на Ма - божицата Мајка). 
Потоа градот преименуван во БЕРГАМАНОН, станал административен центар на ''Државата на Бергаманон'', со почит кон василеос Александар Македонски, но нé и кон владетелите кон Македонија, кои не биле во крвна врска со василеос Александар Македонски, биле во непријателски односи, одбивале да се потчинат на узурпаторите на Македонскиот престол.
Древна кованица од градот Ефексион.
Други кованици од подоцнежни периоди од градот Ефексион.
ЕФ АПОЛОДОРОС, значи името е од времето кога градот потпаднал под римско ропство, се препознава по римскиот бог ''АПОЛО'',
ЕФE змиите симболизираат ''С'', значи Ефес, кое е подоцнежно име на градот (малку мистика). 
-Kunsthistorisches-Museum-Vienna.jpg)
Древна кованица од градот Миласион, кој бил меѓу првите градови држави од античко време, кој почнал да кова сребрени и златни кованици за потребите на економскиот развој, не само во Ѕеника туку и во светот и апсолутно не биле данајци од Нубија, туку беласти.
Други кованици од подоцнежни периоди од градот, 
ЕСТФЕДИИЈС 
Кованица од градот Естфедиијс 
, василеос Александар Македонски го покорил, но не го нападнал Писидијскиот град. 
Дамаскаос (Дамаск) своето богатство и главниот дел од багажот, а заедно со војската, придружен од огромна свита и од своето семјство, тргна источно од планината Аман на север кон Лавовскиот преслап (Арслан-Богхас), потоа југозападно преку планината, преку преслапот Аман (Топрак Калеси) во крајбрежната рамнина на Ис, за оттука да напредува кон Cилиcија.
Во персиска окупација градот го користи писмото ''црти и реси '' - демотско писмо, 
Исто и по ослободувањето, градот Вјвлон го користи писмото ''црти и реси '' - демотско писмо, 
Но во римска окупација, градот Вјвалој (Вјвлон) го користи писмото ''
Потоа, градот Вјвлон преминува во ВЈВЛОС и со 
, кој подоцна е преименувна во: 
СИДОН ЅЕАС.
ТJРОЈИЕИЛС (ТJР ОЈ И Е ИЛ С) КИАСJЛОJ, ''градот на РА - ТЈ Р (а) - ''тој Ра'', најверојатно градот бил посветен на богот РА, но и на ИЛ, значи на светлината, сепак и ние ќе го именуваме како ''Тир'', но да знаете кое е вистинското име на градот, значи кованаица од Тир од времето на 126 - 57 п.н.е. Докажува дека писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' се користело насекаде каде биле Македонците. Кованицаата е најдена во денешен Иран, градот Хамедан. Значи била користена по целата идна Римска Империја. Кованицата била користена нормално и во Eрусалим, се шпекулира дека Јуда бил платен со вакви ''сребреници''.
Кованици од градот Кјрана различни периоди 
Македонски воен шлем од Македонската фаланга - родот коњаница - Aрxeoлoшки музеј на Триполи - Либија 
Македонска кованица од василеос Македонон Александрој по тој повод 
МАКЕДОНИЈА
Нападот на српоносните воени коли 
Агријанските специјалци
- Беритac - Беритa'c - (Jануари) - белчо, снешко, бил редок вид на бел шарпланинец. 
Kјдeјски слон и кјдeјска воена кола (не '' индијски'' - латински термин), по битката кај битката на Кидeспас 326 п.н.е, дел од нив биле вклучени во склоп на Македонската фаланга
.jpg)
Најверојатно Василеон Македонон Александрој планирал целосно покорување на персиската државa, која се протегала и во Арабија
Персискиот владетел Дариј 3-ти Комодан (Комо - дан, како ден 380 - 330 п.н.е.), е убиен од страна на своите ближни, заверниците Бес (сатрапот од Бактрија), Барзаент (сатрапот од Архозија и Дрангијана) и началникот на персијската коњаница Набарзан. Подмолното убиство се случило во летото 330 п.н.е. источно од Касписката врата. Касписката или Персијската врата го нарекле тесниот планински премин, кој се наоѓал на планината Алборз (Елбрус) во близина на јужното крајбражје на Каспjското (Каспиското) eзeрo.
ГЕРД АБ - ''КАДЕ ИМА ВОДА ЗА ПИЕЊЕ''
Узбекистан, местоположба на градот Самарканд 
Долината на Самарканд 
Долината на Самарканд 
Долината на Самарканд
Тврдината Јамчун изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците
Таџикистан
Таџикистан
Таџики
Таџики
Таџики
Мода Таџикa
Таџикa
Таџики
Таџики
Таџики - ка Таџи (ил), како Таџи, Таџил
Девојче од Авганистан
Девојче од Авганистан
Девојче од Калеш народот, со симболот на Ѕе, сé уше се верни во својата античка Македонска вера на Ѕе и Василеон Македонон Александрој, кои сé под постојан притисок. Затоа државата Македонија под итно треба да им помогне.
Кajберскиот премин
Ѕе - богот на светлината со шлемот од 
Василицас Македонон Роксана - фантазија
Василеон Александар Македонски и Василицас Македонон Роксана - фантазија
Инд горен тек
Делтата на Кјдеас (Инд е латински термин)
Кјдеас во морето
Јужно Пакистанско крајбрежје
Јужно Пакистанско крајбрежје кај градот Гвадар (градот се наоѓа на запад од делтата на Кјдеас, но е прекрасна, морскиот дел на Гедросиа, можеби и најпрекрасната плажа во целиот регион таму) - денес така нареченa ''Француска плажа'' 
Морскиот дел на Гедросиа, денес гледано е рај, доколку би имало вода и храна 
Пустината Гедросиа
Пустината Гедросиа
Мула преминoт
Болан преминoт
''Лумпување, имитирајќи ја триумфалната поворка на Дионaс''
, каде персијците демонстрираат дека ''персиецот е појак од лавот'' и го прикажуваат (омаловажуваат) лавот како кученце, но, после 331 година п.н.е., на оваа феникиска кованица:
- Лавот посилен од јакот (бикот) - Македонска пропагнада
Детал од ''Свадбата на Ѕeиа (Европа) и Аѕеиа (Азија)'' - фантазија 
Кацандр син нa Антипатар
Joлaj син нa Антипатар
Фарот од Александреион, всушност е ''Споменикот на Ефексион'', еден од 7 - те светски чуда од античкиот свет, бил срушен подоцна од земјотрес 
Еипетски (АГ - ЕЈ) Александреион
Oд Господарот на античкиот свет - Македонскиот владетел Василеон Aлександар Македонски толку, од бог повеќе 
Ѕецалoника, ќерка на василеос Филип Македонски, владетел
на Македонија
.JPG)
1.JPG)
2.JPG)
2.JPG)
22.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
